Με αφορμή τα 20 χρόνια λειτουργείας του Ξενώνα Προσωρινής Διαμονής, η Εταιρία Προστασίας Σπαστικών/ Πόρτα Ανοιχτή βράβευσε την bwin για την πολύπλευρη στήριξη της.
Θάλεια Ματίκα: Το θέατρο, η καθημερινότητα με τα παιδιά και το ινδικό εστιατόριο
Θάλεια Ματίκα: Το θέατρο, η καθημερινότητα με τα παιδιά και το ινδικό εστιατόριο
Η πρωταγωνίστρια του «Θείου Βάνια» μιλάει για όλα
Η Θάλεια Ματίκα πλήττει. Βαριέται αφόρητα. Κάθε Δευτερότριτο στην σκηνή του Θεάτρου Άνεσις ως ηρωίδα του Τσέχωφ. Γιατί στην καθημερινότητα παίζει τόσους πολλούς ρόλους που δεν μπορεί να νιώσει πλήξη. Σύζυγος, μητέρα, ηθοποιός, θεατρική παραγωγός, επιχειρηματίας και μια σύγχρονη γυναίκα που πρέπει να είναι ανησυχεί για την εξωτερική εμφάνισή της. Ή μήπως όχι;
Γιατί να επιλέξει ο θεατής τον «Θείο Βάνια» ανάμεσα στο πλήθος των παραστάσεων που παίζονται στην Αθήνα; Πιστεύετε ότι αυτή η πολυφωνία παραστάσεων κάνει καλό στην θεατρική σκηνή της πόλης;
Πρόκειται για ένα κείμενο που έχει γράψει σημαντική ιστορία στη θεατρική λογοτεχνία, είναι ένα παγκοσμίως αναγνωρισμένο για τη δραματουργική του αξία έργο. Οι ήρωες είναι διαχρονικοί και τα πάθη τους οικεία στο σύγχρονο άνθρωπο. Ο θεατής θα ταυτιστεί με κάποιον από τους χαρακτήρες και ίσως αισθανθεί τις αγωνίες κάποιου άλλου. Θα γελάσει,θα απορρίψει,θα δεχθεί,θα συμφιλιωθεί. Πρόκειται για μια παράσταση με ιδέες και με ιδανικά. Με πράξεις και με δράσεις. Άλλος λόγος είναι ότι αυτά τα μεγάλα έργα προσφέρουν πάντα τη δυνατότητα για καινούριες αναγνώσεις,καινούριες ερμηνείες, έτσι δημιουργούνται πάντα νέες και φρέσκες σκηνικές σχέσεις που είναι ικανές να προσελκύσουν με ιδιαίτερο τρόπο το ενδιαφέρον του θεατή. Ο Δημοσθένης Παπαδόπουλος σε αυτό το ανέβασμα είναι ο Βάνιας. Άρα ο ήρωας θα κουβαλάει κάτι και από τα βιώματα του συγκεκριμένου καλλιτέχνη,κάτι από την προσωπικότητά του. Είναι θέμα της συνείδησης του κοινού και αυτή θα είναι τελικά ο κριτής,για το αν και κατά πόσο ο Δημοσθένης για παράδειγμα,θα είναι συμβατός με το Βάνια. Πιστεύω στη δημοκρατία και η πολυφωνία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της θεατρικής σκηνής της πόλης. Όσο περισσότερες φωνές, τόσο το καλύτερο. Εκεί που διαφωνώ, είναι στον πλήρη ευτελισμό των τιμών των εισιτηρίων. Καταλαβαίνω και συμπάσχω με τις επιχειρηματικές αγωνίες επιβίωσης,αλλά θεωρώ λάθος το να υπάρχουν θεατρικά εισιτήρια-ειδικά πριν την έναρξη-ή στην έναρξη των παραστάσεων τα οποία να φτάνουν και στην τιμή των τεσσάρων ευρώ.
