Επαναστατημένοι άγιοι

Από τη Γιώτα Αργυροπούλου

Η τέχνη του αγγίζει μεγάλο και ετερόκλητο κοινό· κάτι που συμβαίνει όλο και πιο σπάνια με το έργο των σύγχρονων εικαστικών. Ειδικά στις μέρες μας, όπου πολλοί παραπονιούνται για τη σύγχρονη τέχνη και το ασαφές νόημά της, οι «αγιογραφίες» του 34χρονου Στέλιου Φαϊτάκη διανύουν την απόσταση και με την αμεσότητά τους επικοινωνούν με το ειδικό και μη κοινό. Ο ίδιος, όταν συζητάμε για την τέχνη του, αποφεύγει να τη χαρακτηρίσει: «Κάνω θρησκευτική ζωγραφική, η οποία αγκαλιάζει όλες τις διαστάσεις της ανθρώπινης ύπαρξης, και ενδεχομένως και την πολιτική. Δεν κάνω πολιτική ή στρατευμένη τέχνη και δεν δεσμεύομαι από κανενός είδους ιδεολογία παρά μόνον από τις δικές μου ιδέες, οι οποίες είναι ρευστές και μεταβάλλονται όσο προχωράω στη σπουδή και την εξέλιξή μου».

Μαζί με την αναγνώριση της τέχνης του, σύντομα ήρθαν και οι πιο καθιερωμένοι χώροι (γκαλερί, μουσεία), αλλά αυτό δεν τον ανησυχεί για την αιχμή της δουλειάς του. «Προσωπικά, μου έχει συμβεί να συγκλονιστώ από μια ταινία που είδα στην τηλεόραση ή από ένα μουσικό κομμάτι που άκουσα σε έναν “εμπορικό” χώρο. Δεν θεωρώ ότι ένα έργο έχει να φοβάται το χώρο παρουσίασής του· το μόνο που έχει να φοβάται είναι η ίδια του η ποιότητα».