«Έχασα τη μαμά μου από ιατρικό λάθος»

Κάθεται κουλουριασμένη στον καναπέ του σπιτιού της, ξεφυλλίζοντας ένα άλμπουμ με παιδικές της φωτογραφίες. «Εδώ είμαι 5 χρόνων» λέει δείχνοντας μια φωτογραφία της αγκαλιά με τη μαμά, Ευσταθία, να χαρίζουν και οι δύο ένα τεράστιο χαμόγελο ευτυχίας στον μπαμπά της που εκείνη τη στιγμή έκανε το «κλικ» αποτυπώνοντας τη στιγμή, στο πατρικό της σπίτι στο Περιστέρι. Η Άντζελα, που από μικρή αγάπησε τον κόσμο της μόδας όπως τον ανακάλυψε μέσα από τα περιοδικά που αγόραζε η μαμά της, το 1998 έγινε γνωστή σε όλη την Ελλάδα, όταν τη βραδιά των καλλιστείων του ΑΝΤ1 έφυγε με το στέμμα της αναπληρωματικής Σταρ Ελλάς. Λίγο καιρό μετά, θα περπατήσει στην Piazza di Spagna μαζί με διάσημα μο- ντέλα, όπως η Eva Herzigova και η Naomi Campbell, στη μεγάλη επίδειξη που γίνεται εις μνήμην του Gianni Versace. «Όταν επέστρεψα από την Ιταλία, μιλούσαμε με τις ώρες με τη μαμά μου για όσα είχαν συμβεί. Πάντα με συμβούλευε, με ενθάρρυνε, ήταν μαμά και φίλη μαζί» διηγείται η Άντζελα στο People και τα μάτια της βουρκώνουν. 






Τέσσερα χρόνια πριν η μητέρα της «έφυγε». Το μοντέλο, που τον τελευταίο καιρό απέχει από τα φώτα, ομολογεί πως της πήρε πολύ χρόνο να καταφέρει να ξεπεράσει την απώλεια. «Ήταν η μεγαλύτερη δοκιμασία που έχω ζήσει και με επηρέασε πολύ άσχημα ψυχολογικά. Ο ξαφνικός θάνατος της μητέρας μου ήταν φοβερό χτύπημα για μένα. Έζησα καταστάσεις που δεν περίμενα. Καταρχήν είδα ποιοι εί- ναι οι φίλοι μου, γιατί στα δύσκολα φαί- νονται οι φίλοι. Εδώ πρέπει να αναφέρω τη Νόνη Δούνια, γιατί εκείνη ήταν που με στήριξε και μου στάθηκε ψυχολογικά. Τα διαδικαστικά που έπρεπε να γίνουν για την κηδεία της μητέρας μου τα έκανε όλα η Νόνη. Εγώ ήμουν σαν φυτό. Τον τελευταίο χρόνο, όμως, έχω αρχίσει και ξαναβρίσκω τον εαυτό μου, τη δημιουργικότητά μου» ομολογεί η Άντζελα, εξηγώντας πως το μεγαλύτερο σοκ ήταν όταν συνειδητοποίησε πως οι λάθος ιατρικές διαγνώσεις ήταν εκείνες που οδήγησαν στο θάνατο της μαμάς της. «Από την αρχή έγιναν λάθος διαγνώσεις. Η μητέρα μου ήταν παχύσαρκο άτομο. Κάποια στιγμή τής είχαν βρει ένα μικρό πρόβλημα στην καρδιά, συμβουλεύοντάς την απλά να προσέξει τη διατροφή της, καθώς δεν κάπνιζε ούτε έπινε. Μέχρι που άρχισε να έχει μια σειρά από έντονες ενοχλήσεις. Τα βράδια δεν μπορούσε να κοιμηθεί, πνιγόταν, ενώ παρουσίασε πρηξίματα και μεγάλα δερματικά σκασίματα στα πόδια της. Έτσι, πήγε σε ένα δερματολόγο, που της είπε πως έχει αλλεργία και κάψιμο από το αερόθερμο που έβαζε στην κουζίνα για να ζεσταίνονται τα πόδια της» θυμάται η Άντζελα. 

