Που ακριβώς βρίσκεται ο ενάρετος κύκλος

Όταν γνωρίζεις κάτι καλά, ξέρεις και τον τρόπο που θα το πετύχεις. Αυτό υποδεικνύει η απλή λογική, αλλά δεν φαίνεται να συμβαίνει με τη κυβέρνηση. Στον απολογισμό της χρονιάς που θα κλείσει σ ένα μήνα, αυτό που γνώριζε καλά ήταν μόνο η προσφυγή στον μηχανισμό της τριαρχίας. Όταν αφήνεις να ξεφύγει το κόστος του δανεισμού, μιλάς για χρεοκοπία, είναι σαφές τι ήθελες.

Ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Σαχινίδης με δηλώσεις του, επιβεβαίωσε όλα τα παραπάνω ότι, από τις 5 Οκτωβρίου 2009 είχε ληφθεί απόφαση για την προσφυγή στο ΔΝΤ. Αυτή είναι η μια πλευρά, όμως. Ποιο μοντέλο ανάπτυξης θέλει, ακριβώς, η κυβέρνηση από την άλλη πλευρά ; Στη ναυτιλία, δηλαδή σ ένα τομέα που οι Έλληνες εφοπλιστές είναι κυρίαρχοι με τον πρώτο στόλο σε χωρητικότητα και παραγγελίες δεν υπάρχει καν υπουργείο !! Πέρα από τις «τροχιοδεικτικές» βολές για φοροδιαφυγή ορισμένων εφοπλιστών το υπουργείο Οικονομίας δεν έχει ανακοινώσει ένα μέτρο για τη ναυτιλία.

Οι επενδύσεις των Ελλήνων εφοπλιστών σε πλοία μπορούν να εξασφαλίσουν δουλειά σε 20.000 ανθρώπους που θα υποστηρίζουν από εταιρείες ( με έδρα την Ελλάδα ) τον εμπορικό στόλο. Ένα ολόκληρο, κομμάτι των τραπεζών, η χρηματοδότηση θα μπορούσε να αυξήσει επίσης τις θέσεις εργασίας. Επειδή δε οι Έλληνες εφοπλιστές γνωρίζουν τον τρόπο που θα βγάλουν χρήματα στην θάλασσα, είναι συνήθως επιφυλακτικοί με όλους όσοι τους προτείνουν πράγματα στη στεριά. Ας πάμε στον τουρισμό.

Το νέο μοντέλο ανάπτυξης δεν το γνωρίζει κανείς και δεν νομίζουμε να ήταν οι παραλίες με άμμο στον Τάμεση ή τα χαμόγελα του νέου υπουργού με τον υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας. Σποραδικές  ιδιωτικές πρωτοβουλίες ( λ.χ Μεσσηνία ) δίνουν ώθηση και σε μικρότερους επιχειρηματίες να προσπαθήσουν να διατηρήσουν μια ποιότητα η οποία θα πληρώνεται εσαεί. Άραγε ποια είναι η θέση του υπουργείου Τουρισμού για το all incusive που βυθίζει ολόκληρες τουριστικές περιοχές στην παρακμή; Τα ξενοδοχεία με το σύστημα all incusive γεμίζουν ενω τα μαγαζιά της περιοχής κατακλύζονται από τους φθηνούς τουρίστες που ντύνονται Ρωμαίοι με χλαμύδες.

Αυτή η πρακτική έχει ημερομηνία λήξης, εκτός αν έχουμε διαλέξει να είμαστε το τουριστικό κέντρο παρακμής της Ευρώπης. Αν πάμε και στην «πράσινη» ανάπτυξη εκεί θα γελάσει και ο κάθε πικραμένος. Πέρα από 5-6 ξένες εταιρείες και τους Έλληνες κεφαλαιούχους που γέμισαν με φωτοβολταϊκά τα χωράφια, η πράσινη ανάπτυξη αφορά ίσως μόνο κάποιο σεναριογράφο μιας ελληνικής ταινίας.

Ποιο είναι λοιπόν το νέο μοντέλο; η χρηματοδότηση επιχειρήσεων που απέτυχαν – με αποτέλεσμα και όσες υπάρχουν να κινδυνεύουν – όπως την Κλωνατέξ, στη Νάουσα, όπου ο επιχειρηματίας θα αναπτύξει τα ακίνητα με κρατικό και ιδιωτικό χρήμα. Ας πάμε και στις τράπεζες. Εμμένει στην θέση του ο πρωθυπουργός για κρατικούς πυλώνες ή δεν γνωρίζει ότι οι τραπεζίτες ψάχνουν χρήματα να απεμπλακούν από το δημόσιο ;

Το χειρότερο δε όλων είναι ότι κανείς στην κυβέρνηση δεν έχει κατανοήσει ότι η αγορά έχει τραυματιστεί σοβαρά. Χρειάζονται άμεσες κινήσεις για να δημιουργηθεί ένα momentum αισιοδοξίας το οποίο θα είναι ικανό να σπρώξει όλη την κοινωνία, πέραν της κατάθλιψης που έχουν προκαλέσει τα νέα μέτρα. Εκτός κι αν δεν γνωρίζουμε όλο το πάζλ, όπως ο κεντρικός τραπεζίτης κ. Γ. Προβόπουλος ο οποίος μίλησε για ενάρετο κύκλο της οικονομίας, την ώρα που όλα βυθίζονται γύρω-γύρω.