Τελευταία ζαριά ρίχνει η κυβέρνηση

Ένα τελευταίο ταγκό, που ίσως θυμίζει και κάτι από χορό του Ζαλόγγου φαίνεται να σέρνει η κυβέρνηση, με τα αδιέξοδα της οικονομικής πολιτικής να πέφτουν πλέον βαριά και τον κίνδυνο της χρεοκοπίας να έρχεται όλο και πιο κοντά, καθώς τα πάντα στο οικονομικό πεδίο καταρρέουν.

Ακόμη και σε επίπεδο πολιτικών συμβολισμών η κυβέρνηση δείχνει να ομολογεί ότι υπάρχει τεράστιο πρόβλημα, καθώς τις ανακοινώσεις για τις κρίσιμες αποφάσεις του υπουργικού συμβουλίου, με τις οποίες σαρώνονται τα πάντα σε επίπεδο διαρθρωτικών αλλαγών, τις έκανε ο αντιπρόεδρος και υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος και όχι ο πρωθυπουργός. Ο κ. Γιώργος Παπανδρέου μοιάζει να τηρεί επικοινωνιακές αποστάσεις από την επιχειρούμενη προσπάθεια υλοποίησης των δεσμεύσεων έναντι της τρόικας.

Η κυβέρνηση προχώρησε, με τις δηλώσεις Βενιζέλου, σε μία συνταρακτική, όσο και παγκοίνως αντιληπτή, ομολογία: Ότι δεν έχει κάνει σχεδόν τίποτα στην πράξη εδώ και ένα χρόνο, που ανέλαβε να υλοποιήσει μία σειρά από αλλαγές στο δημόσιο τομέα και στον παραγωγικό ιστό της χώρας.

Και ότι υπό την απειλή της Tρόικας, που διαπιστώνει διαρκώς τραγικές καθυστερήσεις και θέτει σε αμφιβολία τη συνέχιση της δανειοδότησης της χώρας, είναι αναγκασμένη να πράξει σε ελάχιστον χρονικό διάστημα, όσα δεν κατάφερε επί μήνες.

Δεν είναι βέβαιο εάν η απειλή περί χρεοκοπίας είναι πραγματική και ο κίνδυνος για έξοδο από το ευρώ ισχυρός. Είναι όμως δεδομένο ότι η κυβέρνηση καλείται σε ένα ασφυκτικό πλαίσιο και με το φόβο για τα χειρότερα να κυριαρχεί στην ελληνική κοινωνία, να περάσει επώδυνες αλλαγές, να συμπιέσει κι άλλο το κοινωνικό κράτος, να συγκρουστεί με δίκαια ή άδικα συμφέροντα κοινωνικών ομάδων.

Ακόμη κι αν επέλεξε να αφήσει τα πράγματα να φτάσουν στο μη περαιτέρω ώστε τα σκληρά μέτρα να αντιμετωπίσουν τη μικρότερη δυνατή κοινωνική αντίδραση, στην πραγματικότητα παίζει πλέον με τη φωτιά.

Ακόμη και υπουργοί δεν ξέρουν τι είναι χειρότερο: Να καταφέρει η κυβέρνηση να περάσει τα μέτρα ή να μην τα περάσει; Αν δεν τα περάσει είναι πιθανό ότι θα υπάρξουν δραματικές επιπτώσεις, είτε αυτές οδηγήσουν τη χώρα σε χρεοκοπία, είτε την ίδια την κυβέρνηση να εγκαταλείψει την προσπάθεια με επώδυνο πολιτικά τρόπο.

Αλλά κι αν τα περάσει όχι μόνο θα έχει να δρέψει τεράστιο πολιτικό και κοινωνικό κόστος, τουλάχιστον μεσοπρόθεσμα, αλλά είναι και πιθανό να μην καταφέρει καν να σώσει τη χώρα από τη χρεοκοπία. Γιατί πολύ απλά είναι πλέον αργά για να αντιστραφούν βασικά οικονομικά μεγέθη και επίσης οι αποφάσεις της τρόικας δεν λαμβάνονται από τις συγκεκριμένες επιδόσεις της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά από τα ευρύτερα δεδομένα στην Ευρώπη.