Μεσημέρι Πρωτομαγιάς, η εορτάζουσα δυναμική Tαυρίνα μάς υποδέχτηκε για πρωινό στο Διόνυσο, στην Ακρόπολη. Ανάμεσα σε λαχταριστά γλυκά, πράσινο τσάι (το αγαπημένο της) και πολλά λουλούδια, που σαν να άνθισαν εκείνη την ημέρα για να της ευχηθούν, η Κατερίνα, με λαμπερό βλέμμα και χαμόγελο, κάνει μια αναδρομή σε όλα όσα έχει ζήσει μέχρι σήμερα και θυμάται τις πιο γλυκές αλλά και πικρές στιγμές που την έκαναν πιο δυνατή.
Χαρούμενα παιδικά χρόνια, σε μια υπέροχη οικογένεια με δύο πολύ αγαπημένους γονείς και έναν αδελφό που σήμερα είναι ο άνθρωπος που εμπιστεύεται όσο κανέναν, αλλά με μικρές δόσεις καταπίεσης, καθώς πήγαινε σε ένα αυστηρό σχολείο και είχε έναν πολύ πουριτανό μπαμπά, που έβαζε τις σχολικές επιδόσεις και τις σπουδές της πάνω απ’ όλα. Ένα σοβαρό αυτοκινητικό ατύχημα που άλλαξε τη ζωή της οικογένειας, αλλά έγινε και μάθημα ζωής, δίνοντας σε όλους δύναμη να συνεχίσουν. Όνειρα, φιλοδοξίες και πολλή δουλειά για μια, εντεκάχρονη πλέον, τηλεοπτική διαδρομή που πολλές φορές έγινε η «ψυχοθεραπεία» της για να ξεπεράσει εσωτερικές συγκρούσεις και γυναικείες ανασφάλειες. Οι άνθρωποι που ξεχωρίζει σε αυτή τη διαδρομή. Και ο άντρας που την έχει κάνει να λάμπει εκ των έσω. Η Κατερίνα, που κέρδισε την αγάπη του κόσμου για τον αυθορμητισμό και την παιδικότητά της, μιλάει για όλα...
Η πρώτη ανάμνηση...
«Θυμάμαι, μόλις είχα κλείσει τα 5, να υποδέχομαι με ενθουσιασμό τους γονείς μου από ένα επαγγελματικό ταξίδι στην Αμερική και να περιμένω πώς και πώς να ανοίξουν τη βαλίτσα για να δω το δώρο μου. Τότε είχαν αρχίσει να κυκλοφορούν στο εξωτερικό εκείνα τα αθλητικά παιδικά παπούτσια που είχαν από κάτω φωτάκια και, όταν τα είδα, ένιωσα το πιο ευτυχισμένο παιδί στον κόσμο».
Η παιδική ηλικία
«Μέχρι και το δημοτικό ζούσα σε έναν κόσμο πολύ παιδικό και αγγελικά πλασμένο. Πήγαινα σε ένα αυστηρό σχολείο, το Saint Joseph, και οι δικοί μου μου είχαν εμφυσήσει πως έχω ένα και μοναδικό στόχο ζωής: Να είμαι καλή μαθήτρια και να περάσω στο πανεπιστήμιο. Δεν με απασχολούσε καθόλου η εξωτερική εμφάνιση και το ντύσιμό μου, μέχρι τα 18 δεν είχα καν βγάλει τα φρύδια μου. Ο μπαμπάς μου ήταν πολύ πουριτανός και δεν διανοούμουν να πω ποτέ πως μου αρέσει κάποιος ή πως είμαι ερωτευμένη με ένα αγόρι. Ήμουν 18-19 πια όταν άρχισα να βγαίνω και να ξενυχτάω, να ντύνομαι πιο θηλυκά και να βάφομαι – κάποιες φορές σε βαθμό υπερβολικό. Ένιωθα τότε πως όσο πιο βαμμένη είσαι, όσο πιο πολλά μαλλιά έχεις και όσο πιο εντυπωσιακά ντύνεσαι, τόσο πιο όμορφη είσαι. Δεν μετανιώνω, γιατί μάλλον έπρεπε να το ζήσω και αυτό. Περνάμε φάσεις στη ζωή μας. Μπορεί να έχουμε λάθος αντίληψη της μόδας και του τι μας πηγαίνει. Τώρα ξέρω τι μου ταιριάζει, προσαρμόζω τη μόδα σε μένα κι έχω βρει ένα στιλ που νομίζω ότι μου πάει χωρίς να είναι πολύ επιτηδευμένο».