Γιατί βαριέται και πλήττει τόσο επιθετικά η ηρωίδα, η νεαρή σύζυγός του Σερεμπριάκωφ στο ανέβασμα του Δημοσθένη Παπαδόπουλου;
Γιατί να επιλέξει ο θεατής τον «Θείο Βάνια» ανάμεσα στο πλήθος των παραστάσεων που παίζονται στην Αθήνα; Πιστεύετε ότι αυτή η πολυφωνία παραστάσεων κάνει καλό στην θεατρική σκηνή της πόλης;
Πρόκειται για ένα κείμενο που έχει γράψει σημαντική ιστορία στη θεατρική λογοτεχνία, είναι ένα παγκοσμίως αναγνωρισμένο για τη δραματουργική του αξία έργο. Οι ήρωες είναι διαχρονικοί και τα πάθη τους οικεία στο σύγχρονο άνθρωπο. Ο θεατής θα ταυτιστεί με κάποιον από τους χαρακτήρες και ίσως αισθανθεί τις αγωνίες κάποιου άλλου. Θα γελάσει,θα απορρίψει,θα δεχθεί,θα συμφιλιωθεί. Πρόκειται για μια παράσταση με ιδέες και με ιδανικά. Με πράξεις και με δράσεις. Άλλος λόγος είναι ότι αυτά τα μεγάλα έργα προσφέρουν πάντα τη δυνατότητα για καινούριες αναγνώσεις,καινούριες ερμηνείες, έτσι δημιουργούνται πάντα νέες και φρέσκες σκηνικές σχέσεις που είναι ικανές να προσελκύσουν με ιδιαίτερο τρόπο το ενδιαφέρον του θεατή. Ο Δημοσθένης Παπαδόπουλος σε αυτό το ανέβασμα είναι ο Βάνιας. Άρα ο ήρωας θα κουβαλάει κάτι και από τα βιώματα του συγκεκριμένου καλλιτέχνη,κάτι από την προσωπικότητά του. Είναι θέμα της συνείδησης του κοινού και αυτή θα είναι τελικά ο κριτής,για το αν και κατά πόσο ο Δημοσθένης για παράδειγμα,θα είναι συμβατός με το Βάνια. Πιστεύω στη δημοκρατία και η πολυφωνία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της θεατρικής σκηνής της πόλης. Όσο περισσότερες φωνές, τόσο το καλύτερο. Εκεί που διαφωνώ, είναι στον πλήρη ευτελισμό των τιμών των εισιτηρίων. Καταλαβαίνω και συμπάσχω με τις επιχειρηματικές αγωνίες επιβίωσης,αλλά θεωρώ λάθος το να υπάρχουν θεατρικά εισιτήρια-ειδικά πριν την έναρξη-ή στην έναρξη των παραστάσεων τα οποία να φτάνουν και στην τιμή των τεσσάρων ευρώ.
Γιατί βαριέται και πλήττει τόσο επιθετικά η ηρωίδα, η νεαρή σύζυγός του Σερεμπριάκωφ στο ανέβασμα του Δημοσθένη Παπαδόπουλου;
Γιατί βιώνει μια προσωπική παρακμή και ψάχνει απεγνωσμένα διέξοδο χωρίς να υπάρχουν όμως χαραμάδες διαφυγής από το κέλυφος ζωής που είναι κλεισμένη. Είναι μία γυναίκα παντρεμένη με έναν κατά πολύ μεγαλύτερό της άντρα-από τον οποίο κάποτε γοητεύτηκε- αλλά ο χρόνος έρχεται σα δαμόκλειος σπάθη που απειλεί τη ζωτικότητά της. Η ρωσική επαρχία στην οποία είναι υποχρεωμένη να ζήσει,την πνίγει και της θυμίζει ότι το προσωπικό της ρολόι έχει αρχίσει να μετράει αντίστροφα. Βαριέται και πλήττει ενώ ουρλιάζει σιωπηλά για βοήθεια. Ψάχνει κάποιον για να ακουμπήσει. Αλλά δεν υπάρχει κανείς. Κι αν υπάρχει,είναι η λάθος επιλογή.
Στη σκηνή οι ήρωες του Θείου Βάνια ψάχνουν το νόημα της ζωής, εκτός σκηνής βρήκατε εσείς την απάντηση;
Κοιτάξτε, η σύγχρονη καθημερινότητα δεν αφήνει και πολλά περιθώρια σκέψης και αναζητήσεων. Ευτυχώς η φύση της δουλειάς μου είναι τέτοια που τροφοδοτείσαι συνεχώς από νέα ερεθίσματα που οδηγούν σε συναισθηματικούς και εγκεφαλικούς προορισμούς. Άρα αισθάνομαι ότι υπάρχω και μου δίνεται η δυνατότητα να ψάχνω ίσως για το νόημα της ζωής.
