Μπάμπης Κούτρας: Ο «γενναίος» κύριος Παπανδρέου

Τουλάχιστον τρείς φορές ως τώρα ο Γιώργος  Παπανδρέου αναφέρθηκε  στο κίνδυνο  «να μας πάρουν με τις πέτρες», κι άλλες τόσες απέδωσε «δίκιο στους πολίτες που διαμαρτύρονται» προσθέτοντας  μάλιστα πώς «κι εγώ  αν ήμουν στην θέση τους το ίδιο θα έκανα». Είναι προφανές πώς ο πρωθυπουργός  διέβλεπε από καιρό  πως η λαϊκή  δυσαρέσκεια  μπορεί να εκφρασθεί με  δυναμικό τρόπο και μοιάζει απολύτως  λογική  η θέση που διατύπωσε  στο  υπουργικό συμβούλιο ότι «δεν θα κλειστούμε  στα γραφεία μας, άλλωστε  γι  αυτό μας ψήφισε ο λαός»!

Αφού  λοιπόν ο Παπανδρέου το ξεκαθάρισε,  απορώ  με την ταραχή  των υπουργών και την απροθυμία τους  να παραστούν στις εκδηλώσεις  για την εθνική εορτή.  Πολύ περισσότερο είναι  αδικαιολόγητη  η υστερία με την οποία  αντέδρασαν ορισμένοι  από τους  υπουργούς  προεξάρχοντος  του  κυβερνητικού  εκπροσώπου που  χρησιμοποίησε  βαριές εκφράσεις τύπου « το παραμύθι με  τους δήθεν αγανακτισμένους πολίτες» παραπέμποντας εμμέσως πλην σαφώς σε άλλες εποχές.

Οι  αγανακτισμένοι πολίτες δεν είναι  «παραμύθι» είναι πραγματικότητα. Όσο  όμως ο κ. Πεταλωτής  αγνοεί την  κοινωνική και οικονομική  κατάσταση  που έχει διαμορφωθεί  και υπερασπίζεται την ανάγκη  οι πολίτες να χρηματοδοτούν το επαγγελματικό μέλλον του κομματικού γραμματέα κ. Καρχιμάκη στο δημόσιο «όταν θα πάψει να είναι  βουλευτής» τόσο η λαϊκή  οργή θα  παίρνει απρόβλεπτες  διαστάσεις.

Δεν υπάρχει  χώρα  από την οποία  να πέρασε το  ΔΝΤ  να επέβαλε κανόνες  ισοπεδωτικής φτώχειας (Αργεντινή, Τουρκία  παλιότερα, Ουγγαρία πρόσφατα) και να μην σημειώθηκαν  ακραίες  αποδοκιμασίες πολιτικών. Πουθενά όμως  οι ακρότητες  δεν αποδόθηκαν  στους πολιτικούς  αντιπάλους. Το  φαινόμενο στην Ελλάδα  είναι μόλις στην αρχή του και φοβάμαι  πως ο τρόπος με την οποίο προσπαθεί  να το αντιμετωπίσει  η κυβέρνηση αλλά και το πολιτικό σύστημα συνολικά δεν είναι ο ενδεδειγμένος.

Οι θεωρίες συνωμοσίας του   ΣΥΡΙΖΑ που αναπτύσσει ο   Θεόδωρος Πάγκαλος, η Άννα Διαμαντοπούλου  ή ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης  έχουν τα χαρακτηριστικά  πολιτικής και επικοινωνιακής διαχείρισης  του προβλήματος  αλλά  απέχουν  απο την πραγματικότητα.  Ακόμη κι αν δεχθούμε  ότι  αυτοί  οι οποίοι έριξαν τα γιαούρτια στον αντιπρόεδρο  της  κυβέρνησης  η τα  νεράτζια στον  πρωθυπουργό, στην Σύρο,  ήταν οργανωμένοι  από τον  κ. Τσίπρα, δεν μπορεί να  ισχύει το ίδιο  για τους οδοντιάτρους  που αποδοκίμασαν τον κ. Ρέππα  ή για τους ανέργους που διέκοψαν την  σύσκεψη της  Λούκας Κατσέλη  στην περιφέρεια Θεσσαλονίκης.

Η  απόφαση  του πρωθυπουργού να  συνεχισθούν οι περιοδείες  των στελεχών της κυβέρνησης  είναι πραγματικά γενναία. Χρειάζεται θάρρος  να συνεχίζεις την ίδια πολιτική παρά  τα  αδιέξοδα  που δημιουργούνται  κάθε  μέρα μπροστά σου,  παρά  το γεγονός ότι οδηγείς ένα λαό στην εξαθλίωση και παρά  τους κινδύνους να  σε «λούσει»  κανένα άπαχο γιαουρτάκι.

Άλλωστε  ο ίδιος   είχε πει ότι δεν  τον ενδιαφέρει το πολιτικό κόστος  και προφανώς δεν εννοούσε  απλώς   την ψήφο στις εκλογές. Ευτυχώς που  έπεσε έξω από την  πρόβλεψη του  για τις «πέτρες»!