Η Αλεξάνδρεια χάθηκε και στην Ιθάκη έφθασε ο Οδυσσέας με μια χούφτα άνδρες

Νά’ μαστε λοιπόν αντιμέτωποι πια με τους χειρότερους εφιάλτες μας και με μια κυβέρνηση που κατάφερε να διαψεύσει όλες της τις βεβαιότητες.

Νά’ μαστε λοιπόν εθνικά ευτελισμένοι και με την υπερηφάνεια μας καταρρακωμένη,να προσπαθούμε να μαντέψουμε τι μας περιμένει τα επόμενα χρόνια.

Νά’ μαστε εμείς ο «περιούσιος λαός» να διαπιστώνουμε με οικτρό τρόπο πως εδώ όλα πληρώνονται και πως εδώ είναι ο παράδεισος. εδώ και η κόλαση.

Και δυστυχώς ήρθε η ώρα της κόλασης.

Κι οδύρονται όλοι για τους μισθούς και τις συντάξεις που κόβονται στον δημόσιο τομέα. Και θα συμφωνήσω ότι είναι όντως για χιλιάδες συμπολίτες μας σκληρό και απάνθρωπο αυτό το ξεβόλεμα.

Βασίλης Στεφανακίδης

03.05.2010, 17:00 UPD: 03.05.2010, 19:57

Νά’ μαστε λοιπόν αντιμέτωποι πια με τους χειρότερους εφιάλτες μας και με μια κυβέρνηση που κατάφερε να διαψεύσει όλες της τις βεβαιότητες.

Νά’ μαστε λοιπόν εθνικά ευτελισμένοι και με την υπερηφάνεια μας καταρρακωμένη,να προσπαθούμε να μαντέψουμε τι μας περιμένει τα επόμενα χρόνια.

Νά’ μαστε εμείς ο «περιούσιος λαός» να διαπιστώνουμε με οικτρό τρόπο πως εδώ όλα πληρώνονται και πως εδώ είναι ο παράδεισος. εδώ και η κόλαση.

Κλείσιμο

Και δυστυχώς ήρθε η ώρα της κόλασης.

Κι οδύρονται όλοι για τους μισθούς και τις συντάξεις που κόβονται στον δημόσιο τομέα. Και θα συμφωνήσω ότι είναι όντως για χιλιάδες συμπολίτες μας σκληρό και απάνθρωπο αυτό το ξεβόλεμα.

Θα προσθέσω όμως ότι είναι πολύ σκληρότερη η ανεργία που διευρύνεται συνεχώς στον ιδιωτικό τομέα και η ανασφάλεια που πλημμυρίζει τους εργαζόμενους καθώς δεν ξέρουν πόσους μισθούς θα πάρουν ακόμα κι αν ποτέ θα μπορέσουν να αναπληρώσουν τη χαμένη θέση εργασίας.

Το πως καταφέραμε και φθάσαμε ως εδώ όταν μόλις πριν μερικούς μήνες οι υπουργοί έβγαζαν καντήλες μόλις άκουγαν τη λέξη ΔΝΤ και τώρα τους εγκατέστησαν κυβερνήτες πάνω στην κοιτίδα της Δημοκρατίας και της ελευθερίας είναι ένα θέμα που θα μας απασχολεί για πολύ καιρό.

Αν. Δηλαδή. τα κολεγιόπαιδα - υπουργοί ήταν τα κατάλληλα πρόσωπα για να διαχειριστούν τη βαριά κληρονομιά της προηγούμενης κυβέρνησης ή αν θα έπρεπε ο πρωθυπουργός να αναθέσει τη δουλειά σε κάποιους άλλους που είχαν να επιδείξουν κάποια ένσημα και δεν είναι του οικογενειοκρατικού περιβάλλοντος.

Αυτό που έχει σημασία τώρα είναι ότι είμαστε ένας λαός διασωληνωμένος με ελάχιστες ελπίδες να βγούμε από την εντατική στους καθορισμένους χρόνους.

Και μόνο να αναλογιστούμε ότι το 2014, και αφού επισυμβούν όλα τα δεινά που προβλέπει το συμβόλαιο του ΔΝΤ, το εξωτερικό μας χρέος, για το οποίο γίνεται όλος αυτός ο χαμός, από 115% του ΑΕΠ θα εξακοντιστεί στο 140% (!) τότε αναρωτιέμαι ποιο θα είναι το επόμενο στάδιο…

Κι όλα αυτά τα δισ. της «βοήθειας» που ακούμε, πρέπει να γνωρίζουμε ότι δεν είναι κάποιο σχέδιο Μαρσαλ που θα έρθει στη χώρα και θα τονώσει την ανάπτυξη.

Είναι λεφτά που θα περάσουν από τη χώρα transit και θα πάνε στους πιστωτές.

Σ’ αυτούς που μέχρι χθες ρισκάριζαν να μας δανείζουν αλλά με επιτόκια 6 και 6-5%!

Άρα θα συνεχίσουμε να βράζουμε στο ζουμί μας και να βουλιάζουμε διαρκώς στην κινούμενη άμμο της ύφεσης.

Και το κυριότερο: ακόμα δεν έχουμε βρει τον εχθρό στο οποίο πρέπει να στρέψουμε την οργή και τον θυμό μας γιατί οι γενικεύσεις για το πολιτικό σύστημα, φρονώ ότι δεν οδηγούν πουθενά κι ούτε φέρνουν πίσω την virtual ευμάρειά μας...

Βασίλης Στεφανακίδης

03.05.2010, 17:00 UPD: 03.05.2010, 19:57

Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr