Καταλάγιασε η θύελλα του #metoo και επιτέλους βγήκε στις αίθουσες η νέα ταινία του πανούργου Εβραίου σκηνοθέτη «Μια βροχερή μέρα στη Νέα Υόρκη», φέρνοντας -μόνιμα πια- στον νου όλες τις σταρ και στάρλετ του Χόλιγουντ που παρέλασαν από το κρεβάτι του. Αλλωστε, όπως λέει και η Σίρλεϊ ΜακΛέιν: «Οποια ισχυριστεί ότι δεν κοιμήθηκε με τον σκηνοθέτη της λέει ψέματα». Και το ερώτημα παραμένει: «Μα τι του βρίσκουν;»
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Δημήτρης Δανίκας
Το στόρι γνωστό. Ο Τζεφ Μπέζος, ουγγρικής καταγωγής, της Amazon, καθαρής αξίας 113 δισ. δολαρίων, είναι ο χορηγός των δύο τελευταίων ταινιών του Γούντι Αλεν. Επειδή όμως η Μία Φάροου δεν μπορεί να ξεχάσει την πόρτα που έφαγε απ’ αυτή την «πινέζα», έσπρωξε τον γιο της να καταγγείλει ότι στο παρελθόν είχε κακοποιηθεί απ’ αυτόν τον επίγειο διάβολο...
Τι να κάνει κι ο «φτωχούλης» Τζεφ Μπέζος; Τοποθέτησε το δικό του προϊόν -«Μια βροχερή μέρα στη Νέα Υόρκη»- στην αποθήκη του. Μέχρι να καθαρίσει ο διάβολος το όνομά του. Θύμα κι αυτός της θρυλικής εκστρατείας, τύπου μακαρθισμού. Με το σύνθημα #metoo. Ετσι, η νέα ταινία του Γούντι Αλεν δεν κυκλοφόρησε τον περασμένο Αύγουστο. Κι έτσι τώρα, με καθαρό το κούτελο, ο διάβολος βλέπει την ταινία του να κυκλοφορεί με καθυστέρηση δώδεκα μηνών. Και φυσικά εν Ελλάδι από την περασμένη Πέμπτη, 22 Αυγούστου! Ο Γούντι Αλεν είναι 84, κοντός, αδύνατος, κουφός από το ένα αυτί, μύωψ και φαλακρός. Ολα τα κακά της μοίρας του. Ομως το μυαλό του στροφάρει όσο κανενός άλλου στο Χόλιγουντ. Ο Γούντι, ο πλήρης ορισμός μιας (εξωτερικά) ασύμβατης και σουρεαλιστικής συνύπαρξης. Σοφίας και οφθαλμόλουτρου. Με το βλέμμα πάντα στα νιάτα. Πόσο νιάτα; Οσο και οι πρωταγωνιστές του. Ο Τιμοτέ Σαλαμέ (της «Βροχερής μέρας στη Νέα Υόρκη») μόλις 24. Η Ελ Φάνινγκ 21. Και η Σελένα Γκόμεζ, ένα από τα πιο καυτά αιλουροειδή θηλυκά που σουλατσάρουν με θράσος στο planet οθόνης και πενταγράμμου, κάπου στα 27.
Τις είχε όλες! Ακόμα και τη σταρλετίτσα αγνώστου ταυτότητος και λοιπής καριέρας στο «Casino Royale» του 1967
Και τη Σκάρλετ Γιόχανσον: Πρώτη γνωριμία στο «Match Point», ήταν δεν ήταν 20 η Σκάρλετ
Και την Νταϊάν Κίτον: Στον «Νευρικό εραστή» - και όχι μόνο...
