Βασίλης Καλογεράκης: Ο Εθνικός Ντακα-ντούκας

Κλεισμένος επί ατελείωτες ώρες στο εργαστήριό του, στην περιοχή του Αγίου Δημητρίου στην Αθήνα, ο Βασίλης Καλογεράκης φτιάχνει ρακέτες που αγοράζουν, μετά μανίας πλέον, οι λάτρεις του «σπορ». Παρά το νεαρό της ηλικίας του, ο ίδιος απολαμβάνει μοναδική επαγγελματική επιτυχία, καθώς τις χειροποίητες ρακέτες «Joy», που φέρουν την υπογραφή του, τις συναντά κανείς παντού, από τις πιο κοσμικές ως τις πιο απομακρυσμένες παραλίες της χώρας. 



Οι ρακέτες Joy που έχουν γίνει ανάρπαστες

Ως γιος επιπλοποιών, ο Βασίλης δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από τη στενή σχέση του με το ξύλο. Ξετυλίγοντας την ενδιαφέρουσα προσωπική του ιστορία, αναφέρει στο «thema people: «Είμαι δεύτερης γενιάς επιπλοποιός. Η επιχείρηση με την κατασκευή και την εμπορία επίπλων της οικογένειάς μου συνεχίζει κανονικά τις δραστηριότητές της, και μάλιστα με ανοδική τάση. Ξεκίνησα από μικρός και έμαθα την τέχνη από τον πατέρα μου, δουλεύοντας από την εφηβεία μου, τόσο στον σχεδιασμό όσο και στον τόρνο. Παράλληλα με την κατασκευή επίπλων μού άρεσε πάντα να παίζω ρακέτα στην παραλία. Είναι μοναδική η αίσθηση του να έχω τα πόδια μου χωμένα στην άμμο, να είμαι δίπλα στο κύμα και να έχω τον ήλιο από πάνω μου να με γεμίζει ενέργεια. Κάποια μέρα πήρα την απόφαση να ασχοληθώ πιο σοβαρά με αυτό που αγαπώ και έτσι έφτιαξα μια ρακέτα για προσωπική μου χρήση. Επέλεξα έναν εντελώς νέο σχεδιασμό και χρησιμοποίησα διαφορετικά από τα συνηθισμένα υλικά, αφού δεν ήθελα να μπω στη λογική να αντιγράψω ένα υπάρχον μοντέλο. Πήγα στην παραλία να δοκιμάσω αυτή την πρωτότυπη ρακέτα, την είδαν δύο φίλοι μου και μου ζήτησαν αμέσως να φτιάξω ίδιες και για εκείνους. Κάπως έτσι ξεκίνησε η ιδέα να δώσω στο χόμπι μου μια νότα πιο εμπορική». Σήμερα ο Βασίλης Καλογεράκης θεωρείται ένας από τους πλέον καταξιωμένους κατασκευαστές χειροποίητης ρακέτας, διατηρώντας το εργαστήριό του σε όροφο που του έχει παραχωρηθεί στη βιομηχανία επίπλων της οικογένειάς του. «Ο χαρακτηρισμός “επάγγελμα” για την κατασκευή της ρακέτας δεν μου αρέσει», διευκρινίζει ο ίδιος και εξηγεί: «Κάνω αυτό που κάνω επειδή μου αρέσει. Προτιμώ να μη σκέφτομαι την εμπορική διάσταση ώστε να διατηρώ τον ρομαντισμό του δημιουργού και κάποιες βασικές αρχές. Κατά την προσωπική μου γνώμη, η οποία είναι και στάση ζωής, το απαραίτητο είναι πάνω από όλα η σχέση τιμής/ποιότητας να είναι πάντοτε η ιδανική, ειδικά κατά την περίοδο αυτή που διανύουμε. Αυτό το χαρακτηριστικό είναι το πρώτο και το τελευταίο πράγμα που έχω κατά νου και αποτελεί γνώμονα τόσο στα έπιπλα όσο και στις ρακέτες που κατασκευάζουμε. Εξάλλου μου αρέσει που διατηρώ την έδρα μου σε έναν χώρο οικείο, που συνδέεται με την οικογενειακή μου ιστορία και την ίδια μου τη ζωή».

Ανήσυχος, δραστήριος, φανατικός οπαδός της άθλησης και πάνω από όλα δαιμόνιος επιχειρηματίας, ο Βασίλης Καλογεράκης έχει μόνιμα ροζιασμένα χέρια από το λιμάρισμα καθεμιάς από τις ρακέτες που κατασκευάζει. Και η φροντίδα του δημιουργού είναι που κάνει μοναδικά τα προϊόντα του, καθώς οι ρακέτες «Joy» είναι οι πλέον δημοφιλείς και περιζήτητες οπουδήποτε ανθεί το συγκεκριμένο παιχνίδι. Ο Βασίλης Καλογεράκης αναφέρεται με ενθουσιασμό στις δημιουργίες του: «Εχουμε τέσσερα μοντέλα για προχωρημένους παίκτες και ένα για αρχάριους, καλύπτοντας όλες τις ανάγκες και τα στυλ. Σλόγκαν μας είναι το ότι όλοι βρίσκουν μια ρακέτα “Joy” που να τους αρέσει και να τους ταιριάζει».

Διεθνής ζήτηση

Οι δημιουργίες του νεαρού επιπλοποιού κερδίζουν τις εντυπώσεις ακόμη και στο εξωτερικό. Πρόσφατα ένας Ρώσος τηλεφώνησε στον Βασίλη Καλογεράκη για να του πει ότι είχε μια πρώτη γνωριμία με το πρωτότυπο αυτό παιχνίδι, που είναι άγνωστο στη χώρα του, και του παρήγγειλε μερικά σετ από ρακέτες. Αλλωστε το brand name «Joy» μόνο τυχαία δεν επιλέχτηκε, αφού σημαίνει χαρά. Οσο για την αιώνια κόντρα μεταξύ εκείνων που παίζουν μετά μανίας και εκείνων που κάνουν ηλιοθεραπεία, «θεωρώ ότι όλοι έχουν δικαίωμα να χαίρονται την παραλία, αρκεί φυσικά να μην κινδυνεύει να χτυπήσει κάποιος και αντίστοιχα να μην ενοχλούνται όσοι χαίρονται τη θάλασσα και τον ήλιο. Είναι πολύ εύκολο να οριστεί με δίχτυ ένα κομμάτι της παραλίας ώστε να μην ενοχλούνται με τα “αδέσποτα” μπαλάκια οι υπόλοιποι λουόμενοι, αλλά και να οριοθετείται ο χώρος όπου θα παίζουν οι φίλοι της ρακέτας. Η φύση είναι για όλους και ο καθένας οφείλει να τη χαίρεται όπως κρίνει και προτιμά. Αρκεί να σέβεται τον διπλανό του, είτε αυτός επιλέγει να λιάζεται στην ξαπλώστρα, είτε να παίζει ρακέτες».