Η Εύα Καϊλή στον Δανίκα: «Ο Λοβέρδος εκφράζει πατριωτική και μεταρρυθμιστική γραμμή»
Τι λέει η ευρωβουλευτής στο «Πρώτο ΘΕΜΑ» για τις εσωκομματικές εκλογές του Οκτωβρίου - «Περιμένω να δω ποιες θα είναι οι πολιτικές πλατφόρμες και αναμένω να υπάρξει αλλαγή στην ηγετική ομάδα» - «Δεν μου αρέσει η ονομασία ΚΙΝΑΛ, πρόκειται περί ομπρέλας, αυτό που με εκφράζει είναι το ΠΑΣΟΚ» - Θετικό πρόσημο για Κυριάκο, είναι κοντά στον Μακρόν - «Δεν είχα στο μυαλό μου τον γάμο, μακριά από μένα όλα αυτά τα στερεότυπα»
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Δημήτρης Δανίκας
Φεύγοντας άφησε πίσω της πανικό. Λογικό. Οι αρσενικοί θαμώνες του café «Daily» στην Ξενοκράτους έριχναν βλέμματα θαυμασμού. Ανάμεικτα με υπολανθάνουσα ζήλια. Κάποιος εξ αυτών σήκωσε το δάχτυλό του. «Τι εννοείς;», τον ρώτησα. «Να», μου λέει, «την επόμενη φορά που θα τη δεις, επίτρεψέ μου να κάθομαι μακριά για μια ώρα». Κι αυτό λογικό.
Θα μου πείτε, «τέτοια πράγματα δεν γράφονται σε μια συνέντευξη με πολιτικό». Εγώ τα γράφω. Για έναν λόγο. Το πλαίσιο της εικόνας. Του κάδρου. Αυτό το μέτρο της αλήθειας. Αλλωστε κάθε γυναίκα που σέβεται τον εαυτό της αρέσκεται να φλερτάρει. Μέχρι εκεί. Ούτε «καταλήγει» ούτε «ολοκληρώνει». Στο μυαλό μου ήρθε και κάθισε η εικόνα της Μελίνας. Αθάνατη περίπτωση γυναικάρας. Ολοι και όλα όφειλαν να φλερτάρουν μαζί της. Ακόμα και οι καρέκλες. Ακόμα και τα χαλιά. Ολα.
Η Εύα λοιπόν. Οπως λέμε «και το ΠΑΣΟΚ έπλασε την Εύα». Μέχρι προσφάτως εκτιμούσα τα εξωτερικά της προσόντα. Οπως όλοι οι αρσενικοί που σέβονται τον εαυτό τους. Μέχρι τη στιγμή που ο φίλος Ανδρέας Δρυμιώτης σε κάποια από τις πολύ πρωινές συναντήσεις μας τα άλλαξε όλα. «Δεν φαντάζεσαι πόσο έχει προχωρήσει αυτό το κορίτσι». Ποιο κορίτσι; «Η Εύα Καϊλή». Τι εννοείς; «Στο Ευρωκοινοβούλιο από τους καλύτερους σε θέματα τεχνολογίας και ψηφιακής εποχής. Να η επόμενη συνέντευξή σου».
Τρία τα ιδιαίτερα «χαρακτηριστικά» της. Η γλυκιά φωνή της. Αυτό δεν σημαίνει ότι μερικές φορές δεν βγάζει νύχια. Η αποστροφή της για την κομματική κασέτα. Αυτό δεν σημαίνει ότι αρκετές φορές το ξανασκέφτεται και έτσι επιστρέφει στην ισορροπία. Και η αυταρέσκειά της. Αυτό το προσόν κάθε όμορφης και γοητευτικής γυναίκας.
Ο μεγάλος έρωτας της ζωής της
Κλείσιμο
Οπως κάθε Εύα, πρώτα είναι θηλυκό, ύστερα ερωτευμένη και στο τέλος πολιτικός. Με αυτή τη σειρά. Ετσι κατάλαβα εγώ. Αλλά προσοχή. Πολιτικός με άποψη. Η περίπτωσή της όπως, ας πούμε, η Τζένιφερ Λόρενς. Δηλαδή το πλήρες πακέτο. Οπως λένε οι Χολιγουντιανοί, looks and brains. Ομορφιά και μυαλό. Εν συντομία killer. Δολοφόνος.