Κλείσιμο
Και τη Μάριελ Χέμινγουεϊ, ετών 18, το 1979, όταν πρωτοσυναντήθηκαν στα πλατό
Ο Τιμοτέ τα φτιάχνει με τη Φάνινγκ. Ομως ταυτοχρόνως φλερτάρει με τη Σελένα Γκόμεζ. Εκείνη, η Σελένα, βρίσκεται σε σχέση με ώριμο δερματολόγο. Ομως ταυτοχρόνως πεθαίνει για κρεβάτι με Τιμοτέ Σαλαμέ. Και η Ελ Φάνινγκ κυκλοφορεί και ψάχνεται με τρεις ώριμους κυρίους. Σκηνοθέτης ο ένας, σεναριογράφος ο άλλος, Λατίνος σταρ ο τρίτος. Κατά βάθος, πλάτος και μήκος το κορίτσι επιθυμεί σφόδρα να πάει με κάποιον. Ισως με όλους. «Να έχω ιστορίες να αφηγούμαι στα εγγόνια μου», λέει. Το κέντρο βάρους όλων των ιστοριών αυτής της πάνσοφης «πινέζας» πάει κάπως έτσι: «Αλλο σκεπτόμαστε, άλλο λέμε, άλλο θέλουμε, άλλο κάνουμε». Χάος. Μύλος. Τρέλα. Αβυσσος. Ερεβος! Σε μια σκηνή της ταινίας του, ο μικροσκοπικός Αλαν Στιούαρτ Κόνιγκσμπεργκ, κατά κινηματογραφικό κόσμο Γούντι Αλεν, ρωτάει με νόημα κάποια από τις δεκάδες κατακτήσεις του. Πάντα μικρές, πάντα τρυφερές, πάντα τρελαμένες μαζί του. «Ποιον αγαπάς, τον καλλιτέχνη ή τον άνθρωπο;» - εννοώντας το αυτονόητο. Ο άνθρωπος διάβολος. Ο καλλιτέχνης άγιος! Παράδειγμα; Ενα εκ των δύο υιοθετημένων κοριτσιών του γνώρισε από κοντά τον διάβολο. Και το αποκάλυψε. Πριν από πολλά χρόνια: «Οταν ήμουν 7 ετών με πήρε από το χέρι, με οδήγησε σε μια μικρή κακοφωτισμένη σοφίτα στον δεύτερο όροφο του σπιτιού μας και μου είπε να ξαπλώσω μπρούμυτα και να παίξω με το ηλεκτρικό τρενάκι του αδελφού μου. Με κακοποίησε σεξουαλικά. Μου μιλούσε την ώρα που το έκανε, μου ψιθύριζε ότι είμαι ένα καλό μικρό κορίτσι, ότι αυτό θα ήταν το μυστικό μας, μου υποσχέθηκε ότι θα πάμε στο Παρίσι και ότι θα γίνω σταρ του κινηματογράφου». Η εξιστόρηση διατυπωμένη από την (28χρονη) Ντίλαν Φάροου, την υιοθετημένη κόρη του ζεύγους Γούντι Αλεν - Μία Φάροου. Να θυμηθούμε ότι το 1992 η Μία Φάροου τον είχε κατηγορήσει ότι κακοποίησε την Ντίλαν. Εκείνη την εποχή η ηθοποιός βρισκόταν σε δικαστικό πόλεμο μαζί του για την επιμέλεια των παιδιών τους. Αφού, όπως λέει η ίδια, «ο άθλιος παιδόφιλος και εξ αγχιστείας αιμομίκτης είχε σχέση με μια άλλη υιοθετημένη κόρη της, την Σουν-Γι Πρεβίν, που τότε ήταν 20 ετών».
Ποια η αλήθεια, ποια η υπερβολή, ποια η συκοφαντία; Μόνο η Ντίλαν και εκείνος γνωρίζουν. Προς το παρόν ας αρκεστούμε στις πασίγνωστες κατακτήσεις του. Θα μου πείτε, «τι του βρίσκουν;». Θα σας απαντήσω: «Αβυσσος η ψυχή κάθε γυναικός»!
Νταϊάν Κίτον, το θηλυκό του alter ego:
Για πολλά χρόνια η μόνιμη «συνοδός» του. Οπως έχει πει ο ίδιος, «το νευρωτικό ηρεμιστικό μου». Το θηλυκό alter ego του. Με την ταινία «Ο νευρικός εραστής» (Annie Hall) αμφότεροι εκσφενδονίστηκαν στη στρατόσφαιρα του «θείου» Οσκαρ.
