Μαριλίτα Λαμπροπούλου : Από γυμνή φωτογράφηση στο ΜΑΧ σκηνοθέτιδα στο Φεστιβάλ Αθηνών

Την πρώτη φορά που αντικρίσαμε ως θεατές το όμορφο πρόσωπο της Μαριλίτας Λαμπροπούλου ήταν περίπου δώδεκα χρόνια πριν, μέσα από τη μικρή οθόνη. Ήταν το 2001 και φαίνεται πως τα τεράστια μάτια, τα σαρκώδη χείλη και η λευκή,σχεδόν χάρτινη, επιδερμίδα της, ήταν ο λόγος που την διάλεξε ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης για την τηλεταινία του «Τρεις Ευχές» . 

Οι Τρεις Ευχές ήταν μια κλασσική «παπακαλιάτικη»συνταγή. Μια παρέα τριών ανδρών, προκαλεί ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα στο οποίο και σκοτώνουν κατά λάθος έναν άνδρα. Η παρέα τους διαλύεται, καθώς και οι τρεις προσπαθούν να ζήσουν με αυτό που έκαναν αλλά και να κρατήσουν το μυστικό. Στο σενάριο η Λαμπροπούλου παίζει την ωραία και μοιραία πέτρα του σκανδάλου, την οποία μοιράζονται οι τρεις άντρες. Με σέξι σκηνές, πάθος και πολλές ανατροπές, όπως συνηθίζει ο Παπακαλιάτης, η Μαριλίτα Λαμπροπούλου και το πανέμορφο πρόσωπο της που πλαισίωνε μια αγορέ κόμη, εντυπώθηκε στη μνήμη αρκετών και εκεί απέκτησε τους πρώτους φανατικούς θαυμαστές της.

Το γυμνό θα το δοκιμάσει μόλις ένα χρόνο αργότερα -και μάλιστα full frontal γυμνό- στην ταινία του 2002, του Νίκου Γραμματικού «Ο Βασιλιάς». Η Λαμπροπούλου θα υποδυθεί την μοιραία γυναίκα για ακόμα μια φορά. Αυτή που αναστατώνει την ζωή του μόλις αποφυλακισμένου Βαγγέλη και που εν τέλει -ίσως και εν αγνοία της- τον καταστρέφει, έναν άνδρα που υποδύεται ο καταπληκτικός Βαγγέλης Μουρίκης. Η σκηνή όπου η ηθοποιός λούζεται σε μια αυτοσχέδια μπανιέρα ρίχνοντας κουβάδες νερό στο σώμα της, δεν ξεχνιέται. Καυτή παρουσία, αλλά και καυτή ερμηνεία λένε οι ειδικοί και έτσι το “ποιοτικό” σινεμά, αρχίζει και αναγνωρίζει το ταλέντο της ηθοποιού. Θα την αναγνωρίσει και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, όπου θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην κατηγορία Shooting Stars.

Το θέατρο είναι ο τόπος στον οποίο θα εξελίξει το ταλέντο της και στον οποίο η ίδια θα θεωρεί ότι πάντα ανήκει, ως απόφοιτος του τμήματος θεατρολογίας του Πανεπιστήμιου των Πατρών, και παιδί του Αμόρε -έχει συμμετάσχει στον Άμλετ σε σκηνοθεσία του Μιχαήλ Μαρμαρινού το 1998 και στον Επιστάτη του Χάρολντ Πίντερ το 2000. Όπως όλοι οι επαγγελματίες όμως, η Μαριλίτα θα περάσει από την τηλεόραση. Και αυτή είναι που θα καθορίσει την γνώμη του κοινού αλλά και το υποκριτικό της προφίλ για αρκετά χρόνια.

Τρία χρόνια μετά τον «Βασιλιά» θα κάνει «εμπορική» στροφή και θα πρωταγωνιστήσει μαζί με τον Αλέξανδρο Γεωργούλη στην σειρά «Εραστής δυτικών Προαστίων» μια σειρά που έσπασε τα κοντέρ της τηλεθέασης. Θα ακολουθήσουν ο «Έρωτας με επιδότηση ΟΓΑ», το «Υπάρχουν Άντρες και Άντρες» και κάποιες άλλες συμμετοχές σε τηλεοπτικές σειρές. Η σειρά αποτέλεσε τηλεοπτικό φαινόμενο, γιατί για πρώτη φορά τέθηκαν ζητήματα τάξης, περιοχών της Αθήνας και άλλα κοινωνικά θέματα, σε τόσο ευρείας κατανάλωσης τηλεοπτικό προϊόν. Όλοι φυσικά αγάπησαν την «Λίζα» με την οποία μπορούσαν να ταυτιστούν. Ένα καλό κορίτσι, λίγο αφελές, λίγο πεισματάρα, πάντα γατούλα, ένα ρόλο που η Λαμπροπούλου ήξερε καλά να υποδύεται καθώς ο ρόλος της μοιραίας αλλά φαινομενικά αθώας γυναίκας ήταν ρόλος στον οποίο είχε εξασκηθεί.

