Δημοκρατική Συμπαράταξη: Ενιαίο κόμμα ή πολυκομματικός φορέας; Ιδού η απορία

Τα χαρτιά της για το χρονοδιάγραμμα των εξελίξεων στην κεντροαριστερά άνοιξε η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ μιλώντας σήμερα στην πρώτη συνεδρίαση της Οργανωτικής Επιτροπής του Συνεδρίου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, που θα πραγματοποιηθεί από 30 Ιουνίου έως 2 Ιουλίου, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

«Πάμε σε εκλογή. Οι κάλπες στη βάση είναι το επόμενο μεγάλο βήμα. Με βάση το μητρώο που δημιουργείται, προχωρούμε στο Ιδρυτικό Συνέδριο και την εκλογή οργάνων» είπε χαρακτηριστικά η Φώφη Γεννηματά.

Σύμφωνα με την εισήγησή της το συνέδριο του Ιουνίου θα εισηγηθεί στα κόμματα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης τη δομή και τη φύση του νέου πολιτικού φορέα: αν θα είναι ενιαίος ή πολυκομματικός.

Από εκεί και πέρα το κάθε κόμμα θα αποφασίσει τη συμμετοχή του ή όχι και στο τέλος του έτους θα γίνει η εκλογή του νέου αρχηγού από τη βάση, ώστε το αργότερο μέχρι τον Φεβρουάριο του 2018 να ακολουθήσει και το ιδρυτικό συνέδριο.

Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ χαρακτήρισε τη συμφωνία κυβέρνησης- δανειστών «συνθηκολόγηση με όρους ηττημένου» και  κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι χτίζει μεθοδικά τη δική του διαπλοκή: «Έχει χάσει το ηθικό πλεονέκτημά του. Αφού απέτυχε με τον Καλογρίτσα να φτιάξει το ΣΥΡΙΖΑ channel, συνεχίζει τώρα με άλλον επιχειρηματία, στον οποίο χαρίζει δεκάδες εκατομμύρια, την προσπάθεια ελέγχου των μέσων ενημέρωσης».

Η ομιλία του Θ. Θεοχαρόπουλου...

«Η εκλογή επικεφαλής από τη βάση αφορά τον ενιαίο φορέα που πρέπει να δημιουργηθεί με Ιδρυτικό Συνέδριο εντός του 2017 και όχι έναν ομοσπονδιακό πολυκομματικό φορέα που άλλωστε αποτελεί ενδιάμεσο μεταβατικό στάδιο» απάντησε ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος.

«Πρώτα δημιουργείς τον ενιαίο φορέα μέσω Ιδρυτικού Συνεδρίου και αμέσως μετά προχωρείς σε εκλογή επικεφαλής του από τη βάση» προσέθεσε ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ. Αυτή την πρόταση διατύπωσε ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Θανάσης Θεοχαρόπουλος διαδεχόμενος τη Φώφη Γεννηματά στο βήμα της συνεδρίασης της Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.

Α. Λοβέρδος και Μ. Χρυσοχοΐδης...

«Ο Έλληνας σήμερα δεν ξημερώνει ούτε βραδιάζει με τον καημό των οργανωτικών υποθέσεων των κομμάτων. Ο πολίτης ζητάει εναλλακτική μετά από την αποτυχημένη Κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και αυτή την επιλογή το ΠΑΣΟΚ πρέπει να του την δώσει» τόνισε ο Ανδρέας Λοβέρδος.

Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης έδωσε έμφαση στην ανάγκη να μείνει ανοικτή η πρόσκληση συμμετοχής προς όλους μέχρι το τέλος. Έφερε παράδειγμα την κρίση στην ΕΕ, το 1965, όταν αποχώρησε η Γαλλία του Ντε Γκολ και οι υπόλοιποι ακολούθησαν τη λεγόμενη πολιτική του «άδειου εδράνου, της άδειας καρέκλας».

«Και εδώ λοιπόν στη Δημοκρατική Συμπαράταξη υπάρχει διαρκώς ένα κενό έδρανο για όλους εκείνους που θέλουν και επιδιώκουν τη συμπόρευση, συνεργασία, συμπαράταξη», υπογράμμισε.

Ο Μ. Όθωνας...

 
«Όλοι προφανώς είμαστε ζηλωτές της ανανέωσης ως βασικό στοιχείο απαραίτητο στο εγχείρημά μας. Όχι όμως της δήθεν ανανέωσης που περιορίζεται στο να επιδεικνύουμε  την Αστυνομική μας ταυτότητα που γράφει την ημερομηνία γέννησης.  Δεν αρκεί προφανώς – και ευτυχώς! - αυτό» επισήμανε ο διευθυντής του πολιτικού γραφείου της Φώφης Γεννηματά, Μανώλης Όθωνας. 

«Το ΠΑΣΟΚ συλλογικά και συντεταγμένα μέσα από τις δικές του διαδικασίες καλείται να απελευθερωθεί και να συνεχίσει ακόμα  πιο αποφασιστικά την καταλυτική συμβολή του ως η μεγάλη προωθητική δύναμη της κίνησης προς τα εμπρός. Εκεί που η βοή των γεγονότων από το κοντινό μέλλον μας καλεί» προσέθεσε. 

Συνέντευξη Ανδρουλάκη στο ΑΠΕ...

«Είναι λυπηρό ότι σήμερα στο ΠΑΣΟΚ, το σύνολο των οργάνων έχει καταργηθεί. Τέτοιες αντιδράσεις δεν βοηθούν την προσπάθεια ανασύστασης του χώρου, ο οποίος διαθέτει σημαντικές διαθεσιμότητες» δήλωσε από την πλευρά του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης.

«Πρώτα θα φτιάξουμε το νέο κόμμα και μετά θα μας απασχολήσει το ζήτημα εκλογής της ηγεσίας. Βέβαια, όταν έρθει αυτή η στιγμή, είναι αυτονόητο, ότι και η εκλογή πρόεδρου πρέπει να γίνει από τη βάση με ανοιχτές και αξιόπιστες διαδικασίες» προσέθεσε. 

Αναφερόμενος στο θέμα της ανανέωσης επισήμανε πως «η σημερινή νέα γενιά έχει τα περισσότερα προσόντα και τις λιγότερες ευκαιρίες, η οποία δεν πρόκειται να βιώσει την κοινωνική κινητικότητα των τελευταίων δεκαετιών και ελλοχεύει ο κίνδυνος να οδηγηθούμε σε μια κοινωνία κληρονομικής ισχύος».