Κάθε τόσο έλεγε: «Μα είναι γνωστά όλα αυτά!».
- Αν είναι τόσο γνωστά, τότε άντε γεια!
«Ξέρεις τι φοβάμαι;».
- Τι;
«Θα πάρουν μερικά αποσπάσματα και θα με σχολιάζουν».
- Πάλι τα ίδια. Μα αυτό έγινε για τις ανάγκες της φωτογράφησης, ο Ουίλιαμ το ζήτησε, τι να κάνουμε. Για πες μου τώρα, είσαι ερωτευμένη;
«Βεβαίως, έχω σχέση πολλά χρόνια τώρα. Μαζί έχουμε κυκλοφορήσει και στην Ελλάδα».
- Ποιος είναι;
«Ενα παιδί από το Μιλάνο που μένει και δουλεύει στις Βρυξέλλες. Είναι σύμβουλος Διεθνών Σχέσεων στο Ευρωκοινοβούλιο».
- Και εκείνος ερωτευμένος μαζί σου;
«Πώς αλλιώς».
- Και ποιος ο μεγάλος έρωτας της ζωής σου;
«Δεν τον έχω βρει ακόμα. Ισως ο επόμενος. Ισως ο Ιταλός».
Το «ίσως» η αγαπημένη πόρτα διαφυγής των γυναικών. Ισως. Μπορεί. Θα δούμε. Και όλα αιωρούνται. Ολα στον αέρα. Ανοικτές όλες οι επιλογές. Κι εσύ ξεροσταλιάζεις με τα πόδια στο τσιγκέλι. Κι εκείνες το γλεντάνε. Κατά βάθος.
- Πώς σου ξέφυγε ο γάμος;
«Εμένα πώς μου ξέφυγε; Οι συνθήκες δεν είναι εύκολες. Και μάλιστα όταν δεν έχεις μια συγκεκριμένη βάση. Ολα αυτά δυσκολεύουν τα πράγματα. Επίσης ποτέ δεν είχα στο μυαλό μου τον γάμο. Μακριά από όλα αυτά τα στερεότυπα. Αν μια γυναίκα αργήσει να “αποκατασταθεί” θα έρθει η καταστροφή».
- Ανεξάρτητη, λοιπόν.
«Ολοι ανεξάρτητοι είμαστε. Δεν έχω στο μυαλό μου τα πολλά “πρέπει”».
- Το «πρέπει» η χειρότερη λέξη στο ελληνικό λεξικό.
«Συμφωνώ».
Η τυπική, συνοπτική ιστορία της Εύας Καϊλήείναι των δύο γραμμών. Και είναι γνωστή. Απόφοιτος Αρχιτεκτονικής Θεσσαλονίκης. Μεταπτυχιακό στον Πειραιά με θέμα τις Διεθνείς και Ευρωπαϊκές Σχέσεις.
- Πώς κι έτσι; Από την καλλιτεχνία της Αρχιτεκτονικής στις Διεθνείς Σχέσεις.
«Με κέρδισε η πολιτική. Από παιδί. Από το 1992, από τις καταλήψεις. Μέσα σε ένα κλίμα επαναστατικότητας που είχε φουντώσει στο δημόσια σχολεία. Ετσι πορεύτηκα με το ΠΑΣΟΚ. Και οι γονείς μου με τον Ανδρέα και το ΠΑΣΟΚ».
- Τον είχες γνωρίσει από κοντά τον Ανδρέα;
«Από μακριά. Σε εκείνες τις λαοθάλασσες που πλημμύριζαν τη Θεσσαλονίκη».
- Τον Τσίπρα;
«Τον είχα γνωρίσει από κοντά. Και τον είχα συμπαθήσει. Αλλά μετά από εκείνο το εφιαλτικό εξάμηνο, μακριά απ' αυτόν».
- Τι είναι ο Κυριάκος; Δεξιός, κεντρώος, σοσιαλδημοκράτης;
«Στην Ευρώπη χαρακτηρίζεται ως social liberal. Αυτή είναι η εκτίμησή μου. Περισσότερο ανήκει σε αυτόν τον χώρο. Ο ίδιος έχει χτίσει μια πολύ καλή σχέση με τον Μακρόν. Το κόμμα του Μακρόν στο Ευρωκοινοβούλιο ανήκει στην πτέρυγα “renew”».
