«Άνοιγμα» στην κοινωνία ζήτησε ο Χρυσοχοΐδης από το Συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης

«Άνοιγμα» στην κοινωνία, αλλά και συγκεκριμένο πολιτικό λόγο, «για να πάει η κοινωνία μπροστά», ζήτησε ο πρώην υπουργός, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, μιλώντας σήμερα, Σάββατο, στο Συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.

Ο πρώην υπουργός άφησε αιχμές στην ομιλία του, καθώς ζήτησε από την ΔΗΣΥ να γίνει «και Δημοκρατική και Συμπαράταξη».

Υπογράμμισε χαρακτηριστικά: «Βρισκόμαστε στον ένατο χρόνο της κρίσης ανεπίσημα και επίσημα στον έβδομο, μια κρίση που δεν έχουμε ξεπεράσει και όπως όλες οι σχετικές μετρήσεις δείχνουν, οι πολίτες δεν βλέπουν ούτε καν σε βάθος χρόνου μιαν άσπρη μέρα. Οι κοινωνικές ανισότητες έχουν ενταθεί».

»Παράλληλα, κοινωνία μας συνολικά δεν έχει καταφέρει να παράξει κάτι θετικά νέο, δηλ. να αλλάξει μάτι και μέθοδο στη διαχείριση της παρά τα 9 χρόνια της κρίσης που άλλαξαν τις ζωές και τα όνειρα των ανθρώπων.

Πώς λοιπόν θα μπορέσουμε να αντέξουμε κι άλλο το δυσβάστακτο φορτίο της κρίσης, με ένα πολιτικό σύστημα που παράγει διαρκώς διχασμό, μίσος, πόλωση και με τις ανισότητες να αυξάνουν;

Όταν η φτώχεια ιδεών και θέσεων, συνεχίζει να καλύπτεται από τον ανταγωνισμό για το ποιος τα έκανε χειρότερα, όταν ο ένας ποντάρει στη φθορά του άλλου;

Αυτό είναι το ερώτημα που πρέπει να μας απασχολεί.

Παγκοσμίως και στην Ευρώπη μια νέα διαιρετική τομή έχει χωρίσει κοινωνίες και πολιτική. Ο απομονωτισμός και εθνικιστικός ηγεμονισμός ενάντια στους υπερασπιστές του ανοικτού κόσμου.

Οι προπαγανδιστές του μίσους, του διχασμού απέναντι στους υπερασπιστές της Δημοκρατίας, του πολιτικού φιλελευθερισμού, των παγκόσμιων αξιών του ανθρωπισμού και της ανοικτής κοινωνίας. Τα παραδείγματα είναι πολλά και επίκαιρα.

Στην Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλες παρόμοιες δυνάμεις επέβαλαν την διαίρεση ΜΝΗΜΟΝΙΟ-ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΟ, πλαστή και ασύμφορη, έναν τόσο περιττό διχασμό σε μια σκληρά δοκιμαζόμενη κοινωνία.

Στα υλικά της διακυβέρνησης τους δυστυχώς περιέχονται όλες σχεδόν οι παλιές, οι πιο παλιές και πιο αντιδραστικές διαδικασίες του παρελθόντος.

ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΤΕΣΤΡΑΜΜΕΝΑ ΤΟΥΣ ΟΝΕΙΡΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΝ ΦΑΡΜΑΚΙ ΠΟΥ ΣΑΠΙΖΕΙ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ.

Το νέο , το καινοτόμο είναι να ανατρέψουμε αυτή την κατεύθυνση. Στη σκέψη και στο λόγο μας. Γιατί δεν τα εφεύραν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αυτά. Πότισαν τη μεταπολίτευση, σημάδεψαν και εμάς.

Εδώ λοιπόν θα κριθούμε

Να κόψουμε το δρόμο στις πολιτικές πόλωσης, στον πολιτισμό του διχασμού, στην αυταρχική εκδοχή της δημοκρατικής διακυβέρνησης.

Να εκπροσωπήσουμε κυρίαρχα στην Ελλάδα, το ρεύμα του ανοικτού κόσμου, του διαλόγου, της αγάπης στην ελευθερία , της πίστης στο κράτος δικαίου, της πολιτικής ευθύνης και κοινωνικής συνέπειας.

Με άλλα λόγια η δημοκρατική συμπαράταξη πρέπει να γίνει και Συμπαράταξη και Δημοκρατική. Δημοκρατική σε σχέση με τις διαδικασίες, με τον σεβασμό στους θεσμούς  αλλά και με την αντίληψη περί δημοκρατίας δηλ είμαστε οπαδοί του πολιτικού φιλελευθερισμού και πιστεύουμε στην ανοιχτή δημοκρατία.

Εδώ μέσα έχουμε την τύχη να βρίσκονται τέσσερεις πρόεδροι ΠΑΣΟΚ, δυο πρωθυπουργοί και ένας αντιπρόεδρος κυβέρνησης.

ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΕΔΩ.

