«Επιδημία» παραιτήσεων στις ένοπλες δυνάμεις

Διαστάσεις ομαδικής ανταρσίας τείνουν να λάβουν οι αποχωρήσεις των αξιωματικών και υπαξιωματικών από τις ένοπλες δυνάμεις. Τα επίσημα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι μέχρι τις 31 Αυγούστου, 1820 μόνιμα στελέχη του στρατού, του ναυτικού και της αεροπορίας υπέβαλαν αιτήσεις παραίτησης, ενώ ολόκληρο το 2007 –οπότε μάλιστα είχαν καταγραφεί ιστορικά και οι περισσότερες «εθελούσιες» έξοδοι- αποχώρησαν συνολικά 1748 στρατιωτικοί.

Υπό κανονικές συνθήκες η ραγδαία αύξηση των παραιτήσεων θα έπρεπε να έχει σημάνει συναγερμό στην ηγεσία του Πενταγώνου, όμως τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο ο υπουργός Εθνικής ?μυνας κ. Βαγγέλης Μεϊμαράκης προτιμά να ασχολείται με την αμιγώς πολιτική επικαιρότητα και προειδοποιεί δημοσίως τον πρωθυπουργό ότι το… καμπανάκι έρχεται από τις δημοσκοπήσεις που εμφανίζουν το ΠΑΣΟΚ να προηγείται της ΝΔ στην πρόθεση ψήφου.

Μεγάλες ευθύνες για το πρωτοφανές «τσουνάμι» οικειοθελών αποχωρήσεων αξιωματικών φέρει και η στρατιωτική ηγεσία, που στο σύνολό της επίσης συμπεριφέρεται λες και η κατάσταση είναι ελεγχόμενη.

Τα στοιχεία που έχουν συγκεντρώσει τα επιτελεία αξιολογούνται ως άκρως ανησυχητικά από αξιωματικούς που ζητούν τη λήψη μέτρων εδώ και τώρα, προκειμένου να ανακοπεί το διογκούμενο κύμα παραιτήσεων.

Από την αρχή του χρόνου 974 μόνιμα στελέχη του στρατού ξηράς δήλωσαν ότι επιθυμούν να συνταξιοδοτηθούν, αριθμός που αντιστοιχεί περίπου στο 8% της συνολικής οργανικής δύναμης του ΓΕΣ!

Στην Πολεμική Αεροπορία έχουν συγκεντρωθεί 542 αιτήσεις παραίτησης, που σημαίνει ότι μέχρι το τέλος του 2008 θα έχει αποστρατευθεί το 5,4% των μονίμων στελεχών. Από το Πολεμικό Ναυτικό έχουν ζητήσει να φύγουν 304 μάχιμοι, μηχανικοί και οικονομικοί αξιωματικοί, αριθμός που ανέρχεται στο 2,4% επί της συνολικής οργανικής δύναμης. 

Όλοι οι αξιωματικοί που ζητούν να αποστρατευθούν έχουν συμπληρώσει τουλάχιστον 25 χρόνια υπηρεσίας στις ένοπλες δυνάμεις, ενώ πολύ σημαντικό τμήμα των αποχωρούντων έχουν λάβει μεταπτυχιακούς τίτλους από πανεπιστήμια του εξωτερικού αλλά και εκπαίδευση σε στρατιωτικές ακαδημίες. Τα εφόδια αυτά δεν θα αξιοποιηθούν από το στρατό, το ναυτικό και την αεροπορία, αλλά θα είναι το διαβατήριο των παραιτηθέντων για να συνεχίσουν την καριέρα τους στον ιδιωτικό τομέα. Μερικές δεκάδες απόστρατοι θα αποκατασταθούν επαγγελματικά εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις που εμπλέκονται με τις στρατιωτικές προμήθειες και την κατασκευή οπλικών συστημάτων. Η μεγάλη μάζα των παραιτηθέντων, εκ των οποίων πολλοί κάτοχοι μεταπτυχιακών τίτλων από αμερικανικά, γερμανικά και βρετανικά πανεπιστήμια θα απορροφηθούν από επιχειρήσεις του χρηματοοικονομικού τομέα, από ιδιωτικά νοσοκομεία, κατασκευαστικές και εταιρείες του κλάδου της πληροφορικής.

Για τις ένοπλες δυνάμεις, που ουσιαστικά έχουν χρηματοδοτήσει τις σπουδές των αξιωματικών προσδοκώντας οφέλη από την αφομοίωση των γνώσεων για τη βελτίωση του στρατιωτικού μηχανισμού, η απώλεια είναι ανυπολόγιστη. Κυρίως διότι με την αποχώρηση ικανών ανώτερων αξιωματικών, η επιλογή εκείνων που θα αναρριχηθούν στις θέσεις των ανωτάτων και θα κληθούν να διοικήσουν το στράτευμα θα γίνει από πολύ μικρότερη δεξάμενη και με σύνηθες κριτήριο την αφοσίωσή τους στο κόμμα που συμπτωματικά θα έχει την ευθύνη διακυβέρνησης.

