“Η Ελλάδα έπρεπε να μας αναγνωρίσει πιο νωρίς...”

«Μια γειτονική  και πάντοτε φίλη χώρα, όπως είναι η Ελλάδα, θα έπρεπε να έχει αναγνωρίσει πιο νωρίς το νέο καθεστώς στη Λιβύη». Με αυτά τα λόγια υποδέχθηκε το protothema.gr στον προαύλιο χώρο της πρεσβείας της Λιβύης στην Αθήνα, ο κύριος Νταγκίλι Φατχάλα αντιπρόεδρος της λιβυκής κοινότητας στην Ελλάδα.

Με φόντο την  επιβλητική σημαία του Εθνικού Μεταβατικού  Συμβουλίου και με υπόκρουση παραδοσιακές μουσικές της Λιβύης ο κ. Φατχάλα  δεν εξέφρασε την οργή των Λίβυων πολιτών για την καθυστερημένη  αντίδραση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής αλλά την απογοήτευσή τους και ταυτόχρονα την ελπίδα τους πως «η Ελλάδα θα διορθώσει από εδώ και πέρα την πολιτική της απέναντι στη Λιβύη».  

«Από την Ευρωπαϊκή  Ένωση δεν έχουμε κανένα παράπονο. Η Ε.Ε και οι αραβικές χώρες  μας προστάτευσαν απέναντι σε αυτόν  τον δικτάτορα που εξουσίαζε τη χώρα μας τα τελευταία 42 χρόνια» δηλώνει χαρακτηριστικά στο protothema.gr ο κ. Φατχάλα, σχετικά με τη στάση της Ένωσης απέναντι στον αγώνα του λιβυκού λαού, συμπληρώνοντας πως είναι απλώς θέμα χρόνου να απελευθερωθεί η γενέτειρα του Καντάφι, Σύρτη και οι υπόλοιπες περιοχές όπου μαίνονται ακόμα συγκρούσεις.

Αναφορικά με τη στάση που θα κρατήσουν οι φυλές  και οι φατρίες της Λιβύης, ο κ . Φατχάλα, σπεύδει να εξηγήσει πως οι φυλές στη Λιβύη δεν έχουν και ουδέποτε είχαν «πολιτικό» ρόλο, παρά μόνο «κοινωνικό». Όπως δηλώνει ό ίδιος στο protothema.gr  «η αντίληψη που επικρατεί στον ευρωπαϊκό Τύπο πως οι φυλές έχουν πολιτική εξουσία είναι μια παρανόηση.  Όλες οι φυλές είναι στο πλευρό των εξεγερμένων, διότι στη Λιβύη δεν υπήρξε εμφύλιος πόλεμος. Υπήρξε απλώς ο αγώνας του λιβυκού λαού να απελευθερωθεί από έναν δικτάτορα». 

«Ο  Καντάφι πρέπει να δικαστεί από Λίβυους  δικαστές»  

Μέσα στην πρεσβεία της Λιβύης στην Αθήνα βλέπεις πρόσωπα χαμογελαστά. Ανθρώπους αισιόδοξους, που πολέμησαν για την ανατροπή και κέρδισαν. Βλέπεις νικητές. Έξι μήνες πριν, όταν ο λιβυκός λαός ξεκινούσε τον αγώνα του για να απαλλαγεί από την 42χρονη δικτατορία του Μουαμάρ Καντάφι, τα μέλη της λιβυκής κοινότητας της Ελλάδας είχαν απωθηθεί από την πρεσβεία τους από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις.

Σήμερα, με τις  πύλες ανοιχτές, με τα παιδιά και  τις γυναίκες να χορεύουν υπό τον  ήχο παραδοσιακών τραγουδιών και  με την καινούργια σημαία της χώρας να κυματίζει στον ιστό της πρεσβείας, η αισιοδοξία και η ελπίδα για το μέλλον της χώρας τους είναι πέρα από προφανής, καθώς παρά τις 20.000 περίπου νεκρούς, οι Λίβυοι γνωρίζουν καλά πως το να κερδίσουν τον πόλεμο δεν αρκεί. Πρέπει να κερδίσουν και την ειρήνη. Και απέναντι στην προοπτική αυτής της δυσκολότερης νίκης εμφανίζονται πραγματιστές.

Όπως δηλώνει  ο κ. Φατχάλα, «ο Καντάφι πρέπει να συλληφθεί και να δικαστεί. Αλλά να δικαστεί από Λίβυους δικαστές για όλα αυτά τα εγκλήματα που διέπραξε κατά του λαού του. Δεν ξεκινάμε από πνεύμα εκδίκησης, αλλά δικαιοσύνης»...