Έχω την αίσθηση -ως θεατής- ότι το κοινό προτιμά τις παραστάσεις με στιβαρούς ανδρικούς πρωταγωνιστικούς ρόλους και ότι στο ελληνικό θέατρο οι γυναικείοι ρόλοι είναι παραγκωνισμένοι, λειτουργούν συμπληρωματικά. Κάνω λάθος;
Νομίζω ότι αυτό δε συμβαίνει μόνο στο ελληνικό θέατρο. Είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Οι άντρες είναι προνομιούχοι σε αυτό το κομμάτι. Είναι θέμα της παγκόσμιας δραματουργίας. Οι στιβαροί όπως αναφέρατε ανδρικοί ρόλοι είναι δεκαπλάσιοι από τους εμβληματικούς γυναικείους.
Πόσο δύσκολο είναι το θέατρο αν το κάνεις ως παραγωγός; Αγχώνεστε με τα γραφειοκρατικά, με την προσέλευση του κόσμου στα ταμεία;
Αγχώνομαι. Πολύ.Έχω οικογένεια,έχω δύο παιδιά και ζω από τη δουλειά μου. Όταν ξεκινάμε μία καινούρια παραγωγή βρισκόμαστε πάντα στο μηδέν ευελπιστώντας ότι το εγχείρημα θα αγγίξει τον κόσμο και θα μας τιμήσει με την παρουσία του. Αυτό,όπως καταλαβαίνετε είναι ψυχοφθόρο και απαιτεί γερό στομάχι. Έχουμε μάθει να ζούμε όμως έτσι και όταν τα πράγματα πάνε καλά αισθανόμαστε μία πληρότητα και μία ηθική ικανοποίηση που μας δίνει δύναμη για να συνεχίσουμε.
Πόσο αγχωτικό είναι να εκτίθεστε πάνω στη σκηνή και να «βγαίνετε» από την καθημερινότητά σας;
Η διαδικασία της παραγωγής έχει ένα καλό. Είναι τόσο απαιτητική και τόσο αγχωτική,που δε σου μένουν και πολλά περιθώρια σκηνικού άγχους. Δουλεύω,προετοιμάζομαι με όλες μου τις δυνάμεις για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα,εμπιστεύομαι τους συνεργάτες μου, βασίζομαι πάνω τους και ελπίζω κάθε φορά να είμαι αποδεκτή από το κριτήριο του κοινού. Αν δεν είμαι,θα προσπαθήσω ακόμα περισσότερο την επόμενη φορά. Επίσης,όποιος έχει παιδιά θα καταλάβει. Είσαι υποχρεωμένος να αφήνεις το εγώ σου στην άκρη και να μη βγαίνεις από την καθημερινότητα γιατί φέρεις τεράστια ευθύνη.
Μπορεί να ακούγεται κλισέ ερώτηση αλλά πώς συνδυάζετε την μητρότητα με δυο μικρά παιδιά και το θέατρο σε διπλό ρόλο, εκείνο της παραγωγού και της ηθοποιού;
Είναι εύλογη η ερώτησή σας. Πιθανότατα κλισέ, ωστόσο πολύ αληθινή θα είναι η απάντησή μου. Όπως και κάθε άλλη εργαζόμενη γυναίκα. Τα παραγωγικά θέματα του θεάτρου τα έχει επιφορτισθεί περισσότερο ο Τάσος (σσ: Ιορδανίδης). Κατά τη διάρκεια της μέρας λοιπόν βρίσκομαι στο σπίτι και είμαι δίπλα τους. Επίσης φέτος παίζω μόνο κάθε Δευτέρα και κάθε Τρίτη, επομένως είμαι κοντά τους και τα πιο πολλά βράδια.
Ασχολείστε με θέματα γυναικείας φιλαρέσκειας; Σας αφορούν οι ρυτίδες, τα κιλά, τα ρούχα και τα μαλλιά ή είναι θέματα που δεν σας αγχώνουν;
Τα κιλά με ταλαιπώρησαν λίγο μετά τις εγκυμοσύνες γιατί πάντα υπάρχει ένας φόβος,μην ξεφύγεις. Τα υπόλοιπα με αφήνουν αδιάφορη.
