Πού ’σαι, ρε Νικόλα μονομάχε!

Το σενάριο του πρώτου εκτυλίσσεται κάτω από τις κερκίδες του Κολοσσαίου την ώρα που τα θηρία στην αρένα κατασπαράσσουν τους μονομάχους. Το δεύτερο, μέσα στο πούλμαν της ομάδας ποδοσφαίρου του Ολυμπιακού. Το πρώτο αναπαριστά το μακρινό χθες, ενώ το δεύτερο αποτυπώνει το τώρα, επομένως ελάχιστα κοινά στοιχεία θα μπορούσαν να εντοπιστούν ανάμεσα στα δύο διαφημιστικά φιλμάκια.



Μια σύμπτωση θα ήταν ότι άρχισαν να προβάλλονται στην τηλεόραση σχεδόν ταυτόχρονα, μια δεύτερη ότι έγιναν αμέσως hit. Ωστόσο, αυτό που είναι πραγματικά αξιοπερίεργο είναι το πώς ο «Νικόλας» της Mastercard/Τράπεζας Πειραιώς/Ολυμπιακού και ο «Μονομάχος» της Wind για το Free to Go (F2G) περιστρέφονται γύρω από τις ίδιες δύο λέξεις: «Πού ’σαι». Σε ό,τι αφορά το σποτ της Mastercard, ακούγεται ένα εγκάρδιο «πού ’σαι, ρε Νικόλα», το οποίο σε άπταιστα ελληνικά απευθύνει ο Ισπανός Νταβίντ Φουστέρ σε έναν αδέσποτο και μάλλον loser φίλαθλο. Το θαύμα στη δεύτερη περίπτωση δεν έγκειται μόνο στην άψογη προφορά του Φουστέρ, αλλά και στο μαγικό άγγιγμα των ερυθρόλευκων άσων που αγκαλιάζουν έναν δύσμοιρο, ανώνυμο (έως ότου ανέβει στο λεωφορείο) «γαύρο» και τον επιστρέφουν στον κόσμο σαν τον «Νικόλα». Το «πού ’σαι, ρε Νικόλα», το «πού ’σαι, ρε Σαβιόλα», «ρε καραμπόλα» ή οτιδήποτε σε -όλα υιοθετήθηκε αμέσως ως το σύνθημα των ημερών και διαδόθηκε τάχιστα μέσω των social media. Ετσι, η ακούσια πνευματική συμπόρευση δύο εντελώς διαφορετικών δημιουργικών ομάδων κατέληξε να καθιερώσει το ίδιο σλόγκαν, την ίδια ακριβώς περίοδο. Πώς λέμε «πού ’σαι, ρε σύμπτωση»;

Κλείσιμο

Ο τυχερός «Νικόλας»
Τα διαδοχικά ματς του Ολυμπιακού στην αρχή του Νοεμβρίου σε Ελλάδα και Ευρώπη, σε συνδυασμό με την προετοιμασία των διεθνών με την Εθνική, περιόρισαν ασφυκτικά τον χρόνο που είχαν στη διάθεσή τους οι άνθρωποι της εταιρείας παραγωγής FeelMe και της διαφημιστικής Solid για να ολοκληρώσουν τα γυρίσματα του «Νικόλα», υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Κώστα Μαρουδή. Στην ουσία, οι ποδοσφαιριστές μπορούσαν να διαθέσουν το πολύ 4 ώρες για ένα γύρισμα που κανονικά θα χρειαζόταν έως και δεκαπλάσιο χρόνο. Το εγχείρημα φαινόταν ανέφικτο, το φυσικό ταλέντο του Φουστέρ όμως, που έκανε δικό του -με λίγη προπόνηση- το «πού ’σαι, ρε Νικόλα;», και ο αυθορμητισμός όλων των υπόλοιπων παικτών αποδείχθηκαν καταλυτικοί παράγοντες της διαδικασίας. Το «πού ’σαι, ρε μουστάκι» ήταν μια παραλλαγή του σλόγκαν που επινοήθηκε επί τόπου, ενώ η σύγκριση των μουστακιών του «Νικόλα» με του Μασάντο προέκυψε κι αυτή στη διάρκεια του γυρίσματος. Οσο για τον πρωταγωνιστή που χάνει το λεωφορείο της γραμμής αλλά κερδίζει, ανέλπιστα, το εισιτήριο για το όνειρο της ποδοσφαιρικής του ζωής ονομάζεται Δημήτρης Μανιός, είναι ένας νέος ηθοποιός και γνήσιος «γαύρος» ως προς τα φίλαθλα αισθήματά του. Οπότε, η έκφραση απορίας ήταν ως έναν βαθμό γνήσια καθώς βρέθηκε ξαφνικά δίπλα στον Σαβιόλα, τον Μανωλά, τον Σάμαρη, τον Ρομπέρτο, τον Ιμπαγάσα, τον Μανιάτη. Οπως ήταν ο κρυφός πόθος της δημιουργικής ομάδας, κάθε φίλαθλος θα ήθελε να βρεθεί στη θέση του «Νικόλα» πέρα από οπαδικές προτιμήσεις.




Και πού ’σαι, μονομάχε...
Ο θνήσκων μονομάχος της Wind, που πάσχει από ακατάσχετη φλυαρία, είναι μια μικρού μήκους ταινία που γυρίστηκε όχι ακριβώς στα μπουντρούμια του Κολοσσαίου αλλά στο Τεχνολογικό Πάρκο Λαυρίου, που... έδωσε τον καλύτερο εαυτό του υποδυόμενο το ρωμαϊκό μνημείο. Χρειάστηκαν δύο μερόνυχτα γυρισμάτων, ένα πολυμελές και πλήρες συνεργείο, ειδικά σκηνικά και κοστούμια εποχής τα οποία, μάλιστα, εισήχθησαν από το εξωτερικό ειδικά για τον «Μονομάχο», ενώ χρησιμοποιήθηκαν επίσης περίπου 20 κομπάρσοι. Η εταιρεία Boo Productions, που ανέλαβε την εκτέλεση της παραγωγής, εμπιστεύτηκε το ταλέντο του διευθυντή φωτογραφίας Χρήστου Βουδούρη που εργάζεται κυρίως εκτός Ελλάδας και του Γάλλου σκηνοθέτη Βενσάν Λομπέλ, ο οποίος είχε ήδη κατακτήσει το ελληνικό τηλεοπτικό κοινό με μια άλλη διαφήμιση της Wind, το σπλάτερ με πρωταγωνιστή τον δολοφόνο, το κορίτσι, το πριόνι κ.λπ. Η ιδέα του Μονομάχου ανήκει στη δημιουργική ομάδα της νεαρής διαφημιστικής The Newtons Laboratory, η οποία έχει υπογράψει όλα τα σουξέ της Wind («Παράδεισος» με τον Χρήστο Βαλαβανίδη, «Αγαπούλας» κ.λπ). Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, ο ταλαίπωρος σύντροφος είναι ο Βασίλης Τσούμας και ο απέθαντος Μονομάχος ο Νίκος Χανακούλας, αμφότεροι επαγγελματίες ηθοποιοί, με τον δεύτερο να έχει συμμετάσχει σε παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου. Αλλοι στο Εθνικό, άλλοι στην Εθνική Ελλάδος και τον Ολυμπιακό, όλοι όμως τελικά συναντώνται στη διαφημιστική TV.