Το ατύχημα του πατέρα
της και το μάθημα ζωής
«Eίναι κάτι που αφορά τον πατέρα μου και σέβομαι την επιθυμία του να μην αναφέρομαι σε λεπτομέρειες σχετικά με αυτό, αλλά ήταν ένα γεγονός που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στη ζωή μας. Ήμουν 6 χρόνων όταν συνέβη και πάντα λέω “δόξα τω Θεώ” που ο πατέρας μου δεν χάθηκε εκείνο το βράδυ. Ήταν αργά, γυρνούσαν από κάποια έξοδο με τη μαμά μου, ο δρόμος γλιστρούσε και έπαθαν ένα πολύ σοβαρό αυτοκινητικό. Χτύπησαν και οι δύο, η μαμά μου όχι τόσο σοβαρά όσο ο μπαμπάς μου. Ήμασταν με τον παππού όταν χτύπησε το τηλέφωνο και του είπαν πως ο μπαμπάς χτύπησε πολύ σοβαρά. Από την αρχή, ο παππούς μάς είπε πως είχε συμβεί κάτι σοβαρό και περιμέναμε να δούμε πώς θα πάει ο μπαμπάς, δεν μας το έκρυψαν. Μας προετοίμασαν. Ήταν μόλις 33 χρόνων και ύστερα από εκείνο το βράδυ άλλαξε όλη του η ζωή. Όμως προσπάθησε μετά από αυτό που συνέβη να προχωρήσει δυναμικά, όπως και έκανε, να μη μας κάνει ποτέ να τον λυπηθούμε. Όταν πια τον είδαμε μετά το ατύχημα, ήταν πολύ καθησυχαστικός. Μας έλεγε “Θα πάνε όλα καλά, θα ξανασταθώ στα πόδια μου και θα είμαι δυνατός. Να λέμε ‘δόξα τω θεώ’ που είμαι εδώ”. Δυσκολεύεται κινητικά όλα αυτά τα χρόνια, αλλά είναι τόσο δυνατός χαρακτήρας, που δεν τον κράτησε πίσω πουθενά. Αυτό που με έμαθε ο μπαμπάς μου είναι πως όλα στη ζωή μας είναι στιγμές και μια στιγμή μπορεί να αλλάξει τα πάντα. Γι’ αυτό δεν στενοχωριέμαι εύκολα. Όταν είσαι στα πόδια σου, περπατάς, τρέχεις, αναπνέεις, πρέπει να αντλείς ευτυχία από αυτό».
Η εποχή που κλείστηκε
στον εαυτό της
«Πέρασα μια φάση που δεν ένιωθα αποδεκτή. Παρόλο που είχα περάσει σε μια καλή σχολή, που είχα μια σχετικά άνετη ζωή, είχα περάσει διάφορα ψυχολογικά, είχα και πολλά θέματα με τα ορμονικά μου. Δεν μπορώ να σου πω πως πέρασα μια φάση κατάθλιψης, αλλά είχα κλειστεί πολύ στον εαυτό μου και είχα χειριστεί πολλά πράγματα λάθος. Έχω κάνει πράγματα που σήμερα δεν θα τα επέτρεπα στον εαυτό μου. Όλο αυτό είχε συνδυαστεί και με μια ερωτική απογοήτευση, αλλά περισσότερο δημιουργούσα μόνη μου εντάσεις. Ήμουν drama queen. Μπορεί να έβλεπα πως μια κατάσταση είναι τελειωμένη, αλλά επέμενα σε αυτή και προκαλούσα τη θλίψη μόνη μου. Ζούσα μέσα από αυτό για να φτιάξω τη δική μου ιστορία και όλο αυτό ήταν τρελό. Ευτυχώς, δούλευα από τα 18 μου και η δουλειά ήταν εργασιοθεραπεία. Λένε πως αυτός ο χώρος αμαυρώνει τους ανθρώπους, αλλά στη δική μου περίπτωση νομίζω πως με έκανε καλύτερο άνθρωπο. Ίσως γιατί από το σπίτι μου με έχουν μάθει να αγαπώ τους γύρω μου. Και να διεκδικώ κάτι καλό χωρίς να σημαίνει αυτό κάτι κακό για τους άλλους».