Σας «μαλώνει» ο σύζυγός σας Τάσος Ιορδανίδης ή εσείς εκείνον στις πρόβες ενός έργου;
Καταφέρνει ένα ζευγάρι που συνεργάζεται επαγγελματικά να αφήνει την δουλειά έξω από το σπίτι του; Και να μαλώσουμε, μαλώνουμε με δημιουργικό τρόπο. Η δουλειά είναι κομμάτι μας. Την αγαπάμε. Θα ήταν ψέμα να σας έλεγα ότι την αφήνουμε έξω από το σπίτι. Σίγουρα όμως, δεν την αφήνουμε να μας φθείρει.
Μαγειρεύετε ινδικό στο σπίτι; Πώς αποφασίσατε να ανοίξετε το δικό σας ινδικό εστιατόριο;
Ο σεφ του μαγαζιού είναι εξαιρετικός και τον εμπιστευόμαστε. Δεν μαγειρεύω στο σπίτι. Μου έγινε η πρόταση, μου άρεσε η ιδέα μιας τέτοιας επένδυσης γιατί σέβομαι πολύ την τέχνη της γαστρονομίας και έτσι αυτή τη στιγμή αισίως βαδίζουμε στον τρίτο χρόνο λειτουργίας μας.
Info: ΑΝΕΣΙΣ, Λ. Κηφισίας 14, Αμπελόκηποι, Τηλ.2107488881-2. Δευτέρα & Τρίτη στις 21.00. Οι παραστάσεις στις 25 & 26 Δεκεμβρίου θα πραγματοποιηθούν στις 18.00.
Προπώληση εισιτηρίων Στο ταμείο του θεάτρου, στο Viva.gr ( τηλέφωνο κρατήσεων 11876), στα καταστήματα Seven Spots, στα Reload Stores, στα καταστήματα Media Markt και στο tickets.mediamarkt.gr, στα βιβλιοπωλεία Ευριπίδης, στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων.
Στη σκηνή οι ήρωες του Θείου Βάνια ψάχνουν το νόημα της ζωής, εκτός σκηνής βρήκατε εσείς την απάντηση;
Κοιτάξτε, η σύγχρονη καθημερινότητα δεν αφήνει και πολλά περιθώρια σκέψης και αναζητήσεων. Ευτυχώς η φύση της δουλειάς μου είναι τέτοια που τροφοδοτείσαι συνεχώς από νέα ερεθίσματα που οδηγούν σε συναισθηματικούς και εγκεφαλικούς προορισμούς. Άρα αισθάνομαι ότι υπάρχω και μου δίνεται η δυνατότητα να ψάχνω ίσως για το νόημα της ζωής.
Έχω την αίσθηση -ως θεατής- ότι το κοινό προτιμά τις παραστάσεις με στιβαρούς ανδρικούς πρωταγωνιστικούς ρόλους και ότι στο ελληνικό θέατρο οι γυναικείοι ρόλοι είναι παραγκωνισμένοι, λειτουργούν συμπληρωματικά. Κάνω λάθος;
Νομίζω ότι αυτό δε συμβαίνει μόνο στο ελληνικό θέατρο. Είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Οι άντρες είναι προνομιούχοι σε αυτό το κομμάτι. Είναι θέμα της παγκόσμιας δραματουργίας. Οι στιβαροί όπως αναφέρατε ανδρικοί ρόλοι είναι δεκαπλάσιοι από τους εμβληματικούς γυναικείους.
Πόσο δύσκολο είναι το θέατρο αν το κάνεις ως παραγωγός; Αγχώνεστε με τα γραφειοκρατικά, με την προσέλευση του κόσμου στα ταμεία;
Αγχώνομαι. Πολύ.Έχω οικογένεια,έχω δύο παιδιά και ζω από τη δουλειά μου. Όταν ξεκινάμε μία καινούρια παραγωγή βρισκόμαστε πάντα στο μηδέν ευελπιστώντας ότι το εγχείρημα θα αγγίξει τον κόσμο και θα μας τιμήσει με την παρουσία του. Αυτό,όπως καταλαβαίνετε είναι ψυχοφθόρο και απαιτεί γερό στομάχι. Έχουμε μάθει να ζούμε όμως έτσι και όταν τα πράγματα πάνε καλά αισθανόμαστε μία πληρότητα και μία ηθική ικανοποίηση που μας δίνει δύναμη για να συνεχίσουμε.
