Εταιρεία ζητά 20.000 ευρώ γιατί εκδόθηκε δικαστική απόφαση μετά από 19 χρόνια!

Η Ελληνική Δικαιοσύνη χρειάστηκε 19 χρόνια και 6 μήνες για να εκδώσει τελεσίδικη απόφαση επί της προσφυγής  που είχε καταθέσει τεχνική εταιρεία.

Έτσι, η τεχνική εταιρεία προσέφυγε  στο Συμβούλιο της Επικρατείας και ζητά από το Ελληνικό Δημόσιο να της καταβάλει το ποσό των 20.000 ευρώ ως δίκαιη ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη από την παραβίαση του δικαιώματος της σε ταχεία απονομή της Δικαιοσύνης.

Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών χρειάστηκε 2,5 χρόνια για να εξετάσει την προσφυγή της τεχνικής εταιρείας και το Συμβούλιο της Επικρατείας χρειάστηκε μετά από 19 αναβολές που δόθηκαν από τους δικαστές, 16 χρόνια, δύο μήνες και 9 ημέρες για να εκδώσει τελεσίδικη απόφαση.

Μετά από 2,5 χρόνια το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών εξέδωσε το 1998 την απόφασή του επί της προσφυγή της τεχνικής εταιρείας.

Στη συνέχεια το ίδιο έτος κατέθεσε στο ΣτΕ αναίρεση κατά της εφετειακής απόφασης και προσδιορίστηκε η συζήτηση την 5η Δεκεμβρίου 2001.

Έκτοτε λόγω κωλύματος των συμβούλων Επικρατείας και χωρίς ποτέ να ζητηθεί από την πλευρά της εταιρείας η αναβολή εκδίκασης, δόθηκαν 19 αναβολές.

Τελικά η αναίρεση συζητήθηκε 2 Μαΐου 2014 και η απόφαση δημοσιεύθηκε 29 Δεκεμβρίου 2014.

Η εταιρεία χαρακτηρίζει «συγκλονιστικά υπερβολικό και μη εύλογο» το διάστημα των 16 και άνω ετών που χρειάστηκε το ΣτΕ μετά  από  16 αναβολές να εκδώσει την απόφασή του.

Επικαλούμενη η εταιρεία την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) για ταχεία δίκη, αλλά και την νομολογία του δικαστηρίου του Στρασβούργου (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων), σύμφωνα με την οποία δεν δικαιολογούνται πάνω από τρις αναβολές στην ίδια υπόθεση, ζητεί 20.000 ευρώ για την ηθική βλάβη που υπέστη.

Ακόμη, η εταιρεία υπογραμμίζει ότι η  τεράστια αυτή καθυστέρηση έκδοσης της δικαστικής απόφασης δεν ικανοποιεί τις απαιτήσεις της εύλογης διάρκειας της δίκης, όπως προβλέπει η Ελληνική νομοθεσία (νόμος 4055/2012), αλλά ούτε καλύπτει τις απαιτήσεις της ΕΣΔΑ για λογική προθεσμία έκδοσης των  δικαστικών αποφάσεων.

Το χρηματικό ποσό το διεκδικεί η εταιρεία επικαλούμενη ότι για τη μεγάλη αυτή καθυστέρηση δεν ευθύνεται η ίδια, αλλά ούτε έχει  κανένα μερίδιο συμμετοχής στην καθυστέρηση εκδίκασής της.

Πάντως, νομικοί κύκλοι ανέφεραν  ότι τα χρηματικά ποσά που επιδικάζονται στους πολίτες και σε βάρος του Δημοσίου, λόγω καθυστέρησης έκδοσης δικαστικών αποφάσεων, στην ουσία πληρώνονται και πάλι από τους πολίτες μέσω της φορολογίας τους.

Οι ίδιοι κύκλοι θεωρούν ότι είναι αναγκαία η τροπολογία της ισχύουσας νομοθεσίας έτσι ώστε τα χρηματικά ποσά που επιδικάζονται  λόγω  μεγάλης καθυστέρησης έκδοσης δικαστικών αποφάσεων να καταβάλλονται από τους δικαστές που ευθύνονται για την καθυστέρηση και παράλληλα  οι δικαστικοί λειτουργοί να φοροαπαλλάσσονται για τα ποσά αυτά.

Επίσης, οι προσφυγές των πολιτών που διεκδικούν αποζημίωση λόγω καθυστέρησης να εκδικάζονται από άλλα όργανα στα όποια ή δεν θα συμμετέχουν δικαστές ή θα αποτελούν την μειοψηφία στην σύνθεση του νέου οργάνου.