Η πρώτη δουλειά
«Όταν είχα περάσει στο πανεπιστήμιο, στα ΜΜΕ στο Καποδιστριακό, ο μπαμπάς μου, που ήταν φίλος με τον Γιώργο Καρατζαφέρη, του είχε πει να με πάρει στο κανάλι για να δω πώς είναι η δουλειά. Στην αρχή με έβαλαν να κάνω ειδησεογραφικό, αλλά δεν μου άρεσε. Είδα, λοιπόν, μια μέρα τη Μαρία Μπεκατώρου, ένα πολύ όμορφο ξανθό κορίτσι που κατέβαινε τις σκάλες. Η Μαρία έχει μια λάμψη, που λίγοι άνθρωποι στο χώρο έχουν, και την είχε από πάντα. Γνωριστήκαμε και ζήτησα να δουλέψω μαζί της. Έτσι στα 19 μου βρέθηκα να είμαι βοηθός της στο πρωινό. Με εκείνη μοιραζόμουν τα πάντα και τη συμβουλευόμουν και για την εμφάνισή μου. Της έδειχνα τα ρούχα που αγόραζα, τη ρωτούσα πώς να κάνω τα μαλλιά μου. Την αγαπώ πολύ».
Ο Νίκος Μουτσινάς
«Ο Νίκος είναι ο μέντοράς μου. Με έχει βοηθήσει και με έχει εξελίξει σε πάρα πολλά πράγματα. Είναι ένας άνθρωπος με τον οποίο περνάω ωραία, αλλά είναι και πολύ αυστηρός. Έχω ρίξει πολύ κλάμα, αλλά μου βγαίνει σε καλό, γιατί το κάνει για να με βοηθήσει και να με διορθώσει. Ξέρω πως είναι περήφανος για μένα. Αν δεν ήταν ο Νίκος, τότε με την αποτυχία του Mega –γιατί αποτυχία ήταν– που δεν ήμουν ούτε τόσο γνωστή ούτε τόσο αρεστή, να μου πει “Έλα στο Δέστε Τους”, να με τσαλακώσει και να με φτιάξει αυτό που είμαι, τώρα μπορεί να ήμουν και σπίτι μου. Το να μη συνεργάζομαι μαζί του θα μου κοστίσει, γιατί με κάνει και νιώθω μεγάλη σιγουριά και ασφάλεια. Του έχω μεγάλη αδυναμία. Είναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος τηλεοπτικά για μένα».
Η Μαρία Ηλιάκη
«Η Μαρία είναι φίλη μου. Τον πρώτο καιρό ήταν δύσκολα τα πράγματα με τη Μαρία, για να βρούμε τις ισορροπίες. Αλλά τις βρήκαμε σύντομα. Και είναι ένας άνθρωπος που μου έχει σταθεί και σε δύσκολες προσωπικές στιγμές. Και σε χωρισμό μου. Δεν θα ξεχάσω πως έχω πάει κλαίγονται στο σπίτι της καλοκαίρι και μου έχει παραγγείλει μια τεράστια πίτσα. Μου έλεγε “σταμάτα, όλα θα πάνε καλά” και με χάιδευε. Η Μαρία ξέρει ό,τι μου συμβαίνει. Ήταν η πρώτη στην οποία μίλησα όταν γνώρισα τον Βασίλη. Μόνο η Μαρία το ήξερε. Είναι ένας άνθρωπος πολύ καλός και γλυκός μέσα της. Είναι το στιλάκι της λίγο διαφορετικό, αλλά είναι από τα κορίτσια που ποτέ δεν θα κάνουν κακό σε κανέναν άνθρωπο».
Η Ελένη Μενεγάκη...
«Το πιστεύεις πως πολλές φορές στο δρόμο μού λένε “Κατερίνα, μπράβο, είσαι πολύ καλό κορίτσι, σε αγαπάμε, γιατί σε αγαπάει και η Ελένη”; Η επιρροή που έχει η ίδια και η αγάπη που έχει ο κόσμος στη Μενεγάκη –και δεν το λέω καθόλου “γλειψιματικά”– είναι μοναδικά. Με έχει βοηθήσει πολύ και επαγγελματικά, αλλά και προσωπικά, έχω πάει πολλές φορές στο γραφείο της και έχουμε μιλήσει. Μου έχει δώσει πολλές συμβουλές και εντός και εκτός τηλεοπτικού αέρα και τις κρατάω. Τις επαγγελματικές τις ακούω πάντα. Στα προσωπικά μπορεί να μην τις έχω ακολουθήσει όλες, αλλά τις έχω πάντα στο μυαλό μου».
