Η μεγάλη ζαριά του Γιώργου...

Μπλόφα ή σοβαρή απειλή; Πολιτικός σχεδιασμός ή κίνηση απελπισίας; Άλμα στο κενό ή καλομελετημένη στρατηγική; 
Κανείς δεν είναι  ακόμη βέβαιος να δώσει απαντήσεις στα ερωτήματα, που αφορούν στην απόφαση του πρωθυπουργού Γιώργου  να προσδώσει χαρακτήρα δημοψηφίσματος για το έργο της κυβέρνησής του  στις τοπικές εκλογές της 7ης Νοεμβρίου. Ο κ. Παπανδρέου διατύπωσε την απειλή για τη διενέργεια πρόωρων εκλογών σε περίπτωση που οι κάλπες στείλουν σαφές μήνυμα αποδοκιμασίας στην κυβέρνηση, με όσο πιο διακριτικό τρόπο μπορούσε.  

Ωστόσο άφησε και  ένα παράθυρο ανοιχτό, λέγοντας ότι  θα συναθροιστεί το αποτέλεσμα με το γενικότερο κλίμα, πριν ληφθεί οποιαδήποτε απόφαση.

Πρόκειται όντως για  πραγματική απειλή ή απλά είναι μία  μπλόφα τακτικής, αφού κανείς δεν είναι  βέβαιος πια ότι μία απόφαση  για τη διενέργεια εκλογών λαμβάνεται από την κυβέρνηση και όχι  από την τρόικα. Και η τρόικα έχει κατ’ επανάληψη πει ότι δεν  μπορεί να γίνουν εκλογές σε αυτές  τις συνθήκες. Μπορεί τελικά ο κ. Παπανδρέου να αποφασίσει τη διενέργεια εκλογών και με ποιο σκεπτικό, από  τη στιγμή, που ούτε η αξιωματική αντιπολίτευση το ζητά, ούτε προτίθεται να το ζητήσει ανεξάρτητα από το εκλογικό αποτέλεσμα της 7ης Νοεμβρίου;

Και η απειλή αυτή τι χρονικό ορίζοντα έχει; Ο πρωθυπουργός εννοεί αμέσως μετά τις τοπικές εκλογές  ή αργότερα και από τι θα εξαρτηθεί  αυτό;  

Το  νέο διακύβευμα

Ένα νέο ερώτημα  πλανάται πάνω από το πολιτικό σκηνικό: Τι φοβάται ο κ. Παπανδρέου και  απειλεί με τόσο δραματικούς τόνους για την ψήφο στις τοπικές εκλογές; Είναι απλά ο φόβος για ένα  κάκιστο αποτέλεσμα στην τοπική αναμέτρηση ή κάτι, που έρχεται στο μέτωπο της οικονομίας και δεν είναι  ακόμη γνωστό;

Γιατί μία εκλογική αναμέτρηση, που μέχρι πρόσφατα αντιμετωπίζονταν ως δημοψήφισμα για τον «Καλλικράτη» εξελίχθηκε σε ελάχιστο χρονικό διάστημα σε δημοψήφισμα συνολικά για την  κυβέρνηση;   

Τη στροφή αυτή στην εκλογική στρατηγική της κυβέρνησης θα τη στηρίξουν πρακτικά οι κορυφαίοι  του ΠΑΣΟΚ ή θα αφεθεί ολοκληρωτικά στον κ. Παπανδρέου, ο οποίος έχει αναλάβει και την ευθύνη τις τελευταίες ημέρες της σύγκρουσης με την αντιμνημονιακή πολιτική της αντιπολίτευσης;   

Κι αν τελικά το αποτέλεσμα είναι αρνητικό για το ΠΑΣΟΚ και  εκλογές δεν μπορούν να γίνουν, τότε πώς θα ξεφύγει από το σκηνικό, που ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου διαμόρφωσε; Πώς είναι δυνατόν  να καταφύγει για εθνικές εκλογές  σε ένα εκλογικό σώμα, που καταδίκασε φανερά και κατηγορηματικά την πολιτική του; Τι θα προσδοκά και σε τι θα στοχεύει σε μία τέτοια περίπτωση; Είναι δυνατόν  να ελπίζει και με ποια μέσα, ότι  θα αναστρέψει τόσο γρήγορα ένα αρνητικό κλίμα και μάλιστα να αποκτήσει  μία ευρεία πλειοψηφία σε ποσοστά  και σε βουλευτές, όπως αυτή που διαθέτει σήμερα;    

Σε κάθε περίπτωση  το σκηνικό των τελευταίων δύο  εβδομάδων ενόψει των τοπικών  εκλογών παίρνει φωτιά. Σύσσωμη  πλέον η αντιπολίτευση αναμένεται να επιτεθεί, έστω και από διαφορετικές αφετηρίες και με διαφορετικές στοχεύσεις, στον κ. Παπανδρέου.  

Δικαιωμένη κατ’ αρχήν για το γεγονός ότι ο  πρωθυπουργός αποδέχθηκε την πρόκληση και θεωρεί και ο ίδιος πολιτική την αναμέτρηση της 7ης Νοεμβρίου, αλλά και προβληματισμένη για το εάν αυτή η νέα κυβερνητική στρατηγική θα επηρεάσει τους ψηφοφόρους τους ΠΑΣΟΚ, που βάδιζαν χαλαρά και με διάθεση καταδίκης της κυβερνητικής πολιτικής, στις τοπικές κάλπες.