- Μα η Νέα Δημοκρατία ανήκει στην πτέρυγα των Λαϊκών και Χριστιανοδημοκρατών. «Αν ο ίδιος ο Κυριάκος μπορούσε να επιλέξει, θα κατέληγε στο κόμμα του Μακρόν».
Μεταρρύθμιση ή εκσυγχρονισμός;
Φορούσε στενό τζiν με λευκό εφαρμοστό μπλουζάκι. Η κόμμωση περιποιημένη και επιμελώς ατημέλητη. Μερικές τρίχες «έτρεχαν» και κάλυπταν τις δύο πλευρές στο πρόσωπό της. Κάθε τόσο τις έσπρωχνε. Θυμήθηκα την Κάθλιν Τέρνερ στην «Εξαψη». Πρώτα το δόλωμα. Υστερα ο Ουίλιαμ Χαρτ αιχμάλωτος. Υστερα όμηρος. Στο τέλος «νεκρός». Εγώ συνέχισα. Εκείνη ως αίλουρος με χαμόγελο καταφέρνει να μεταβιβάζει τη γοητεία της στην ουσία της πολιτικής. Αριστη σ' αυτό το «παιχνίδι». Πώς αλλιώς;
- Ποια η γνώμη σου για τον Κυριάκο;
«Εχει κάνει μια μεγάλη προσπάθεια να προσεγγίσει το Κέντρο. Αλλωστε έχει συμπεριλάβει πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ στη δική του ομάδα. Οι προθέσεις του είναι να “ακουμπήσει” το Κέντρο. Αλλά το κέντρο βάρους της δικής του παράταξης παραμένει στον χώρο των Χριστιανοδημοκρατών».
- Κι αν σου πρότεινε να σε πάρει στο κόμμα του;
«Είναι συμπαθής. Τον έχω γνωρίσει όταν ήμασταν συνάδελφοι στη Βουλή. Μια μετακίνηση από μια παράταξη στην άλλη δεν γίνεται με όρους φιλίας, αλλά με πολιτικούς όρους».
- Οι άλλοι πώς πήγαν σ' αυτόν;
«Διαφορετικές οι πορείες όλων μας. Εγώ είμαι εκλεγμένη με το ΠΑΣΟΚ και από το ΠΑΣΟΚ. Ο κόσμος με έχει στηρίξει σ' αυτή την παράταξη. Η φυσιογνωμία μιας παράταξης που θα επέλεγα βρίσκεται στο ΚΙΝ.ΑΛ.».
- Μα τι όνομα είναι αυτό! Το ΠΑΣΟΚ είναι brand name. Το ΚΙΝ.ΑΛ. δεν λέει τίποτα. Δεν πουλάει.
«Και σε μένα δεν αρέσει η ονομασία ΚΙΝ.ΑΛ. Πρόκειται περί ομπρέλας. Αυτό που με εκφράζει είναι το ΠΑΣΟΚ. Και ειδικά το μεταρρυθμιστικό και το πατριωτικό».
- Μεταρρυθμιστικό και εκσυγχρονιστικό είναι το ίδιο πράγμα. Ανευ μεταρρυθμίσεων γιοκ εκσυγχρονισμός.
«Εμπεριέχεται σίγουρα. Αλλά στην παράταξη ο όρος “εκσυγχρονισμός” παραπέμπει σε μια πολύ συγκεκριμένη περίοδο του Κώστα Σημίτη. Ενώ το “μεταρρυθμιστικό” για μένα διατρέχει όλη την περίοδο του ΠΑΣΟΚ από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα. Οπως με το Μνημόνιο. Μια λέξη που για τον κόσμο σημαίνει λιτότητα. Και για μένα σημαίνει λιτότητα. Εχει φορτιστεί αυτή η λέξη. Στη μνήμη των πολιτών ο εκσυγχρονισμός περιλαμβάνει την περίοδο από το 1996 μέχρι το 2004». Ο Κυριάκος έχει διαχειριστεί πολλές κρίσεις
- Ηταν κακή αυτή η περίοδος;
«Οχι, καθόλου. Ηταν μια περίοδος όπου άλλαξαν πολλά. Που μας έφερε στην καρδιά της Ευρώπης. Εκτιμώ ότι τα θετικά είναι πολύ περισσότερα από τα αρνητικά. Σε κάθε κυβέρνηση μπορείς να δεις θετικά και αρνητικά. Εγιναν και λάθη. Θέλω να διευρύνω τον ορίζοντα της παράταξης. Να είναι πατριωτική και μεταρρυθμιστική».