 Η αιμορραγία είναι πολύ σοβαρότερη διότι στον αριθμό των παραιτηθέντων δεν υπολογίζονται και οι επαγγελματίες οπλίτες (Επ.Οπ) που προσελήφθησαν τα τελευταία χρόνια σαν «αντικαταστάτες» των στρατεύσιμων για να προχωρήσει η μείωση της στρατιωτιής θητείας. 

Η μεγαλύτερη τρύπα έχει δημιουργηθεί στα όπλα του Γενικου Επιτελείου Στρατού. Από το 2000 συνολικά 16.500 επαγγελματίες οπλίτες που εκπαιδεύτηκαν, οι 1348, δηλαδή ποσοστό 17,5%, παραιτήθηκαν ή αποχώρησαν επικαλούμενοι λόγους υγείας και άλλες αιτίες. Ένας από τους 5 Επ.Οπ που προσελήφθησαν στο Πολεμικό Ναυτικό, παραιτήθηκαν όταν συμπλήρωσαν τον υποχρεωτικό χρόνο παραμονής. Συγκεκριμένα από τους 3207 μόνιμους υπαξιωματικούς που εντάχθηκαν στα πληρώματα των πολεμικών πλοίων αποχώρησαν οι 677, ποσοστό 21,1% των προσληφθέντων.

Μόνο στην Πολεμική Αεροπορία φαίνεται να μην υπάρχει σημαντικό πρόβλημα, αφού έχουν καταγραφεί 51 παραιτήσεις (ποσοστό 1,7%) σε σύνολο 2999 Επ.Οπ.

Οι μαζικές αποχωρήσεις αξιωματικών και υπαξιωματικών από το στράτευμα δείχνουν και τη μεγάλη αντίφαση που καλείται να αντιμετωπίσει η ηγεσία του Πενταγώνου. Θεωρώντας ότι οι ένοπλες δυνάμεις προσφέρουν σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση, οι νέοι δίνουν πραγματική μάχη για να εισαχθούν στις στρατιωτικές σχολές εκτινάσσοντας τις βάσεις. Την ίδια στιγμή πολλαπλασιάζεται ο αριθμός των μονίμων στελεχών που σπεύδουν να εγκαταλείψουν το στράτευμα με κάθε τρόπο, αναζητώντας διέξοδο σε επιχειρήσεις του δημόσιου τομέα.

Γιατί παραιτούνται

Οι χαμηλές αποδοχές είναι μόνο μία από τις αιτίες που οδηγούν τους αξιωματικούς στην παραίτηση. Ο μισθός δεν αρκεί να καλύψει τα έξοδα μιας τετραμελούς οικογένειας και σε πολλές περιπτώσεις οι αξιωματικοί αναγκάζονται να ζητήσουν προκαταβολή από το εφ’ άπαξ βοήθημα που δικαιούνται με τη συνταξιοδότησή τους.

Οι επαπειλούμενες αλλαγές στο ασφαλιστικό δημιουργούν συνθήκες αβεβαιότητες, αφού στους διαδρόμους του Πενταγώνου κυκλοφορούν φήμες για τροποποίηση του υφισταμένου νομικού πλαισίου και απαγόρευση της δυνατότητας αποχώρησης πριν την συνπλήρωση υπηρεσίας 35 ετών.

Επίσης, οι αποχωρούντες καταγγέλουν φαινόμενα αναξιοκρατίας και επισημαίνουν ότι δεν αρκούν τα τυπικά προσόντα, οι εύφημες μνοίες και η αξιόλογη προϋπηρεσία. Για την τοποθέτηση σε καλά πόστα, όπως οι θέσεις εξωτερικού που σχεδόν διπλασιάζουν το βασικό μισθό, απαιτείται η στήριξη πολιτικών ή ανώτατων στρατιωτικών και η αξιοκρατική επιλογή είναι απλώς μια άγνωστη διαδικασία. Μια άλλη πληγή για τους στρατιωτικούς είναι οι μεταθέσεις που τους υποχρεώνουν σε μεγαλα έξοδα ενώ συχνά τους αναγκάζουν να συντηρούν δύο σπίτια, ενώ η εξαγγελία για προγραμματισμό των μετακινήσεων ώστε οι αξιωματικοί να γνωρίζουν που θα τοποθετηθούν σε δύο χρόνια παραμένει κενό γράμμα.