Η επόμενη σεζόν
«Είναι πολύ νωρίς για να έχουμε κάποια επίσημη ενημέρωση. Εγώ ως Κατερίνα θα ακούσω τι έχει να μου προτείνει το κανάλι στο τέλος της σεζόν. Αν είναι να συνεχίσει το Δέστε Τους, θα ήθελα να παραμείνω. Το αγαπώ και θεωρώ πως δεν είναι μια εκπομπή που έχει κουράσει. Προφανώς μπορεί να γίνουν κάποιες τονωτικές ενέσεις, αλλά είναι μια εκπομπή επικαιρότητας με πολύ ιδιαίτερο, δικό της χαρακτήρα. Όσο για την εκπομπή μόδας, μακάρι να γίνει κι αυτό. Είναι μια πρόταση που είχα κάνει εγώ στο κανάλι και η ανταπόκριση ήταν θετική».
Ο ρόλος της κεντρικής παρουσιάστριας
«Τι μία λέω “ναι, θα το ήθελα να είμαι κεντρική παρουσιάστρια”, την άλλη λέω “όχι”. Είναι λίγο μπερδεμένο μέσα μου. Αλλά αν έκανα κάτι μόνη μου, θα ήθελα να νιώθω πολύ σίγουρη. Θέλω να κάνω επιτυχία, φοβάμαι την αποτυχία. Από το να είμαι μόνη μου και να κάνω αποτυχία, μόνο και μόνο για να πω πως είμαι πρώτο όνομα, προτιμώ να είμαι μια ζωή σε ομαδικές επιτυχίες. Είμαι ανοιχτή σε προτάσεις, όμως, και θέλω να ακούσω και να συζητήσω πράγματα».
Ο σύντροφός της
Έχω πρότυπο δύο γονείς πολύ αγαπημένους και δεμένους. Έτσι νιώθω τυχερή που με τον Βασίλη (Σταθοκωστόπουλο) θέλουμε να περνάμε όσο περισσότερο χρόνο μπορούμε μαζί. Δεν θέλω να έχω μια σχέση που να βγαίνω εγώ με τις φίλες μου, εκείνος με τους φίλους του και να βρισκόμαστε μια στο τόσο. Στην αρχή, επειδή είχα βγει από μια μεγάλη ερωτική απογοήτευση, τα είχα βάλει με όλους και όλα και δεν ήθελα τίποτα καινούριο στη ζωή μου, ήμουν επιφυλακτική. Όμως τα πιο όμορφα πράγματα στη ζωή έρχονται εκεί που δεν τα περιμένεις. Στη χειρότερή σου φάση, μπορεί να σου συμβεί το πιο όμορφο πράγμα, αρκεί να είσαι ανοιχτός να το δεις και να δώσεις και λίγο χρόνο. Κάθε μέρα ερωτεύομαι τον Βασίλη όλο και πιο πολύ».
Η πρώτη επέτειος
στο Λας Βέγκας
«Ήταν η πρώτη φορά που πήγα στην Αμερική και περάσαμε πολύ ωραία. Πρόσεχα πάρα πολύ τι θα ποστάρω στο Instagram, γιατί ειδικά στις μέρες μας δεν θέλω να δίνω λανθασμένες εντυπώσεις ή να προκαλώ. Έχω περάσει δύσκολα και μπορώ να κατανοήσω πώς είναι να δυσκολεύεσαι να τα βγάλεις πέρα (η επιχείρηση του πατέρα μου πέρασε μια σοβαρή οικονομική κρίση κάποια στιγμή). Πήγαινα και σε ένα ιδιωτικό σχολείο που ήταν καλό και δεν θέλησαν να με σταματήσουν από εκεί, αλλά για να τα καταφέρουν στερηθήκαμε πράγματα βασικά μέχρι να ξαναφτιάξουν τα πράγματα. Όμως, επειδή έχω περάσει δύσκολα, έχω μάθει να εκτιμώ. Ξέρεις, κάθε βράδυ πριν πέσω να κοιμηθώ κάνω την προσευχή μου και ευχαριστώ για όλα αυτά που μου έδωσε η μέρα που πέρασε. Είναι κάτι που μου το έμαθε η γιαγιά μου».