Κάπου εκεί η Μαριλίτα Λαμπροπούλου έγινε γνωστή στο πανελλήνιο, βρέθηκε αντιμέτωπη με την δημοφιλία και την αγάπη του κόσμου και ειδικότερα του ανδρικού πληθυσμού και αποφάσισε να κάνει την μοναδική της γυμνή φωτογράφηση, για το περιοδικό Μαξ. Σύμφωνα με δημοσιογράφους της εποχής, της είχε ζητηθεί και από το αντίπαλο δέος του Μαξ, το Μαξίμ, να γίνει αντίστοιχη φωτογράφηση, αλλά η ίδια προτίμησε το Μαξ καθότι μικρότερο σε κυκλοφορία και άρα λιγότεροι θα έβλεπαν το γυμνό της σώμα.

Οι φωτογραφίες ήταν τολμηρές αλλά με γούστο. Η Μαριλίτα με ένα αραχνούφαντο πέπλο -ενίοτε βρεμένο και άρα ακόμα πιο διάφανο- τρέχει στις αμμουδιές της Ελαφόνησου, το αλαβάστρινο δέρμα της λούζεται κάτω από τον ελληνικό ήλιο. Και εκεί που πήραν όλοι μια γερή δόση της Μαριλίτας...σιωπή.

Κάπου μέσα στο 2008, η Μαριλίτα θα εξαφανιστεί από προσώπου γης. Θα γεννήσει την κόρη της και θα αφοσιωθεί στην μητρότητα. Και θα επιστρέψει τέσσερα χρόνια αργότερα, το 2012 στο σήριαλ “Είναι στιγμές” όπου υποδύεται μια γυναίκα που έχει φάει πολλά χαστούκια από τη ζωή. Η σειρά δεν πήγε τόσο καλά, αλλά η Μαριλίτα είχε δηλώσει ικανοποιημένη από την αγάπη του κόσμου.

Φαίνεται όμως, ότι εφόσον οι δοξασμένες μέρες της τηλεόρασης πέρασαν ανεπιστρεπτί, η Λαμπροπούλου, επανέρχεται στην αυθεντική της αγάπη, το ποιοτικό θέατρο, ως σκηνοθέτιδα για το Φεστιβάλ Αθηνών, στην παράσταση «Λάθος κίνηση» μια παράσταση που βασίζεται στο βιβλίο «Σκακιστική νουβέλα» του Στέφαν Τσβάιχ, η οποία παίχτηκε στις 16 και 17 Ιουλίου σε ένα γεμάτο θέατρο στην οδό Πειραιώς. Η παράσταση με τίτλο «Λάθος κίνηση» είναι μια δραματική περιγραφή του δράματος ενός αποφυλακισμένου Αυστριακού που πρόσφατα γλύτωσε από τα χέρια των Ναζί, ο οποίος αναγκάζεται να φύγει για την Αργεντινή. Και τους τρεις ρόλους υποδύεται μέσα από μια πολυεπίπεδη αφήγηση ο ηθοποιός Γιάννης Νταλιάνης, ο οποίος εντυπωσίασε το κοινό του Φεστιβάλ αν και σε κάποιους φάνηκε λίγο υπερβολικός στο παίξιμο του. Την πρεμιέρα παρακολούθησε και ο διευθυντής του Φεστιβάλ Γιώργος Λούκος δείχνοντας την υποστήριξη του στη πανέμορφη ηθοποιό και σκηνοθέτιδα. Η Λαμπροπούλου εμφανίστηκε στο τέλος για να υποκλιθεί στο κοινό, γρήγορα και βιαστικά αλλά δεν επέστρεψε για δεύτερο χειροκρότημα... φαίνεται πως οι εποχές που ήταν διατεθειμένη να «εκτίθεται» στα μάτια του κοινού, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.