- Και ποια η εκτίμησή σου για την κυβέρνηση του Κυριάκου;
«Υπάρχουν βέβαια θετικά. Εκτιμώ ότι έχει διαχειριστεί πολλές αβεβαιότητες και πολλές κρίσεις Τόσο με την πανδημία όσο και με την Τουρκία. Εκτιμώ ότι το σύνολο έχει θετικό πρόσημο και μάλιστα στις Βρυξέλλες η Ελλάδα ακούγεται ως θετικό παράδειγμα στη διαχείριση της πανδημίας. Με την Τουρκία προφανώς για να έχουμε και να πορευόμαστε μαζί με τις συμμαχίες μας. Ο Μακρόν και ο Ντράγκι έχουν βγει απέναντι από τον Ερντογάν».
- Προσφάτως και ο Μπάιντεν.
«Τον γνώρισα πριν από πολλά χρόνια. Ομως η στήριξη οφείλεται πρωτίστως στην ελληνική ομογένεια, η οποία με τη σειρά της από πολύ παλιά έχει στηρίξει τον Μπάιντεν. Γι’ αυτό βρίσκεται κοντά στους Ελληνες. Πιστεύαμε ότι με τον Μπάιντεν θα αλλάξει η σχέση. Ομως δεν ξέρουμε πόσο θα συνεχιστεί αυτή η πολιτική. Πρώτα το συμφέρον τους. Γι' αυτό πρέπει να στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις».
- Τα αρνητικά του Κυριάκου;
«Θα περίμενα να δω μια σειρά μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη η χώρα. Μεταρρυθμίσεις που όφειλαν να κάνουν οι Συριζαίοι ώστε η Ελλάδα να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της. Τα μνημόνια, εκτός από λιτότητα, είχαν επιβάλει και μια σειρά απαραίτητων μεταρρυθμίσεων που μόνοι μας, από παλιά, θα έπρεπε να είχαμε κάνει».
- Οπως;
«Στους τομείς της Παιδείας, της Δικαιοσύνης, της φορολογίας, ακόμα και στο Ασφαλιστικό. Ολα αυτά θα βοηθήσουν τη χώρα να ξεφύγει από το κακό της παρελθόν. Να ξεφύγουμε από τη λογική να μοιράζουμε χρήματα. Με αυτή τη λογική δεν διορθώνουμε δομικά όσα θα έπρεπε για τη λειτουργία του κράτους. Το 2023 λήγει η περίοδος χάριτος της αναστολής του Συμφώνου Σταθερότητας που έγινε ώστε κάθε χώρα να στηρίξει την επιχειρηματικότητα. Και φοβάμαι πως όταν φτάσουμε στο 2023 θα διαπιστώσουμε ότι δεν έγιναν οι μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να είχαν γίνει. Και τότε θα πρέπει να παρακολουθούμε τι ξοδεύουμε και τι χρωστάμε. Μέχρι στιγμής ξοδευόμαστε στη διαχείριση κρίσεων. Μόνο. Χωρίς να χτίζεται από κάτω μια στρατηγική μακροπρόθεσμη για τα επόμενα χρόνια».
- Εννιά στους δέκα πιστεύουν ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει λόγο ύπαρξης. Οτι οι εκσυγχρονιστές θα καταλήξουν στον Κυριάκο και οι άλλοι στον Αλέξη.
«Αυτά τα ακούω πολλά χρόνια. Ακόμα έλεγαν ότι δεν θα καταφέρναμε να μπούμε στη Βουλή. Και ο κόσμος πίστεψε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι το νέο ΠΑΣΟΚ. Η αυταπάτη κατέρρευσε. Το κόμμα άντεξε. Το ΠΑΣΟΚ δεν εκφράζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι δική μας ευθύνη να προχωρήσουμε μπροστά».
- Πρωτοκλασάτα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ προήλθαν από τη δική σας παράταξη.
«Ο χώρος μας αλώθηκε από δεξιά και αριστερά».
