Έφθασαν τα ιταλικά καναντέρ

Στις 11.30 το πρωί της Κυριακής προσγειώνονται στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας δύο πυροσβεστικά αεροσκάφη Canadair, τα οποία αποστέλλει η ιταλική κυβέρνηση στην Ελλάδα στο πλαίσιο της αρωγής για την κατάσβεση των πυρκαγιών που έχουν περικυκλώσει τη βορειοανατολική Αττική. Αργότερα μέσα στην ημέρα αναμένεται ακόμη ένα πυροσβεστικό αεροσκάφος, από τη Γαλλία αυτή την φορά.

Περίπου στις 11 το πρωί το Κυριακής, στην επιχείρηση κατάσβεσης των μεγάλων πυρκαγιών συμμετέχουν οκτώ (8) από τα συνολικά 20 Canadair που έχει στο στόλο της η Πολεμική Αεροπορία και πέντε (5) πυροσβεστικά ελικόπτερα. Ακόμη τρία πυροσβεστικά επιχειρούν από αέρος για την αντιμετώπιση των πύρινων μετώπων στην Σκύρο και σε περιοχή της Αχαϊας. Ο λόγος για τον οποίο στην Αττική η αεροπυρόσβεση γίνεται από αυτόν τον αριθμό αεροσκαφών είναι απλός : τα αεροσκάφη χρειάζονται ανεφοδιασμό (όχι μόνο με νερό, αλλά και με καύσιμα –όπως είναι αυτονόητο) και η Πολεμική Αεροπορία φροντίζει ώστε κάθε χρονική στιγμή τουλάχιστον οκτώ πυροσβεστικά αεροσκάφη να επιχειρούν ρίψεις νερού πάνω από τα πύρινα μέτωπα. Οι πιλότοι (σε κάθε Canadair επιβαίνει διμελές πλήρωμα ανά πτήση) πετούν οκτώ ώρες την ημέρα, σε δύο τετράωρες πτήσεις. Μεταξύ των δύο εξόδων, το κάθε πλήρωμα έχει τη δυνατότητα ολιγόωρης ξεκούρασης που θεωρείται απαραίτητη προκειμένου οι πιλότοι να ανταπεξέλθουν στις πρωτοφανείς καταπονήσεις που δέχονται όταν χάνονται μέσα στους καπνούς, προσπαθώντας να τιθασεύσουν τα πύρινα μέτωπα. Μεγάλο βάρος της επιχείρησης κατάσβεσης των πυρκαγιών έχει πέσει και στους τεχνικούς της Πολεμικής Αεροπορίας. Ο έλεγχος και οι τυχόν επισκευές στα πυροσβεστικά αεροσκάφη έγιναν κατά τη διάρκεια της νύχτας του Σαββάτου, στην αεροπορική βάση της Ελευσίνας από το εξειδικευμένο προσωπικό της Αεροπορίας. Χθες το βράδυ, στην Ελευσίνα μετέβη ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας αντιπτέραρχος Βασίλειος Κλόκοζας, προκειμένου να εμψυχώσει τους ιπταμένους και τους τεχνικούς, αλλά και με σκοπό να επισημάνει ότι η αυτοθυσία δεν θα πρέπει να υπερισχύει της υποχρέωσης τήρησης των κανόνων ασφαλείας. Άλλωστε, οι συνθήκες είναι δύσκολες και η πίεση που ασκείται (έστω και εμμέσως) στο προσωπικό, κυρίως όμως στους πιλότους της Πολεμικής Αεροπορίας, είναι τεράστια. Πέραν του ότι καλούνται να ελέγξουν τα πύρινα μέτωπα σε μια τεράστια ακτίνα περίπου 30 χιλιομέτρων, δίνουν μάχη με τους ισχυρούς ανέμους που προκαλούν αναταράξεις και πολλές φορές επηρεάζουν ακόμη και την πορεία των περίπου έξι τόνων νερού που ρίχνουν στις φλόγες, τη ζέστη που επικρατεί στο εσωτερικό του πιλοτηρίου και τις συνεχείς αναζωπυρώσεις.

Οι πιλότοι των πυροσβεστικών αεροσκαφών (αλλά και τα πληρώματα των ελικοπτέρων που εκμισθώνονται από τις ιδιωτικές εταιρείες και είναι είτε απόστρατοι Έλληνες πιλότοι είτε και αλλοδαποί χειριστές) γνωρίζουν ότι οι πολίτες περιμένουν απ’ αυτούς σχεδόν τα πάντα. Και παρ’ ότι οι αξιωματικοί της Αεροπορίας και της Πυροσβεστικής γνωρίζουν ότι οι φωτιές, ιδίως όταν έχουν λάβει τόσο μεγάλη έκταση, δεν κατασβένονται μόνον από αέρος, η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών προσβλέπουν στα πυροσβεστικά αεροσκάφη θεωρώντας ότι με μερικές ρίψεις νερού οι πυρκαγιές θα τεθούν υπό έλεγχο.