Τι κρύβει η αναφορά των μουσουλμάνων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ σε «μητρική γλώσσα» της μειονότητας;

Έμμεση απόπειρα ομογενοποίησης της μουσουλμανικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης και ενσωμάτωσης των Πομάκων και των Ρομά στους τουρκογενείς συνιστούν οι παρεμβάσεις στην Ολομέλεια των δύο μειονοτικών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Αιχάν Καρά Γιουσούφ και Χουσεϊν Ζεϊμπέκ οι οποίοι έκαναν αναφορά σε υποτιθέμενη «μητρική γλώσσα» των μουσουλμάνων της περιοχής.

Στην πράξη οι δύο βουλευτές μετέφεραν στο ελληνικό κοινοβούλιο τις προσπάθειες του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής να επιβάλλει την τουρκική γλώσσα ως την επίσημη της μειονότητας και έτσι να ενισχυθούν οι απόπειρες για αναγνώριση της δήθεν «τουρκικής εθνικής ταυτότητας» της μειονότητας.

Κατά την συζήτηση στην Βουλή τροπολογιών του υπουργείου Παιδείας που αφορούν τα μειονοτικά σχολεία ο κ. Αϊχάν Καρά Γιουσούφ υποστήριξε πως «Η παιδεία και οι  υπηρεσίες που θα παρέχονται στα νηπιαγωγεία θα πρέπει να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της μειονότητας και να είναι δίγλωσσες, δηλαδή στην μητρική γλώσσα και στην ελληνική. Σε κάθε περίπτωση η αναζήτηση εκπαιδευτικών λύσεων πρέπει να γίνει στη βάση της παραδοχής ότι η ορθή εκπαίδευση στη μητρική γλώσσα παρέχει τη δυνατότητα για την εκμάθηση μιας δεύτερης γλώσσας. Είναι επιτακτική η ανάγκη να γίνει αναδιαμόρφωση και επικαιροποίηση των σπουδών, τόσο στην πρωτοβάθμια, όσο και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση».

Η δημιουργία δίγλωσσων νηπιαγωγείων αποτελεί πάγιο αίτημα του Τουρκικού Προξενείου και εκτός του κ. Αϊχάν Καρά Γιουσούφ, την συγκεκριμένη επιδίωξη υπερασπίστηκε στην Βουλή και ο δεύτερος μουσουλμάνος βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Ζεϊμπέκ Χουσεϊν. «Εφόσον το νηπιαγωγείο προετοιμάζει τους μαθητές για την ένταξή τους στην εκπαίδευση και η φοίτηση πλέον στο νηπιαγωγείο είναι υποχρεωτική, αποτελεί υποχρέωση της ελληνικής πολιτείας να δημιουργήσει δίγλωσσα νηπιαγωγεία» είπε χαρακτηριστικά για να προσθέσει «Ένα πάγιο αίτημα της μειονότητας και των κατοίκων του Εχίνου». Σε άλλο σημείο της ομιλία τους σημείωσε πως «Το κυριότερο, όμως, είναι το ζήτημα της γλωσσικής εκπαίδευσης. Ένα πρόγραμμα μετεκπαίδευσης δεν επαρκεί για να αποκτηθεί διδακτική επάρκεια για την τούρκικη γλώσσα. Παρ’ ότι αποτελεί τη μητρική γλώσσα των εκπαιδευτικών τους οποίους αφορά, το βάθος γνώσης που απαιτείται για να μπορούν να τη διδάξουν δεν μπορεί να αποκτηθεί σε ένα έτος ή ακόμα και σε δύο. Άλλωστε και οι εκπαιδευτικοί των δημόσιων σχολείων με μητρική γλώσσα την ελληνική τη διδάσκονται εντός των παιδαγωγικών τμημάτων κατά τη διάρκεια των τεσσάρων ετών σπουδών».