Ξερά σύκα: Η σούπερ τροφή που έτρωγαν καθημερινά οι Αρχαίοι Έλληνες

Τα αποξηραμένα σύκα είχαν σπουδαία θέση στη διατροφή των αρχαίων Ελλήνων, καθώς συχνά τα απολάμβαναν ως επιδόρπιο, τα λεγόμενα “τραγήματα”. Μέχρι σήμερα συνεχίζουμε να τα λατρεύουμε, καθώς αποξηραμένα στον ήλιο, γεμισμένα με ξηρούς καρπούς, βρασμένα σε ελαφρύ σιρόπι με μέλι, αλλά και στο φαγητό ή τις σαλάτες, τα ξερά σύκα είναι ένας πραγματικός θησαυρός για την υγεία.

Τι είναι: Τα αφυδατωμένα φρούτα της συκιάς, του φυλλοβόλου δέντρου που ευδοκιμεί σε πολλές περιοχές της χώρα μας. Τα δημιούργησε η ανάγκη του ανθρώπου να τα διατηρήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα πρώτα ξερά σύκα βρέθηκαν σε ανασκαφή μινωικής έπαυλης, στις Στέρνες Ακρωτηρίου Χανίων, και χρονολογούνται το 1340-1190 π.Χ. Από τότε μέχρι και σήμερα η παραγωγή τους συνεχίζεται χωρίς διακοπή και με την ίδια σχεδόν μέθοδο. Τα ξερά σύκα, ασκάδες ή ισχάδες, στην αρχαιότητα και το Βυζάντιο, ήταν πάντα το πρόχειρο χειμωνιάτικο κέρασμα – τα έβαζαν σε μεταλλικό τάσι και μετά στη φωτιά για να μελώσουν.

Πώς & πού παράγονται: Για αιώνες τα ξερά σύκα ήταν αγαπητά στα νησιά του Αιγαίου, του Ιονίου, την Πελοπόννησο και την Κρήτη. Στις μέρες μας, το ξερό σύκο της Κύμης είναι αυτό που κατέχει ξεχωριστή θέση και μοναδικότητα στην εγχώρια παραγωγή. Από το 1980 και μετά, η συγκέντρωση, συσκευασία και εμπορία του σύκου Κύμης γίνεται αποκλειστικά από τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Περιφέρειας Κύμης που εδραίωσε τη συκοκαλλιέργεια και έσωσε το σπάνιο τοπικό προϊόν που έχει χαρακτηριστεί από την Ε.Ε. ως Π.Ο.Π.! Έχει σαν μέλη του όλους τους συκοπαραγωγούς της περιοχής Κύμης και ο μέσος όρος της ποσότητας που συγκεντρώνεται σήμερα είναι 150 τόνοι! Το «Σύκο Κύμης» έχει δύο τύπους: τον κλιβανισμένο, με σύκα που έχουν υποστεί το στάδιο της θείωσης, με λευκό χρώμα και είναι ο πιο γνωστός τύπος στον καταναλωτή, και τον ακλιβάνιστο ή φυσικό, με σύκα που δεν έχουν υποστεί θείωση. Έχουν σκούρο καφέ χρώμα και δεν κυκλοφορούν σε μεγάλες ποσότητες στην αγορά.

Πηγή: Olivemagazine.gr