Γιατί η Ελλάδα… δεν σβήνει το τσιγάρο!

Οκτώ μήνες μετά την εφαρμογή του, ο  περιβόητος αντικαπνιστικός νόμος έχει γίνει… κουρελόχαρτο. Όλα όσα προβλέπονταν  για διαχωρισμό των καταστημάτων, για σήματα που θα έδιναν οι δήμοι, για ελέγχους από ειδικό σώμα, για αυστηρές ποινές, πρόστιμα και σφράγισμα παρανομούντων καταστημάτων, για τηλεφωνική γραμμή καταγγελιών, έγιναν… καπνός. Πλέον η απαγόρευση του καπνίσματος ως αναφορά, ως θέμα συζήτησης, αλλά και ως κυβερνητικό μέτρο,  ιδίως τούτη την εποχή που η κυβέρνηση προσβλέπει τόσο στους έμμεσους φόρους (και ) από την πώληση προϊόντων καπνού για να κλείσει τις μαύρες τρύπες της οικονομίας μας, μόνο θυμηδία και γέλωτες προκαλεί – το εθνικό μας ανέκδοτο.

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, βεβαίως, όπου θέλει /απαιτεί η Ελλάδα να εντάσσεται ως ισότιμο μέλος δεν αντιλαμβάνονται το… χιούμορ μας. Έτσι, αντιμετώπισαν την μη εφαρμογή αντικαπνιστικών μέτρων ως μία (ακόμη) εθνική αποτυχία. «Η ανταρσία που χαρακτηρίζει τους Έλληνες και η χαλαρότητα στην εφαρμογή του νόμου είναι οι βασικές αιτίες της ανικανότητας της Ελλάδας να προσαρμοστεί στα ευρωπαϊκά δεδομένα σε ό,τι αφορά την απαγόρευση του καπνίσματος», αναφέρθηκε προχθές σε σχετικό ρεπορτάζ του BBC  με θέμα τον αντικαπνιστικό νόμο που (υποτίθεται ότι)  ισχύει στην Ελλάδα από τον περασμένο Ιούλιο. Παράλληλα, εκτός από αντάρτες, μας χαρακτήρισαν και ως τους πιο εθισμένους στο τσιγάρο ευρωπαίους σε μια απέλπιδα προσπάθεια  να εξηγήσουν τα τόσο… ανεξήγητα γι αυτούς τους κουτόφραγκους (αυτόν τον χαρακτηρισμό δεν επιφυλάσσουμε κι εμείς στους ευρωπαίους όταν τολμούν να ψέξουν το έθνος το ανάδελφον;)  και τα τόσο… αυτονόητα για μας τους μάγκες.