- Διαφωνώ με το «αλώθηκε». Παραπέμπει σε πολεμικές συνθήκες. Δεν αλώθηκε, απλώς δεν άντεξε. Αυτή η αλήθεια. Πολύ βολική η «άλωση». Δηλαδή τι; Με το περίστροφο στον κρόταφο τους έφεραν στον ΣΥΡΙΖΑ και στη Νέα Δημοκρατία;
«Η παράταξή μας δεν κατάφερε να υπερασπιστεί το δικό μας έργο. Και πήρε πάνω της ακόμα και τα λάθη που έγιναν επί Καραμανλή. Πήρε όλο το βάρος πάνω της. Να βγάλει τη χώρα από αυτό το τεράστιο χρέος».
- Αυτό δεν είναι άλωση.
«Εμείς κουβαλήσαμε όλο το κόστος της κρίσης».
- Αυτά ακούγονται θεωρητικά. Γιατί έφυγαν;
«Με την ψήφιση των μνημονίων άρχισε η διαρροή στελεχών. Μια άλλη αιτία προέκυψε με την κυβέρνηση συνεργασίας. Και φυσικά όταν μια παράταξη αποδυναμώνεται, φυσικό είναι να υπάρξει διαρροή. Πήγανε στον ΣΥΡΙΖΑ με μια προοπτική εξουσίας».
- Μα έφυγαν και προς τη Νέα Δημοκρατία.
«Εχεις δίκιο. Δεν είναι μόνο αυτό. Ενα κομμάτι προσπάθησε να το οικειοποιηθεί η Ν.Δ. και ένα άλλο ο ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς οι πολιτικοί πάσχουμε από την ασθένεια του κυβερνητισμού. Οποια στελέχη έφυγαν το έκαναν για να βρούνε εκλογιμότητα ή με την προοπτική εξουσίας ή επειδή πραγματικά διαφωνούσαν. Και οι πολίτες έφυγαν. Επειδή αισθάνθηκαν ότι προδόθηκαν κι έτσι απογοητεύτηκαν. Εγώ νομίζω ότι το βασικό μας λάθος ήταν οι κακές μας επιλογές και η ανάληψη όλων των ευθυνών. Το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το έχει η κυβέρνηση Καραμανλή». Φταίει η ομάδα του Γιώργου
- Εσείς τα λιγότερα;
«Προφανώς ευθύνεται η ηγετική μας ομάδα».
- Φταίει ο Γιώργος Παπανδρέου;
«Φταίει η ηγετική μας ομάδα, ο Ραγκούσης, ο Καστανίδης, ο Πετσάλνικος, ο Παπακωνσταντίνου».
- Επιλογές του Γιώργου Παπανδρέου.
«Ναι, σωστά. Επειδή από το 2014 βρέθηκα στις Βρυξέλλες ως ευρωβουλευτής, τότε στην ατζέντα πρώτο θέμα ήταν η Ελλάδα. Τότε έβλεπα την αγωνία πολλών Ευρωπαίων συναδέλφων να θέλουν να βοηθήσουν τη χώρα μας επειδή τη θεωρούσαν και τη θεωρούν ως αναπόσπαστο κομμάτι της Ευρώπης. Με σταματούσαν λοιπόν και με ρωτούσαν τι περιμένουν οι Ελληνες από την Ευρώπη και τι ακριβώς επιδιώκει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Επειδή άλλα έλεγε στον κόσμο και άλλα σε αυτούς. Θυμάμαι Γερμανό συνάδελφο να μου λέει “πες μου τι να κάνω να βοηθήσω, ντρέπομαι για τον τρόπο που συμπεριφέρονται μερικοί Γερμανοί πολιτικοί απέναντι στην Ελλάδα”».
- Τι είναι το ΚΙΝ.ΑΛ. για σένα;
«Για σένα;».
- Ενα τίποτα.
«Η Φώφη κάνει αυτό που μπορεί να κάνει»
«Προφανώς και διαφωνώ με την αλλαγή ονομασίας. Οταν δεν έχεις αποφασίσει τι πρέπει να αλλάξεις, τότε έχεις πρόβλημα. Πρέπει να αυτοπροσδιορίζεσαι και όχι να ετεροπροσδιορίζεσαι. Να φτιάξεις τη φυσιογνωμία σου. Να επανακαθοριστεί η πολιτική σου φυσιογνωμία. Οταν αυτό θα γίνει...».
- Αν γίνει...
«…τότε θα δούμε ότι αυτός ο χώρος δεν εκφράζεται ούτε από τη Ν.Δ. ούτε από τον ΣΥΡΙΖΑ».
- Η ευθύνη, λοιπόν, πέφτει στη Φώφη Γεννηματά.
«Πάντα υπεύθυνες είναι οι μεγάλες ηγετικές ομάδες. Αυτοί φέρουν την πρώτη ευθύνη. Ομως όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης».
- Ακούγεται χριστιανικό όλο αυτό. Θέλεις να πεις ότι η Φώφη φταίει;
«Ο καθένας κάνει αυτό που μπορεί να κάνει. Η Φώφη προσπάθησε να ενώσει τάσεις, κινήσεις, ρεύματα. Να ενώσει και πάλι την παράταξη».
- Εδιωξε τον Βενιζέλο.
«Οχι, δεν συμφωνώ με την αποχώρηση του Βενιζέλου».
- Πολύ κομψά το λες. Μάλλον για «εκδίωξη» πρόκειται.
«Ούτε συμφωνώ με την αποχώρηση του Λοβέρδου από τη θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου».
- Επομένως ήταν λάθος οι αποφάσεις της Φώφης;
«Κι όμως, θα μπορούσε κάποιος με τις ίδιες αποφάσεις να έχει καλύτερα αποτελέσματα. Τελικά εκ του αποτελέσματος κρίνοντας δεν έγιναν τα βήματα που έπρεπε να γίνουν».
- Να φύγει η Φώφη;
«Να γίνουν εκλογές και θα αποφασίσει ο κόσμος τον Οκτώβριο».
- Ξεφεύγεις.
«Aυτό που κάνω είναι να μιλάω πάντα με πολιτικούς και όχι με προσωπικούς όρους». «Με βρίσκει σύμφωνη»
- Μα κάθε πολιτική απόφαση έχει ονοματεπώνυμο.
«Περιμένω να δω ποιες θα είναι οι πολιτικές πλατφόρμες. Και περιμένω να υπάρξει αλλαγή στην ηγετική ομάδα».
- Με Λοβέρδο ή με Ανδρουλάκη;
«Περιμένω να ακούσω τις πολιτικές τους για τη Συμφωνία των Πρεσπών, για τον ΣΥΡΙΖΑ. Οταν θα γίνει αυτή η συζήτηση, τότε θα αποφασίσω».
- Δεν μπορεί, κάποιο όνομα θα σε ελκύει περισσότερο.
« Παρ' όλα αυτά, επειδή τους γνωρίζω, θα έλεγα ότι με τον Ανδρέα Λοβέρδο έχουμε κοινές θέσεις. Οπως για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Με τον Ανδρέα μπορούμε να κουβεντιάζουμε από την ίδια πλευρά».
- Επομένως, με τον Ανδρέα.
«Δεν ταυτίζομαι. Δεν μου αρέσουν οι χαρακτηρισμοί με βάση τα πρόσωπα. Με ενδιαφέρει η πολιτική. Αυτή τη στιγμή η πατριωτική και μεταρρυθμιστική γραμμή εκφράζεται από τον Ανδρέα. Οπως και η στάση του απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Και μάλιστα όταν λέει ότι “ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υπαρξιακός μας αντίπαλος”».
- Είσαι, λοιπόν, με τον Ανδρέα και εναντίον της Φώφης.
«Δεν είμαι ούτε υπέρ ούτε εναντίον κανενός. Μαζί πρέπει να συνεχίσουμε. Απλώς λέω ότι σε κρίσιμα θέματα που προτείνει ο Ανδρέας με βρίσκει σύμφωνη σε μεγάλο βαθμό».
- Ταυτίζεσαι μαζί του.
«Δεν θέλω να ταυτιστώ με ένα πρόσωπο που στη συνέχεια μπορεί να πει πράγματα με τα οποία θα διαφωνώ. Οταν, λοιπόν, ολοκληρωθεί ο διάλογος για τη φυσιογνωμία μας θα τοποθετηθώ δημόσια. Αλλωστε όλοι πάνω κάτω στα ίδια πράγματα πιστεύουμε». Εξι χιλιάδες και κάτι «ψιλά»
- Και η Ευρωβουλή; Πολλοί πιστεύουν ότι εσείς οι ευρωβουλευτές έχετε πιάσει την καλή. Το κόμμα σάς έχει προικίσει. Πόσα μηνιαίως εισπράττεις;
«Εξι χιλιάδες».