Μάριελ Χέμινγουεϊ, πριν καν κλείσει τα 18:
Η πρώτη επίδοσή του στο σπορ της παιδοφιλίας. Οχι ακριβώς. Επειδή η ζουμερή Μάριελ έκλεινε τα 18 τότε, το 1979. Εκείνος με πατημένα τα 44. Ο Πυγμαλίων και μέντοράς της. Εκ της διασταυρώσεως προέκυψε έμπνευση και εκ της εμπνεύσεως η ασπρόμαυρη κομεντί «Μανχάταν».
Μία Φάροου, η πιο κερατωμένη απ’ όλες:
Τρία τα λάθη του. Το πρώτο ότι πάνω της δεν υφίσταται ίχνος σεξαπίλ. Ούτε σταγόνα. Το δεύτερο ότι το κοράσιο (τότε, το 1980) ήταν γεννημένη μεγαλοκοπέλα, πλήρης νευρώσεων και υστερικών εκρήξεων. Το «Μωρό της Ρόζμαρι» της πήγαινε γάντι. Και το τρίτο, ότι ο «πινέζας» υπέκυψε στις απαιτήσεις της. Αντί δηλαδή η κυρία να βολευτεί με κατοικίδια, το ’ριξε στις υιοθεσίες. Από εκεί και πέρα όλες οι πιθανότητες ήταν ανοικτές. Ο Γούντι, ας πούμε, κατοικούσε μόνος του σε ιδιόκτητο διαμέρισμα. Υπήρχε λόγος. Ο ίδιος έλεγε: «Θέλω την ησυχία μου για να γράφω τα σενάριά μου». Η Μία έλεγε: «Εχει μετατρέψει το σπίτι του σε γαμ.....να». Ποιος είχε δίκιο; Εγώ μαζί με εκατοντάδες «άθλιους» γραφιάδες πιστεύουμε ότι συνέβαιναν και τα δύο. Και έγραφε και πηδούσε. Ετσι, όταν το 1992 η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο, η Μία, αστεφάνωτη, με άφθονα κέρατα φυτρωμένα στο κούτελό της, αποκάλυψε στην ακροαματική διαδικασία του διαζυγίου τους ότι ο λεγάμενος είχε ασελγήσει πάνω στην εφτάχρονη «κόρη» του Ντίλαν Φάροου. Και ότι ταυτοχρόνως «κοιμόταν» με την έτερη υιοθετημένη κόρη τους (εκ του γάμου της με τον μαέστρο Αντρέ Πρεβίν), την Σουν-Γι Πρεβίν εκ της Κορέας. «Σωστά», αναφώνησε ο μικροσκοπικός, μόλις 1,65, Γούντι Αλεν: «Είμαι ερωτευμένος με τη Σουν, που δεν είναι ανήλικη, ούτε κόρη μου, και θα την παντρευτώ». Και τήρησε τον λόγο του. «Ομως όλα αυτά που ισχυρίζεται η κυρία από εδώ για την Ντίλαν είναι αποκυήματα της φαντασίας της. Θέλει να με εκδικηθεί και βάζει μπροστά την κορούλα της». Ο φάκελος έκλεισε. Οι Αρχές απαγόρευσαν στον Γούντι να περνάει έστω και από χιλιόμετρα μακριά έξω από την κατοικία της Ντίλαν Φάροου και η ιστορία κατέληξε στο αρχείο.
Και την Τζούλια Ρόμπερτς στο μιούζικαλ «Ολοι λένε σ’ αγαπώ», το 1996
Και τη Σαρλίζ Θερόν στην «Κατάρα του πράσινου σκορπιού»
Και τη Μία Φάροου φυσικά, την πλέον κερατωμένη σύζυγό του, και μάλιστα με τη θετή τους κόρη, την οποία και ενυμφεύθη! Γνωρίστηκαν στο «Μωρό της Ρόζμαρι» (φωτογραφία)
Και τη Μαντόνα, το 1991, τότε που μεσουρανούσε με το «Like a prayer»
Ενα φιλί στη νυν σύζυγό του και πρώην θετή του κόρη, Σουν-Γι Πρεβίν
Μαντόνα, από την εποχή του «Like a Prayer»:
Το 1991, όταν η σχέση του με τη Μία Φάροου είχε μετατραπεί σε πεδίο πολέμου, και μάλιστα με τη συνοδεία αντικειμένων που εκσφενδόνιζαν ο ένας στον άλλον, ο κοντοστούπης σεξομανής φαντασιώνεται να ξερογλείφει κάθε ικμάδα από την κορμάρα της Λουίζ Βερόνικα Τσικόνε, της επονομαζόμενης Μαντόνα. Ο ίδιος εξομολογήθηκε σε κολλητούς του ότι τρελάθηκε με ένα μουσικό βίντεο για λογαριασμό του θρυλικού και άκρως ιδρωμένου άσματος «Like a Prayer». Οπου το ασυγκράτητο θηλυκό -που παρεμπιπτόντως ομολόγησε δημοσίως ότι στο παρελθόν για τα προς το ζην αναγκάστηκε να εκπορνεύσει την κορμάρα της- έκανε κινηματογραφικά έρωτα με έναν μαύρο άγιο!
Τζούλια Ρόμπερτς, αν και ποτέ δεν το παραδέχθηκε δημόσια:
Πάνω - κάτω τριάντα χρονάκια μικρότερή του. Piece of cake. Σιγά τα δύσκολα. Το έχει κάνει με απείρως μικρότερές του. Ξεπέρασε ακόμα κι αυτόν τον θρυλικό Τσάρλι Τσάπλιν. Με το φινάλε των γυρισμάτων του μιούζικαλ «Ολοι λένε σ’ αγαπώ», κάπου αρχές του 1996, εκείνη και εκείνος τα ξέχασαν όλα. Αλλωστε η Σίρλεϊ ΜακΛέιν το έχει πει: «Οποια ισχυριστεί ότι δεν κοιμήθηκε με τον σκηνοθέτη της λέει ψέματα».
Σαρλίζ Θέρον, η απόλυτη φαντασίωση:
To 1997 ήταν η Σαρλίζ - κατά τη γνώμη μου και για τα γούστα μου, το απόλυτο θηλυκό πλάσμα των τελευταίων δεκαετιών. Εκείνη τη χρονιά, λοιπόν, αυτό το θεϊκό πλάσμα είχε παίξει, για δεύτερη φορά, σε μια κωμωδία του Γούντι με τίτλο «Η κατάρα του πράσινου σκορπιού».
Σκάρλετ Γιόχανσον, τρεις φορές η μούσα του:
Το δεύτερο απόλυτο θηλυκό. Μετά τη Σαρλίζ. Και η δεύτερη νεότερη από τις κατακτήσεις του. Μετά τη Μάριελ Χέμινγουεϊ. Ηταν δεν ήταν 21. Με το «Match Point» φυσικά. Τα σαρκώδη χείλη και τα ορθοσηκωμένα μπαλκόνια της, η έμπνευση της ιστορίας του. Η σκηνή όπου ο Τζόναθαν Ρις Μέγιερς ξεσκίζει, κυριολεκτικά, το σουτιέν και ορμάει σαν ασυγκράτητο κτήνος πάνω της έχει γράψει ιστορία. Ασυγκράτητο και το πάθος του Γούντι Αλεν. Τόσο μεγάλο και τόσο αθεράπευτο που την «ανάγκασε» να παίξει σε τρεις ταινίες του. Απανωτά. Με τη φαντασίωσή του να καλπάζει κατά παρτούζα μεριά. Οπου στο «Βίκυ, Κριστίνα Μπαρτσελόνα» δύο Αμερικανίδες (χαζογκόμενες δηλαδή) καταφτάνουν με πολλές αποσκευές και άφθονες φαντασιώσεις. «Δεν πάμε να βάλουμε κατιτίς στο στομάχι μας;», ρωτάει η Βίκυ (τουτέστιν, η Ρεμπέκα Χολ) την Κριστίνα (τουτέστιν, τη Σκάρλετ Γιόχανσον). Και πάνε. Και κάθονται. Και παραγγέλνουν. Και τσιμπολογάνε. Με το βλέμμα σαν περισκόπιο να σαρώνει τον αρσενικό πληθυσμό! Οταν τον ρωτάς «ποιο το νόημα της ζωής;», εκείνος με μια λέξη απαντά «Meaningless». Το μη νόημα. Ανευ ουσίας. Σε όλα. Στα πάντα. «Πιστεύω ότι αν αύριο Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι έβρισκαν μια κοινή βάση συνεννόησης, χωρίς αίμα και πολεμικές συγκρούσεις, την επομένη πάλι κάτι θα επινοούσαν ώστε να συνεχιστεί ο αλληλοσπαραγμός».
Και οι προσωπικές, ερωτικές σχέσεις; Meaningless κι αυτές:
«Πάντα ποθούμε αυτό που δεν έχουμε. Τη γυναίκα του άλλου. Μας είναι αδύνατον να συμφιλιωθούμε με τον εαυτό μας. Αυτή η διαρκής απληστία του ανθρώπου είναι ταυτόχρονα κίνητρο δημιουργίας και αιτία καταστροφής. Ο πολιτισμός προχωράει, αλλά ο ανθρώπινος παράγοντας παραμένει όπως ήταν εκατομμύρια χρόνια πριν». Προφανώς αναφέρεται στη δική του αδυναμία, να οργώσει όλα τα... νηπιαγωγεία.
Τότε, ποιο το νόημα της ζωής; «Get the girl (άρπαξε το κορίτσι)». Μόνο αυτό!
Mε την Ελ Φάνινγκ στα γυρίσματα της νέας του ταινίας «Μια βροχερή μέρα στη Νέα Υόρκη»
«Στον θάνατό μου θέλω να απουσιάζω»
-Name: Αλαν Στιούαρτ Κόνιγκσμπεργκ -Nickname: Γούντι Αλεν -Born: 1η Δεκεμβρίου 1935 στο Μπρούκλιν (μην ψάχνετε, σήμερα 84) -Υψος: Μόλις 1,65 -Χαρακτηριστικά: Φαλακρός, κοντός, μύωψ, κουφός (από το ένα αυτί) -Σκηνοθέτης: Πενήντα και πλέον ταινιών -Συγγραφέας: 80 σεναρίων και βιβλίων -Ηθοποιός: 44 ταινιών (κινηματογραφικών και τηλεοπτικών) -Οσκαρ: 4 μόνο; Δύο για τον «Νευρικό εραστή» το 1978 (Σεναρίου και Σκηνοθεσίας), ένα για το σενάριο «Η Χάνα και οι αδελφές της» το 1986 και ένα Σεναρίου για το «Μεσάνυχτα στο Παρίσι» το 2012. -Αρχισε: Από 15 ετών έγραφε ανέκδοτα για εφημερίδες αντί 200 δολ. τη βδομάδα. -Συνηθίζει: Να γράφει και να σκηνοθετεί μία ταινία κάθε χρόνο -Νυμφευμένος: Τρεις φορές, με τελευταία την Σουν-Γι Πρεβίν -Διαζύγια: Δύο -Παιδιά: Δύο (με τη Σουν) -Ερωμένες: Απειρες. Από Νταϊάν Κίτον και Μία Φάροου μέχρι Σκάρλετ Γιόχανσον -Ινδάλματά του: Ινγκμαρ Μπέργκμαν, Γκράουτσο Μαρξ, Φεντερίκο Φελίνι, Αντον Τσέχοφ -Εχει πει: «Δεν φοβάμαι να πεθάνω, αρκεί όταν έρθει εκείνη η ώρα εγώ να απουσιάζω»!
Με τις σελίδες διαδικτυακού στοιχηματισμού να αυξάνονται ολοένα και περισσότερο, είναι σημαντικό να επιλέγουμε πλατφόρμες με εμπειρία στον χώρο, που έχουν αποδείξει την αξιοπιστία τους, έχοντας μια μεγάλη πορεία στη βιομηχανία του iGaming.
