Τσιγάρο και κοινός νους

Είναι από τις φορές  που ο Γιώργος Παπανδρέου όχι  μόνο αποδεικνύει ότι διαθέτει κοινή  λογική, αλλά και έχει δίκιο, που  διακατέχεται από ανυποχώρητες εμμονές. Είναι λοιπόν η σταθερή άποψή  του κατά του καπνίσματος, που  σώζει την όποια αξιοπιστία της  κυβέρνησης στο θέμα αυτό και δεν  κουρελιάζει το, όποιο πάλι, κύρος  της πολιτείας. Σε απλά ελληνικά, ευτυχώς, που ο πρωθυπουργός είπε όχι στην πρόταση Λοβέρδου να «χαλαρώσει»  ή να αλλάξει, όπως θέλετε πείτε το, ο αντικαπνιστικός νόμος. Και  ευτυχώς, που επέμεινε στην καθολική απαγόρευση του τσιγάρου.

Στην Ελλάδα, πριν ένας νόμος ποδοπατηθεί στην πράξη, εξαιτίας των μη ελέγχων για  την εφαρμογή του, καταπατείται από  την ίδια την πολιτεία, με τα διάφορα  «παραθυράκια», τις εξαιρέσεις, τις  ειδικές προβλέψεις και πάει λέγοντας - ο κατάλογος των ευρηματικών  παραπλανητικών τροποποιήσεων είναι  ατέλειωτος. Ο Ανδρέας Λοβέρδος αυτό πήγε να κάνει. Στο όνομα δήθεν της καλής εφαρμογής άρχισε τις εξαιρέσεις και τις παρεκκλίσεις. Το μόνο που εκπέμπει η στάση του και θα δήλωνε μία νομοθετική πρωτοβουλία του σε αυτή την κατεύθυνση είναι ότι το κράτος δεν πιστεύει στην αντικαπνιστική ρύθμιση, αλλά τι να κάνει, δεν μπορεί να καταργήσει το νόμο, απλά φτιάχνει τα λυτρωτικά «παραθυράκια» για όσους θέλουν να βρουν πάτημα να μην τον εφαρμόσουν. Αντί ο υπουργός Υγείας να δει τρόπους να εφαρμοστεί ο νόμος, άρχισε τα τσαλιμάκια από την πρώτη μέρα, που πήγε στο υπουργείο, προκαλώντας έτσι το γενικό μπάχαλο της μη εφαρμογής του νόμου, παρότι η καθολική απαγόρευση έχει ξεκινήσει από την 1η Σεπτεμβρίου.

Ο κ. Παπανδρέου λοιπόν δείχνει ότι δεν υποχωρεί σε πολιτικές, που έτσι κι αλλιώς φέρουν την υπογραφή του. Δεν ξέρω αν αυτό σώζει την κατάσταση, αφού οι ελληναράδες θεωρούν μαγκιά και προσωπική ελευθερία να καπνίζουν μέσα στα μούτρα των διπλανών τους – τι στο διάολο, η τουρκοκρατία δεν θα άφηνε τα σημάδια της ; - αλλά τουλάχιστον δεν θα ξεφτιλιστεί τόσο άδοξα και τόσο εύκολα ένα ολόκληρο κράτος.