Πόσο αγχωτικό είναι να εκτίθεστε πάνω στη σκηνή και να «βγαίνετε» από την καθημερινότητά σας;
Η διαδικασία της παραγωγής έχει ένα καλό. Είναι τόσο απαιτητική και τόσο αγχωτική,που δε σου μένουν και πολλά περιθώρια σκηνικού άγχους. Δουλεύω,προετοιμάζομαι με όλες μου τις δυνάμεις για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα,εμπιστεύομαι τους συνεργάτες μου, βασίζομαι πάνω τους και ελπίζω κάθε φορά να είμαι αποδεκτή από το κριτήριο του κοινού. Αν δεν είμαι,θα προσπαθήσω ακόμα περισσότερο την επόμενη φορά. Επίσης,όποιος έχει παιδιά θα καταλάβει. Είσαι υποχρεωμένος να αφήνεις το εγώ σου στην άκρη και να μη βγαίνεις από την καθημερινότητα γιατί φέρεις τεράστια ευθύνη.
Μπορεί να ακούγεται κλισέ ερώτηση αλλά πώς συνδυάζετε την μητρότητα με δυο μικρά παιδιά και το θέατρο σε διπλό ρόλο, εκείνο της παραγωγού και της ηθοποιού;
Είναι εύλογη η ερώτησή σας. Πιθανότατα κλισέ, ωστόσο πολύ αληθινή θα είναι η απάντησή μου. Όπως και κάθε άλλη εργαζόμενη γυναίκα. Τα παραγωγικά θέματα του θεάτρου τα έχει επιφορτισθεί περισσότερο ο Τάσος (σσ: Ιορδανίδης). Κατά τη διάρκεια της μέρας λοιπόν βρίσκομαι στο σπίτι και είμαι δίπλα τους. Επίσης φέτος παίζω μόνο κάθε Δευτέρα και κάθε Τρίτη, επομένως είμαι κοντά τους και τα πιο πολλά βράδια.
Ασχολείστε με θέματα γυναικείας φιλαρέσκειας; Σας αφορούν οι ρυτίδες, τα κιλά, τα ρούχα και τα μαλλιά ή είναι θέματα που δεν σας αγχώνουν;
Τα κιλά με ταλαιπώρησαν λίγο μετά τις εγκυμοσύνες γιατί πάντα υπάρχει ένας φόβος,μην ξεφύγεις. Τα υπόλοιπα με αφήνουν αδιάφορη.
Σας «μαλώνει» ο σύζυγός σας Τάσος Ιορδανίδης ή εσείς εκείνον στις πρόβες ενός έργου;
Καταφέρνει ένα ζευγάρι που συνεργάζεται επαγγελματικά να αφήνει την δουλειά έξω από το σπίτι του; Και να μαλώσουμε, μαλώνουμε με δημιουργικό τρόπο. Η δουλειά είναι κομμάτι μας. Την αγαπάμε. Θα ήταν ψέμα να σας έλεγα ότι την αφήνουμε έξω από το σπίτι. Σίγουρα όμως, δεν την αφήνουμε να μας φθείρει.
Μαγειρεύετε ινδικό στο σπίτι; Πώς αποφασίσατε να ανοίξετε το δικό σας ινδικό εστιατόριο;
Ο σεφ του μαγαζιού είναι εξαιρετικός και τον εμπιστευόμαστε. Δεν μαγειρεύω στο σπίτι. Μου έγινε η πρόταση, μου άρεσε η ιδέα μιας τέτοιας επένδυσης γιατί σέβομαι πολύ την τέχνη της γαστρονομίας και έτσι αυτή τη στιγμή αισίως βαδίζουμε στον τρίτο χρόνο λειτουργίας μας.
Info: ΑΝΕΣΙΣ, Λ. Κηφισίας 14, Αμπελόκηποι, Τηλ.2107488881-2. Δευτέρα & Τρίτη στις 21.00. Οι παραστάσεις στις 25 & 26 Δεκεμβρίου θα πραγματοποιηθούν στις 18.00.
Προπώληση εισιτηρίων Στο ταμείο του θεάτρου, στο Viva.gr ( τηλέφωνο κρατήσεων 11876), στα καταστήματα Seven Spots, στα Reload Stores, στα καταστήματα Media Markt και στο tickets.mediamarkt.gr, στα βιβλιοπωλεία Ευριπίδης, στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα