Μύκονος: Οι αλήθειες και τα ψέμματα για τα «χρυσά» σουβλάκια και... καλαμαράκια

Τα καλαμάρια της οργής των 836 ευρώ στον Πλατύ Γιαλό επανέφεραν για πολλοστή φορά την Μύκονο στην επικαιρότητα ως ένα νησί με εξωπραγματικά κόστη για τους τουρίστες.

Οι διευκρινίσεις του υπευθύνου στην Daily Mail απλά «φούντωσαν» ακόμη πιο πολύ την ατμόσφαιρα για το «μεταλλαγμένο» εδώ και χρόνια νησί των ανέμων. Αυτό που έχει παραδοθεί άνευ όρων στα πετροδολάρια των Αράβων, στα ευρώ των Ρώσων ολιγαρχών και τους Λιβανέζους Κροίσους, που κάθε χρόνο έρχονται για να τα δώσουν όλα. Το φετινό Ραμαζάνι τελειώνει την ερχόμενη Πέμπτη και από την επομένη αρχίζουν οι «σοβαρές» αφίξεις των Μουσουλμάνων στο νησί, που τους περιμένει πώς και πώς. Αυτοί άλλωστε δεν έχουν κανένα πρόβλημα να παραγγείλουν ό,τι θέλουν, όσο ακριβό και να είναι, χωρίς να ρωτάνε πόσο έχει ένας freddo espresso ή ένα μπουκάλι νερό.

Οι άνθρωποι που ρωτάνε πλέον για τις τιμές στη Μύκονο, δεν ανήκουν στο προφίλ των τουριστών με την μεγάλη οικονομική άνεση και δεύτερον πηγαίνουν στη Μύκονο το πολύ για ένα τριήμερο.

Γι' αυτό και... τα βλέπουν όλα όταν τους χρεώνουν δύο καφέδες και ένα μπουκάλι νερό από είκοσι μέχρι τριάντα ευρώ αναλόγως με το πού τα παραγγέλνουν.

Οι αλήθειες και τα ψέμματα για τις τιμές στη Μύκονο είναι ένα θέμα που σηκώνει πολύ συζήτηση με όλα όσα συμβαίνουν στον πιο δημοφιλή -μαζί με την Σαντορίνη- τουριστικό προορισμό της χώρας.

Κάποιοι λένε ότι στη Μύκονο δεν υπάρχει πλέον λογική σε ό,τι έχει να κάνει με τις τιμές, ειδικά σε μαγαζιά όπως αυτό στον Πλατύ Γυαλό που απευθύνεται -σύμφωνα με τους υπεύθυνούς του- σε high end πελατολόγιο, το οποίο και χρέωσε τα περίφημα καλαμάρια σχεδόν εκατό ευρώ την μερίδα.

Μόνο που αυτό το high end πελατολόγιο, δύσκολα θα πάει στο συγκεκριμένο μαγαζί, προτιμώντας σαφώς το «βαρύ πυροβολικό» του νησιού και εστιατόρια όπως το «Nammos», το «Scorpios», το «Principote», το «Alemagou», το «Santanna» κ.α.

Το ζήτημα είναι πόσο πιο ακριβή είναι η Μύκονος και γιατί θα πρέπει να πληρώσεις τις περισσότερες φορές το... «τίποτα χρυσό» μόνο και μόνο επειδή αποφάσισες να πατήσεις το πόδι σου εκεί, όπου ένα πακέτο τσιγάρα χρεώνεται ακόμη και 25 ευρώ!

Η απάντηση που θα λάβεις είναι ότι «Στη Μύκονο είσαι φίλε. Αν ήθελες ας πήγαινες αλλού»!


Ο καφές, το φαγητό και η σφαγή των αδαών

Πριν από έντεκα χρόνια η Μύκονος ήταν ακόμη και τότε ένα ακριβό νησί, σε καμία περίπτωση όμως δεν υπήρχε αυτή η εξωπραγματική κάποιες φορές ακρίβεια, ειδικά στο φαγητό.

Στο ερώτημα αν ένα ζευγάρι μπορεί να φάει ξοδεύοντας πενήντα ευρώ στο σύνολο η απάντηση είναι ναι, αφού υπάρχουν κάποια μαγαζιά που κρατάνε τις τιμές τους.

Στο «Μαερειό» για παράδειγμα, ένα μικρό ταβερνάκι στα Ματογιάννια, δύο άτομα θα χορτάσουν με καλό φαγητό και δεν θα χρειαστεί να ξηλωθούν.

Μην περιμένετε να απολαύσετε φρέσκο ψάρι ή αστακό με αυτό το κόστος -όπως και πουθενά αλλού στη Μύκονο - αλλά ένα καλό μαμαδίστικο φαγητό σύμφωνα με τις κριτικές των πελατών στο Trip Advisor.

Ναι, υπάρχουν ακόμη ταβερνάκια στην Άνω Μερά όπου δεν θα πληρώσεις 200 ή 385 ευρώ για μια μπριζόλα, αλλά 20 ή τριάντα ευρώ, όπως συμβαίνει και στο στέκι που υπάρχει στον Φωκό.

Μπορείς να την βγάλεις και με σουβλάκια, αρκεί σε κάποιες περιπτώσεις να οπλιστείς με θάρρος και να καταπιείς ένα μικρό πιτόγυρο πληρώνοντας πέντε ευρώ.

Τιμή πολύ ακριβή σύμφωνα με τις κριτικές των πελατών που τόλμησαν να δοκιμάσουν αυτό που περιέγραψαν ως «διατροφικά εμετικό σουβλάκι, σαν αποξηραμένο όργανο καριμπού»!

Σε άλλο σουβλατζίδικο η μερίδα ο γύρος χρεώνεται 15 ολόκληρα ευρώ, τιμή διπλάσια από την Αθήνα, ενώ σύμφωνα με τους πελάτες, οι πατάτες τις οποίες το μαγαζί λανσάρει ως φρέσκιες, είναι προτηγανισμένες και κακής ποιότητας.

Όσο για τα καλαμαράκια, μπορείτε να τα απολαύσετε με 15 ευρώ στον Άγιο Ιωάννη πάνω στο κύμα και χωρίς να τα πληρώσετε ως φύλλα χρυσού, όπως ο δύσμοιρος Αμερικανός τουρίστας στον Πλατύ Γυαλό.

Το κόστος για το φαγητό ανεβαίνει αυτόματα αν επιλέξετε να γευματίσετε στο «Nammos», στο «Scorpios», στο «Principote» ή στο «Alemagou».
Δύο άτομα δεν θα πέσουν κάτω από τα εκατόν πενήντα ευρώ, ενώ με το φθηνότερο μπουκάλι κρασί ο λογαριασμός θα ανέβει στα 200 ευρώ με δύο κυρίως πιάτα και μια σαλάτα.

Το πρωί, για να πιείτε καφέ στη μικρή Βενετία ή στα Ματογιάννια να είστε προετοιμασμένοι να δώσετε πέντε περίπου ευρώ για ένα freddo espresso ή δυόμιση για να τον πάρετε στο χέρι.

Δεν πρόκειται να απολαύσετε καφέ καθισμένοι με λιγότερο από τέσσερα ευρώ, ενώ μια πίτα ξεκινάει από τα δύο ευρώ και ογδόντα λεπτά και μπορεί να φτάσει ακόμη και τα τρεισήμιση.

Υπάρχει το Cafe I Fratti όπου ένα παγωμένο τσάι δεν κοστίζει παραπάνω από από τέσσερα ευρώ -αλλού το πουλάνε δέκα- και ένα καλό brunch έχει είκοσι ευρώ, ενώ αλλού θα το πληρώσεις στην διπλάσια τιμή.

Οι τιμές για τον καφέ διαφοροποιούνται και στις παραλίες αφού στο Nammos ένα ζευγάρι θα πληρώσει γύρω στα 30 ευρώ για δύο καφέδες και ένα μπουκάλι παγωμένου Evian.

