«Ένας υπουργός Οικονομικών...»

Ο υπουργός  Οικονομικών της χώρας δεν μπορεί να αφήνει (ακόμα και) τους δανειστές της να ανακοινώνουν ένα κολοσσιαίο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων της τάξεως όχι των 50, αλλά και των 5 δισ. ευρώ, έστω.  

Κυβερνητικές αποφάσεις αυτής της σοβαρότητος -και μάλιστα θετικές κατά τη γνώμη μου, αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει- ανακοινώνονται από τον αρμόδιο υπουργό ή ακόμα και από τον πρωθυπουργό.  

Αλλιώς δίδεται η εντύπωση ότι άλλοι διοικούν τη χώρα, αποφασίζουν και ανακοινώνουν.

Αν παρά  ταύτα συμβεί κάτι τέτοιο, κατά παράβαση κάθε πολιτικής ή ηθικής λογικής, όταν το αντιληφθεί ο υπουργός ...εκθέτει δημοσίως τους παρεκτραπέντες υπαλλήλους της Τρόικας. Δεν περιμένει τον κυβερνητικό εκπρόσωπο αρκετές ώρες μετά -και μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα- να τους επιπλήξει. Ούτε αντιδρά ο ίδιος με 48 ώρες καθυστέρηση και αφού οι ίδιοι έχουν επαναλάβει αναλυτικότερα τις επιταγές τους για το πρόγραμμα αποκρατικοποίησης με συνεντεύξεις τους στον κυριακάτικο Τύπο.

Ο υπουργός  Οικονομικών επίσης είναι γνωστό  ότι διορίζει τη διοίκηση της  Εθνικής, αφού ό,τι και να λέμε η Εθνική Τράπεζα ελέγχεται τελικώς από το Δημόσιο. Αλλιώς δεν θα διόριζε το κράτος διοίκηση, αλλά τα ταμεία ή οι θεσμικοί επενδυτές.  

Ο υπουργός  Οικονομικών, για να προστατέψει το κύρος του πιστω- τικού ιδρύματος, του πιστωτικού συστήματος, αλλά και της χώρας στην κρίσιμη περίοδο που διέρχεται, οφείλει να γνωρίζει μετά βεβαιότητος τι συμβαίνει εκεί. Ο υπουργός Οικονομικών εκ θέσεως μπορεί να σηκώσει το τηλέφωνο και να ρωτήσει έναν τραπεζίτη για τις προθέσεις του. Όταν βέβαια το θέμα αφορά το δημόσιο συμφέρον.  

Και το τι συνέβη  με το φιάσκο της συμφωνίας Εθνικής - Alpha Bank δεν αφορά μόνο το Δημόσιο ως μέτοχο της πρώτης, αλλά και την εικόνα της χώρας. Τι θα συνέβαινε αν ο στοιχειωδώς προνοητικός υπουργός έπαιρνε, ας πούμε, τηλέφωνο τη διοίκηση της Alpha Bank πριν προχωρήσει στις πανηγυρικές δηλώσεις του υπέρ της συμφωνίας την Παρασκευή το μεσημέρι; Απλώς θα μάθαινε την πραγματικότητα και θα είχε περισωθεί η εικόνα και της χώρας στο εξωτερικό και της κυβέρνησης εντός και εκτός.

Αυτός είναι υπουργός Οικονομικών. Ο άλλος είναι ένα καλό παιδί, με καλά  αγγλικά, που μας εκπροσωπεί στις Βρυξέλλες.