- Μόνο;
«Είναι και οι αποζημιώσεις των επιτροπών. Αλλά επί έναν χρόνο, λόγω πανδημίας, έχω εγκλωβιστεί στο σπίτι μου στην Ελλάδα».
- Μα ακούω ότι λαμβάνετε περισσότερα.
«Ισως εννοούν τα χρήματα που δίνονται για την αποζημίωση των συνεργατών».
- Τα άρπαζαν;
«Τα άρπαζαν. Αλλά τώρα αυτά τα κονδύλια ελέγχονται από το κέντρο».
- Ποια η διαφορά Ελληνικού Κοινοβουλίου και Ευρωβουλής;
«Μεγάλη. Μερικές φορές χαοτική. Για παράδειγμα, οι ευρωβουλευτές είναι ελεύθεροι να ψηφίζουν νομοσχέδια άλλων κομμάτων. Φυσικά υπάρχουν οι κόκκινες κομματικές γραμμές, αλλά για τα υπόλοιπα υπάρχει ελευθερία. Οταν έρχομαι στην Ελλάδα προσγειώνομαι, στις Βρυξέλλες άλλο κλίμα».
Η εποχή του Τζορτζ Οργουελ
Η Εύα στις 27 Μαΐου θα συμμετάσχει σε συνέδριο του αμερικανικού παραρτήματος του Economist με θέμα «Brain and the Machine». Εγκέφαλος και η μηχανή. «Αλλο θέμα προς συζήτηση είναι “Υγεία και τα οικονομικά οφέλη των μικροβίων”».
- Σε χάνω.
«Περνάμε σε μια νέα ψηφιακή εποχή. Ολα αλλάζουν».
- Ολοι το λένε αυτό. Ακούγεται σαν καραμέλα.
«Τι θα πει τηλεργασία; Τι δικαιώματα έχει ο εργαζόμενος σε μια νέα εποχή όπου δεν θα υπάρχουν ωράρια ούτε μετακινήσεις; Τι θα κάνουμε με την ύπαρξη και λειτουργία αυτόματων συστημάτων; Τότε που πολλοί εργαζόμενοι θα βρεθούν χωρίς αντικείμενο δουλειάς;».
- Θέλεις να πεις ότι όλα αυτά προβληματίζουν τα μέλη της Ευρωβουλής;
«Θέλω να πω ότι στην Ελλάδα όλα αυτά που είναι τόσο κοντά, θεωρούνται κάπως σαν μακρινά και περιττά. Μιλούσα με έναν φίλο μου που είχε μια ομάδα εργαζομένων στις νέες τεχνολογίες. Με αντικείμενο την αυτοματοποίηση κάποιων λειτουργιών μέσα στην εταιρεία του. Οταν το έργο ολοκληρώθηκε και το σύστημα λειτούργησε, τα μέλη της ομάδας που τα έφτιαξαν βρέθηκαν εκτός εταιρείας».
- Ολοι ανησυχούν.
«Στα λόγια και στη ρητορική. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εργασίας πρώτη φορά ανησυχεί επειδή θα χαθούν περισσότερες δουλειές σε σύντομο χρονικό διάστημα. Περισσότερες θα καταστραφούν από εκείνες που θα δημιουργηθούν. Η έρευνα για την τεχνητή νοημοσύνη έχει φτάσει σε σημείο που ένας αλγόριθμος του οποίου εμείς ορίζουμε τις παραμέτρους και εμείς τον τροφοδοτούμε με δεδομένα, μπορεί να οδηγήσει ένα λογισμικό να βρει μια λύση σε ένα πρόβλημα, να βρει ποιες οι δαπάνες κάθε εταιρείας, αν η αρχιτεκτονική τους είναι σωστή και άλλα πολλά. Αυτά τα λογισμικά θα κατευθύνουν και θα οδηγούν. Το Deep Learning (βαθιά εκμάθηση) έχει εξελιχθεί τόσο πολύ ώστε ο ίδιος ο αλγόριθμός να διορθώνει τις παραμέτρους για τη βελτιστοποίηση του αποτελέσματος. Κι αν αυτό χρησιμοποιηθεί για να αποκτηθεί και αυτονομία, τότε μπορεί ουσιαστικά το ίδιο το σύστημα να αποφασίζει να εκτελέσει μια διαδικασία».