Oι ίδιες τιμές με αποκλίσεις ενός ή δύο ευρώ ισχύουν για τα διάσημα sea side ρεστοράν του νησιού των ανέμων.


Το μέρος που ακόμη και ένα πακέτο τσιγάρα μπορεί να σας κοστίσει όσο ένα λιτό γεύμα

Τσιγάρα-χρυσάφι, ναργιλέδες με σαμπάνια και ταξί-κοπτήρια!

Η σκηνή διαδραματίστηκε σε ξενοδοχείο του νησιού που θεωρείται από τα κορυφαία, όταν ένα ξένος πελάτης ζήτησε ένα πακέτο τσιγάρα γνωστής ξένης μάρκας, το οποίο κοστίζει κανονικά τέσσερα ευρώ και σαράντα λεπτά.
Του το χρέωσαν 25 ευρώ, τιμή για την οποία δεν διαμαρτυρήθηκε, ενώ Έλληνας πελάτης που ήταν σε απόσταση αναπνοής κόντεψε να μείνει από το σοκ, στο άκουσμα της τιμής.

Κανείς φυσικά δεν μπορεί να απαγορέψει σε ένα luxury ξενοδοχείο να χρεώνει ένα πακέτο τσιγάρα έξι φορές πιο ακριβά από την κανονική του τιμή.

Είναι όμως και αυτό ένα απτό δείγμα της μετάλλαξης του νησιού από το 2010 και μετά σε ένα κρατίδιο με άλλους νόμους και τιμές, όπου σχεδόν τα πάντα κοστίζουν δυο και τρεις φορές πιο ακριβά από ότι στην Αθήνα.

Η Μύκονος είναι φθηνή μόνο σε σχέση με άλλα θέρετρα, όπως το Μονακό, το Σεν Τροπέ, η Ίμπιζα, το Κάπρι και η Σαρδηνία όπου το κόστος των προϊόντων και των αγαθών είναι ακόμη πιο υψηλό.

Για τους Έλληνες είναι πλέον εξωπραγματικά ακριβή ακόμη και στα σούπερ μάρκετ της, όπου όλα είναι ελαφρώς τσιμπημένα προς τα πάνω.

Όσο για τους ναργιλέδες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια αναπόσπαστο δείγμα της αισθητικής που αποπνέει το νησί τιμώνται δεόντως από τους Άραβες και όχι μόνο, σε ένα ξενοδοχείο όπως το Cavo Tagoo o πελάτης τους απολαμβάνει με εβδομήντα ευρώ, ενώ η τιμή είναι διπλάσια στο Nammos και στο Principote.

Μπορεί να εκτοξευθεί ακόμη και στα πεντακόσια ευρώ αν ο πελάτης θέλει στον ναργιλέ του όχι νερό αλλά μια σαμπάνια Dom Perignon ή μια premium φιάλη βότκας.

Κι επειδή ο συνδυασμός είναι βαρύς αν θελήσει ταξί, η ταρίφα πλέον για οποιαδήποτε διαδρομή δύσκολα θα πέσει κάτω από τα σαράντα ευρώ και τα πενήντα ευρώ: Σε Έλληνα που βρέθηκε για δουλειά στο νησί πέρυσι και για μια διαδρομή οχτώ χιλιομέτρων από την Χώρα στην Άνω Μερά, ο ταξιτζής ζήτησε σαράντα πέντε ευρώ!

Σε ό,τι αφορά τα περίφημα μαύρα βαν που έχουν κατακλύσει το νησί, το κόστος κυμαίνεται από εκατό έως εκατόν πενήντα ευρώ για μια διαδρομή εφτά χιλιομέτρων από το αεροδρόμιο του νησιού μέχρι τον Άγιο Στέφανο.

Οι ιδιοκτήτες τους ζητάνε ότι θέλουν και συνήθως το παίρνουν σε μια Μύκονο που όλα έχουν την τιμή τους, συνήθως απίστευτα υψηλή για το νησί που όλοι αγαπούν αλλά λατρεύουν και να το μισούν.