Επικοινωνιακά αντίμετρα από την κυβέρνηση για την επικείμενη συμφωνία

Για την ελπίδα ότι το νέο πακέτο σκληρών μέτρων και παραχωρήσεων στους δανειστές, που ετοιμάζεται να νομοθετήσει έως τις αρχές Μαΐου στη Βουλή, δεν θα είναι το δικό της πολιτικό «σάλτο μορτάλε», η κυβέρνηση ετοιμάζεται γα τη μητέρα των μαχών: πώς να περάσει, χωρίς να υποστεί μοιραίο πολιτικό κόστος τη συμφωνία με την Τρόικα, η οποία έχει ήδη αρχίσει να γράφεται σε Αθήνα και έδρες των θεσμών.

Η κυβέρνηση αναμένει με μεγάλη αγωνία το πού θα καταλήξουν οι συζητήσεις για το ελληνικό χρέος κατά την εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον στα τέλη της εβδομάδας, καθώς το Ταμείο πιέζει συνεχώς για μία γενναία ρύθμιση, που θα υλοποιηθεί μεν από τα μέσα του 2018, αλλά θα περιγραφεί επαρκώς από τώρα, ώστε να δοθεί μήνυμα στις αγορές περί βιωσιμότητας του χρέους και σταθερότητας της ελληνικής οικονομίας.

Με τα τεχνικά κλιμάκια να επιστρέφουν από την επόμενη εβδομάδα πλέον, ώστε τα νομοθετήματα να πάρουν την τελική τους μορφή και να προωθηθούν για ψήφιση, η κυβέρνηση διαμορφώνει παράλληλα και το επικοινωνιακό περιβάλλον, με σκοπό να μην μονοπωλούν την επικαιρότητα οι περικοπές στις συντάξεις, οι μειώσεις στο αφορολόγητο, η πώληση της ΔΕΗ και άλλα επώδυνα μέτρα.

Προς τούτο αναμένεται να οξύνει περαιτέρω την πολιτική σύγκρουση με τη ΝΔ (πιθανόν και με το ΠΑΣΟΚ), να συντηρήσει, πιθανόν και με νέες πρωτοβουλίες, το θέμα των εξεταστικών επιτροπών, αλλά και να επιμείνει στην ανάδειξη κάθε μικρού ή μεγάλου έργου, που μπορεί να προβάλει. Βέβαια η τακτική με τα εγκαίνια των δρόμων, δέχθηκε ισχυρό πλήγμα με τα όσα έγιναν το τελευταίο διήμερο στην Ιόνια οδό, όπου εμφανίστηκαν ουρές χιλιομέτρων προκαλώντας την οργή των οδηγών, ωστόσο δεν πρόκειται να σταματήσουν οι εκδηλώσεις με τις κορδέλες.

Το Μέγαρο Μαξίμου έχει ανάγκη από τον επικοινωνιακό αντιπερισπασμό και για τον επιπλέον λόγο ότι θέλει να περιορίσει και την εσωκομματική γκρίνια στον ΣΥΡΙΖΑ για τα νέα μέτρα. Ο Νίκος Φίλης και ένα μεγάλο κομμάτι της τάσης των «53+» εξακολουθούν να πιστεύουν ότι γίνονται υπερβολικές υποχωρήσεις έναντι των δανειστών και παρότι δεν θέτουν ευθέως θέμα διαφυγής δια των εκλογών, συντηρούν το κλίμα αμφισβήτησης στις επιλογές της ηγεσίας.