Όταν η κατάσταση της υγείας της μητέρας της άρχισε να επιδεινώνεται, φτάνοντας στο σημείο να μην μπορεί καν να ανέβει μια εσωτερική σκάλα, η Άντζελα πήρε την κατάσταση στα χέρια της και την πήγε σε εξειδικευμένο γιατρό. «Το triplex που έγινε έδειξε ότι η μαμά μου είχε τεράστιο πρόβλημα στην καρδιά και είχε μαζέψει ασκιτικό υγρό σε όλη της το σώμα. Κάναμε εσπευσμένα εισαγωγή στο νοσοκομείο και το υγρό που βγήκε από τον οργανισμό της ζύγιζε περίπου 15 κιλά» λέει στο People. Ήταν η πρώτη φορά που η Άντζελα ένιωσε να χάνει τον κόσμο κάτω από τα πόδια της. Οι 15 ημέρες που ακολούθησαν με τη μαμά της στο νοσοκομείο ήταν εφιαλτικές.Αυτό που βίωσα στο συγκεκριμένο δημόσιο νοσοκομείο ήταν τραγικό. Γιατροί και νοσηλευτές αντιμετώπιζαν τους ασθενείς με αδιαφορία, μια μεταχείριση απάνθρωπη, που με έκανε να συνειδητοποιήσω πόσο προβληματική είναι η δημόσια περίθαλψη στη χώρα μας. Τελικά, οι γιατροί μάς ανακοίνωσαν πως θα έπρεπε να βρούμε κάποιο χειρουργό που θααναλάμβανε να χειρουργήσει τη μητέρα μου. Ψάξαμε και με μεγάλο αγώνα βρήκαμε έναν ειδικό γιατρό. Ξέραμε πως η εγχείρηση είναι σοβαρή, αλλά ο γιατρός μάς διαβεβαίωσε πως επειδή η μητέρα μου ήταν νέα –62 χρόνων– θα είχε επιτυχία. Το τελευταίο βράδυ πριν από το χειρουργείο κοιμήθηκα δίπλα της, σε μια καρέκλα, κρατώντας της το χέρι. Το χειρουργείο κράτησε 8 ώρες. Ουσιαστικά δεν ξύπνησε ποτέ ξανά. Κόλλησε ένα ενδονοσοκομειακό μικρόβιο και έφυγε μετά από ένα μήνα στην εντατική» θυμάται. 


Την απώλεια της μητέρας της ακολούθησε και ο δικός της χωρισμός. «Είχα μια σχέση πολύ φρέσκια, όταν ξεκίνησαν τα προβλήματα με τη μαμά μου. Μια σχέση που ξεκίνησε λίγο πριν μπω εγώ σε όλον αυτό τον ψυχολογικό αγώνα και τελείωσε μόλις έφυγε από τη ζωή εκείνη. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος μου στάθηκε σαν αληθινός φίλος μέχρι το τέλος, αλλά με τέτοιες συνθήκες είναι αδύνατον να δημιουργήσεις σχέση ερωτικού περιεχομένου» παραδέχεται στο People. Για τρία χρόνια σχεδόν, η Άντζελα δεν μπορούσε να δουλέψει, δεν μπορούσε να διαχειριστεί την ξαφνική απώλεια και βασανιζόταν από τη σκέψη πως με μια σωστή διάγνωση από την αρχή των συμπτωμάτων η μητέρα της σήμερα θα μπορούσε να ζει. «Δεν πήγα σε ψυχολόγο. Προσπάθησα να το ξεπεράσω μόνη μου, ήθελα να πενθήσω, να κλάψω και να βρω τη δύναμη να σταθώ στα πόδια μου. Εκείνο που με βοήθησε ήταν μια εμπειρία που είχα πριν από ένα χρόνο. Πρόκειται για τα μαθήματα NLP, δηλαδή μαθήματα νευρογλωσσικού προγραμματισμού που έκανα επί τρεις μήνες και με βοήθησαν πολύ, καθώς έχουν στόχο να μας μά- θουν να βλέπουμε τα πράγματα θετικά. Αυτή η θετική διάθεση έχει ριζωθεί, πια, μέσα μου» λέει η Άντζελα. «Το μάθημα που πήρα από όλο αυτό είναι πως στη ζωή μας τίποτα δεν είναι δεδομένο. Μπορεί να ξυπνήσεις μια μέρα και ένα απροσδόκητο γεγονός να σου αλλάξει ολόκληρη τη ζωή. Έχοντας συνειδητοποιήσει την αξία τής κάθε στιγμής, εκτιμώ κάθε χαρά, μικρή ή μεγάλη. Έχω νέα δουλειά στον κλάδο των δημόσιων σχέσεων, ενώ έχω ξαναφτιάξει τη ζωή μου με έναν άνθρωπο που με κάνει να χαμογελάω. Γιατί είναι σπουδαίο να έχεις ψυχική γαλήνη».




Διαβάστε περισσότερα στο PEOPLE που κυκλοφορεί μαζι με το ΘΕΜΑ