Κι είναι ακόμη πιο σημαντικό τις διαφορετικές απόψεις τους να τις μιλήσουμε στα σοβαρά και να μην τις απορρίψουμε εύκολα. Όποιος απορρίπτει με αφορισμούς, χρησιμοποιώντας μια επιλεκτική επανάληψη από τις ατέλειωτες βεβαιότητες που μας έπνιξαν τόσα χρόνια, να μας πει τη μαγική συνταγή. ΠΩΣ θα πάει τον τόπο μπροστά. Όχι κουβέντες και κλισέ και πόσο κακός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά να μας πει πολιτικές, σχέδιο εθνικό, μεθόδους, πόρους και εργαλεία.

Η δημοκρατία θέλει δουλειά, έχει πάθει μεγάλη ζημιά και πρέπει να αρχίσουμε από το σπίτι μας, τη σκέψη και τα λόγια μας. Οι θεσμοί δηλαδή και η λειτουργία τους δεν είναι λεπτομέρειες στα χέρια κάθε αυτόκλητου γιακωβίνου.

Πρέπει να γίνουμε και ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ δηλαδή να εκφράσουμε, να εκπροσωπήσουμε στον τελικό κομματικό σχηματισμό, τις κινήσεις, κόμματα και συλλογικότητες που προέρχονται από τα λαϊκά στρώματα που δοκιμάζονται από τη διογκούμενη φτώχεια και ανεργία, τα δυναμικά στρώματα που ασφυκτιούν από την επενδυτική άπνοια και την παράλογη υπερφορολόγηση καθώς και τη νέα γενιά της χιλιετίας που στέκεται αμήχανη έξω από την πόρτα της αγοράς εργασίας και της ζωής.

Αυτή η συμπαράταξη, αυτό το κοινωνικό μέτωπο είναι τόσο αναγκαίο όσο και εφικτό. Είναι λάθος να θεωρηθεί πως η αριστερά και η δεξιά εξέλειπαν.

Πως οι κοινωνικές ανισότητες εξαφανίσθηκαν μέσα στην κρίση. Απλώς η κομματική αριστερά που εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ διάλεξε την ευκολία και το ψέμα, έχει αυτομολήσει σε αντιδραστικές πολιτικές, χάνοντας στίγμα, ταυτότητα και αρχές.

Υπάρχουμε όμως εμείς κι αυτό που μπορούμε να γίνουμε. Μας λείπουν πολλοί και πολλά. Γιατί σήμερα είμαστε ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΕΔΩ. Και είναι εξαιρετικά θετικό.

Αλλά δεν φτάνουμε! Εννοώ ότι όσο δεν περισσεύει κανείς, άλλο τόσο δεν φτάνουν μόνο οι περασμένοι. Μιας και ο στόχος είναι να φτιάξουμε την Ελλάδα. Όχι βάζοντας απέναντι κάποιον η κάποιους.

Βάζουμε απέναντι λανθασμένες πολιτικές και σκοταδιστικές, παλιές μεθόδους που ροκανίζουν τους θεσμούς.

Δεν φοβόμαστε τις διαφωνίες.

Είμαστε ορθολογιστές, γι αυτό δημοκράτες γι αυτό φιλελεύθεροι. Δεν αντιλαμβανόμαστε την ανάπτυξη χωρίς την μείωση των ανισοτήτων και την προστασία του περιβάλλοντος.

Δεν γυρνάμε πίσω σε λυμένα θέματα εδώ και δεκαετίες περί αντίθεσης τάχα δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.

Δεν πρόκειται ποτέ να συμβιβαστούμε με την φθορά των ακαδημαϊκών σπουδών και θεσμών ούτε με τη διαφθορά των μειοψηφιών που τα τρομοκρατούν.

Με αυτούς τους όρους προχωράμε στo νέο εγχείρημα της ιστορικης Δημοκρατικής Προοδευτικής Παραταξης που φιλοδοξεί να είναι η δύναμη του μέτρου, η ισχύς του δικαίου και η καινοτομία του φιλελεύθερου αυτονόητου.

-Ισχύει όσο ποτέ η ακάματη προσήλωση στην επίτευξη μεγαλων εθνικών στόχων που εσύ εξέφρασες πρόεδρε Κ. Σημίτη.

-Ισχύει όσο ποτέ το αν δεν αλλάξουμε θα βουλιάξουμε πρόεδρε Γ. Παπανδρέου.

-Ισχύει όσο ποτέ η υποταγή του κομματικού στο κοινό καλό πρόεδρε Β. Βενιζέλο.

-Ισχύει όσο ποτέ η ανάγκη για ένα σύγχρονο κοινωνικό σύστημα, παιδεία και υγεία πρόεδρε Γεννηματά.

Μπορούμε. Να γυρίσουμε σελίδα και να προσφέρουμε ελπίδα.

Να έρθουν πίσω , σε μια Ελλάδα με προοπτικές , να πάρουν στην πλάτη τους το έργο της ανοικοδόμησης, οι δημιουργικοί νέοι που μετανάστευσαν. Να ξαναχαρούν οι άνθρωποι τις ζωές τους, να τις ξαναχτίσουν.

Μπορούμε και θα το κάνουμε».