- Πάλι σε χάνω. Πρακτικά τι σημαίνει αυτό;
«Παράδειγμα, ένα αυτοκίνητο χωρίς οδηγό και χωρίς τιμόνι που λειτουργεί μόνο του. Και μάλιστα καλύτερα από έναν οδηγό. Αυτό το αυτοκίνητο θα αποφασίζει και θα ακολουθεί την καλύτερη διαδρομή με μεγάλη ασφάλεια και θα σε μεταφέρει στον προορισμό σου πιο γρήγορα. Στην Αμερική μεγάλη εταιρεία με ανάλογα συστήματα μετράει την παραγωγικότητα των εργαζομένων. Κι αν αυτό το αυτόνομο σύστημα αποφανθεί πως εσύ δεν είσαι χρήσιμος, τότε χάνεις τη δουλειά σου. Υπάρχουν εταιρείες που με τέτοια συστήματα βαθμολογούν και όταν οι βαθμοί σου πέσουν κάτω από τη βάση απολύεσαι. Στην Κίνα βαθμολογούνται ακόμα και οι πολίτες. Και από αυτή τη βαθμολογία, το λεγόμενο Social Ranking, μπορεί να έχεις ή να μην έχεις πρόσβαση σε συγκεκριμένες υπηρεσίες». «Σιγά την καλτσοδέτα!»
- Οπως τα λες, για να επιβιώσεις πρέπει από άνθρωπος να μεταλλαχτείς σε ρομπότ.
«Κάθε εργαζόμενος πρέπει να αποδίδει τα μέγιστα για να εξασφαλίσει τη δουλειά του».
- Οργουελ...
«Υπάρχουν λογισμικά που μπορούν να μετρήσουν αποδοτικότητα και ταυτόχρονα να βρίσκουν τρόπους να σε μετακινούν εκεί που θα μπορούσες να είσαι πιο αποδοτικός».
- Ολα αυτά ακούγονται σαν σενάριο εφιαλτικής επιστημονικής φαντασίας.
«Πρέπει να φύγω. Οι τηλεδιασκέψεις με καλούν στο καθήκον».
- Κάτι τελευταίο. Είχες υποστεί σεξουαλική παρενόχληση;
«Οχι».
- Περίεργο. Εσύ με τόσους χυμούς;
«Οχι σου είπα. Αν και ο χώρος είναι ανδροκρατούμενος. Αλλά επειδή από μικρή ήμουν ενταγμένη στην πολιτική, είχα τη δική μου ισχυρή άποψη».
- Κανείς δεν σου όρμησε;
«Οι ισχυρές πολιτικές μου απόψεις είναι αποτρεπτικές προς όλες τις “ορμητικές” περιπτώσεις. Σεξισμό ναι. Και από άντρες και από γυναίκες. Να μιλάνε για σένα βασισμένοι στο φύλο σου, να σου απευθύνονται με ανεπίτρεπτο τρόπο, με χαρακτηρισμούς που είχαν μάλιστα δημοσιοποιηθεί».
- Οπως;
«Ελα τώρα, είναι γνωστά όλα αυτά. Τότε που ο Σωκράτης Ξινίδης, υπουργός στην κυβέρνηση του Γιώργου, όταν συζητούσαμε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα για το δημοψήφισμα, με πολλή ένταση μεταξύ μας, είχε γυρίσει και είχε πει “σιγά την καλτσοδέτα!”».
- Και ο Γιώργος, τίποτα;
«Τίποτα».
- Περίεργο. Ενα από τα χαρακτηριστικά που τον διακρίνουν είναι η ευγένεια.
«Πολύ ευγενής. Κι όμως...».
Σηκώθηκε να φύγει. Φόρεσε τη μάσκα της. Τηρούσαμε τις αποστάσεις. Κι έτσι στα όρθια τη ρώτησα: Εμβολιάστηκες; «Οχι ακόμα, θα το κάνω σύντομα στις Βρυξέλλες, εσύ;». Εγώ έκανα την πρώτη δόση και σύντομα θα κάνω τη δεύτερη. Καθώς έφευγε έπαιρνε μαζί της, τάχα μου δεν το καταλάβαινε, όλα τα βλέμματα των αρσενικών. Τυχερός ο Ιταλός. Ομως για κάθε Αδάμ η ελπίδα πεθαίνει τελευταία!