Ο γάμος
«Όταν έχεις μια πολύ όμορφη σχέση, ο γάμος είναι ένα πιθανό επόμενο βήμα. Δεν έχει γίνει, όμως, κάποια επίσημη πρόταση και αυτά τα πράγματα δεν έχει νόημα να τα πιέζεις και να τα βιάζεσαι. Είναι ένας πολύ γλυκός άντρας που μου κάνει τα δώρα του και τις εκπλήξεις του, αλλά επίσημη πρόταση, όχι, δεν μου έχει κάνει» εξομολογείται η Κατερίνα.
Η ιδιαιτερότητα που αγάπησε
«Δεν έχω σωστή άρθρωση. Το έχω δουλέψει, βέβαια, πολύ και ίσως να μπορούσα και καλύτερα, αλλά κάποια στιγμή ο Μουτσινάς μού είπε: “Σταμάτα να το πολεμάς. Έχεις κάτι ξεχωριστό. Δεν είσαι άλλη μια ξανθιά με πράσινα μάτια. Τις ατέλειές σου κάνε τις προτερήματα και βγάλε τις προς τα έξω”. Το έχω κάνει μότο μου αυτό και τα έχω καταφέρει νομίζω. Έχω κάνει και κάποια πράγματα πάνω μου, γιατί μπορεί να ένιωθα μια ανασφάλεια. Όσο μεγαλώνω τα έχω βρει καλύτερα με τον εαυτό μου. Νιώθω πολύ καλά με την εικόνα μου, άρα αυτά που άλλαξα ήθελα να τα αλλάξω χωρίς υπερβολή. Πια θέλω να αρχίσω να μεγαλώνω όμορφα. Δεν θέλω να φτάσω 60 και να έχω ένα παγωμένο πρόσωπο. Θέλω να έχω και τις ωραίες μου ρυτίδες».
Ο αυθορμητισμός
«Δεν μπορώ να κρυφτώ. Είτε είμαι χαρούμενη είτε θλιμμένη, θέλω να το μοιράζομαι με τον κόσμο. Εμένα μπορεί να με έχει πληγώσει αυτό κάποιες φορές. Αν βγεις να δηλώσεις πολύ γρήγορα “ναι, είμαι ερωτευμένη” και “ναι, είμαι με κάποιον” και δεν πάει κάτι καλά, εκτίθεσαι. Και αν το έχεις κάνει κι άλλη φορά, όπως μου έχει συμβεί εμένα, γίνεσαι ρεζίλι. Αλλά μέσα στη ζωή είναι αυτά, συμβαίνει. Επειδή μπαίνω στα σπίτια του κόσμου κάθε μέρα, δεν νιώθω την ανάγκη να κρύψω κάτι. Όχι πως θα πω τι γίνεται και μέσα στην κρεβατοκάμαρά μου, αλλά θέλω ο κόσμος να ξέρει τη ζωή μου» λέει με ειλικρίνεια.
Η νέα της σιλουέτα
«Πριν από δύο περίπου χρόνια, έφτασα να έχω πάρει κιλά. Είχα κάποια ορμονικά προβλήματα κι εμείς οι γυναίκες, όταν περνάμε κάποιες φάσεις με τα ορμονικά, μπορεί να μην τρώμε τίποτα και να παχαίνουμε. Δεν ήμουν καλά ούτε ψυχολογικά και είχα περάσει μια φάση που δεν πρόσεχα τη διατροφή μου και δεν με ένοιαζε κιόλας. Όμως είχα αρχίσει να πρήζομαι, δεν ένιωθα καλά, γιατί ήμουν λεπτούλα από μικρή και δεν μου άρεσε αυτό. Έτσι μπήκα σε έναν υγιεινό τρόπο ζωής. Έπαψα να ξενυχτάω, ενώ είχα περάσει μια φάση που έβγαινα κάθε μέρα. Ξεκίνησα πιλάτες και το έχω αγαπήσει. Τρώω πιο σωστά. Μείωσα τα γλυκά, έκοψα τα τηγανητά, πίνω πολύ πράσινο τσάι, αλλά χωρίς υστερία. Και η καλή προσωπική ζωή βοηθά πολύ. Όταν μου λένε “έχεις ομορφύνει”, σκέφτομαι πως όλο αυτό βγαίνει από μέσα μου».
Διαβάστε περισσότερα στο PEOPLE που κυκλοφορεί μαζί με το ΘΕΜΑ.
