Μιμή Ντενίση: Δεν το άντεξα όταν έφυγε από τη ζωή ο Αντώνης Τρίτσης...
Ηθοποιός, σεναριογράφος και παραγωγός, τα τελευταία χρόνια επανασυστήνεται στο κοινό ως η γυναίκα που κατάφερε να φέρει την Ελληνική Ιστορία στη σκηνή του θεάτρου και τους Ελληνες πιο κοντά σε αυτό. Αυτή την περίοδο εμμένει στο #Mένουμε Σπίτι και κάνει τον απολογισμό της
Οταν αποφασίστηκε από την ελληνική κυβέρνηση να κλείσουν όλοι οι δημόσιοι χώροι και τα θέατρα στη χώρα λόγω κορωνοϊού, το θεατρικό «Κι από Σμύρνη... Σαλονίκη», το οποίο παιζόταν από την αρχή της σεζόν στο «Θέατρον» του Κέντρου Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος, έκοβε 1.000 εισιτήρια την ημέρα. Ωστόσο η υπερδραστήρια Μιμή Ντενίσηδεν δείχνει να δυσανασχετεί, απλά βάζει ένα pause στις δραστηριότητές της, καθώς θεωρεί ότι η κατάσταση που βιώνουμε μας στέλνει ηχηρά μηνύματα τα οποία πρέπει να προσπαθήσουμε να αποκωδικοποιήσουμε το συντομότερο δυνατό. Και βρίσκει χρόνο να συμπληρώσει το ερωτηματολόγιό μας.
GALA: Το μήνυμα που λαμβάνω από όσα βιώνουμε...
Μιμή Ντενίση: Πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη αξία στις ανθρώπινες σχέσεις. Να συνειδητοποιήσουμε την αξία της προσωπικής σχέσης, της αληθινής αγκαλιάς, να κάνουμε ανακατάταξη αξιών.
G.: Το γεγονός ότι αναγκάστηκα να μείνω κλεισμένη στο σπίτι...
Μ.Ν.: Μου έδωσε την ευκαιρία να δω περισσότερο τους δικούς μου, να συνομιλήσω περισσότερο με τον εαυτό μου, να συνειδητοποιήσω πόσο λίγο χρόνο του έδινα. Να χαρώ το σπίτι μου. Να διαβάσω ό,τι δεν προλάβαινα. Να κάνω νέα σχέδια, με περισσότερη ισορροπία ανάμεσα στη δουλειά και την προσωπική ζωή.
G.: Το πρώτο τηλεφώνημα που έκανα αμέσως μόλις πληροφορήθηκα την επιβολή καραντίνας ήταν...
Μ.Ν.: Στην κόρη μου, που έπρεπε να επιστρέψει αμέσως από την Κύπρο, όπου σπουδάζει, και να μπει σε καραντίνα.
G.: Αν είχα απέναντί μου τον Κυριάκο Μητσοτάκη, θα του έλεγα...
Μ.Ν.: Πολλά μπράβο! Για την οξυδέρκεια, την αποφασιστικότητα, την τόλμη, τον πολιτισμό και τη σιγουριά που μας ενέπνευσε ότι έχουμε μια κυβέρνηση που μας φροντίζει.
G.: Ο πρωταγωνιστής της καθημερινότητάς μας πλέον είναι ο Σωτήρης Τσιόδρας...
Μ.Ν.: Εχει τη σεμνότητα, τη μετριοπάθεια, την υπευθυνότητα ενός σοβαρού επιστήμονα, αλλά και την ανθρωπιά και το συναίσθημα του Ελληνα. Με συγκινεί που σπάει το κατεστημένο και δείχνει τα συναισθήματά του.
G.: Πολλοί ισχυρίζονται ότι η περιπέτεια αυτή θα βοηθήσει ώστε να ξεκαθαρίσει το τοπίο πάνω σε πολλά ζητήματα...
Μ.Ν.: Πάντα συμβαίνει αυτό σε εποχές μεγάλων κρίσεων. Η οικονομική κρίση μάς απάλλαξε από ένα σωρό άχρηστα, επιφανειακά πράγματα και από ένα διάχυτο κλίμα νεοπλουτισμού που κυριαρχούσε στην κοινωνία επί δεκαετίες. Αυτή η ακόμα σημαντικότερη κρίση που αφορά το υπέρτατο αγαθό, την ανθρώπινη ζωή, θα αλλάξει πολλά πράγματα στον τρόπο ζωής και την αντιμετώπιση της καθημερινότητας.
G.: Αν μπορούσα να αλλάξω κάτι από το παρελθόν μου, αυτό θα ήταν...
Κλείσιμο
Μ.Ν.: Κάποιες ασχολίες και κάποιους ανθρώπους που δεν μου πρόσφεραν τίποτα καλό. Ηταν πολλές οι φορές που δεν έβαλα σε προτεραιότητα τις προσωπικές μου επιθυμίες, τις αξίες μου, την ξεκούρασή μου, αλλά ανέχτηκα ανθρώπους και καταστάσεις που τώρα πια δεν θα δεχόμουνα με τίποτα. Η ζωή είναι πολύτιμη για να τη σπαταλάμε.
G.: Ο κορωνοϊός μας έκανε πιο...
Μ.Ν.: Σοφούς. Μας ανάγκασε να σκύψουμε πιο βαθιά στον εαυτό μας, να γυρίσουμε στην ουσία της ύπαρξής μας, μας έδωσε τον χρόνο να σκεφτούμε τι πραγματικά θέλουμε και -παρ’ όλη την απόσταση- μας έφερε πιο κοντά σε αυτούς που αγαπάμε.
G.: Εβλεπα την ομοψυχία των Ελλήνων τις τελευταίες μέρες και σκεφτόμουν…
Μ.Ν.: Πόσο θαυμαστός, παράξενος, ανάποδος λαός είμαστε. Στα δύσκολα γενναίοι, τολμηροί, ενωμένοι, στα εύκολα οι χειρότεροι. Αν από κάποιο θαύμα παραμέναμε ενωμένοι, θα ήμασταν ο κυρίαρχος λαός.
G.: Μιλώντας με τη Βανέσα Ρεντγκρέιβ για τη σημερινή κατάσταση….
Μ.Ν.: Ενιωσα περηφάνια, για άλλη μία φορά, για τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκαν οι Ελληνες αυτή την πρωτοφανή κρίση. Είναι απογοητευμένη από τις συνθήκες που επικρατούν στη Βρετανία, αλλά και από τη συμπεριφορά των Βρετανών. Αντίθετα θαύμασε την πειθαρχία που έδειξε ένας μεσογειακός λαός όταν χρειάστηκε, τιθασεύοντας το γνωστό ταμπεραμέντο του Ελληνα.
G.: Σε έναν απολογισμό καριέρας, δεν θα ξεχνούσα τα λόγια…
Μ.Ν.: Του Μάρτιν Σέρμαν που μου είπε: «Οταν σε γνώρισα νόμισα πως συνάντησα την Ωραία Ελένη, πολύ σύντομα κατάλαβα πως στ’ αλήθεια γνώρισα τον Οδυσσέα». Είναι από τους πιο εύστοχους χαρακτηρισμούς που έχω ακούσει για μένα, καθώς η διάθεση για περιπέτεια, για αλλαγή, για αγώνα, δεν μου λείπει ποτέ.
G.: Οι τέσσερις προσωπικότητες που καθόρισαν τη ζωή μου είναι...
Μ.Ν.: Ο παππούς μου Δημήτρης, που με έκανε να αγαπήσω την Ιστορία από την παιδική μου ηλικία, ο πατέρας μου, που μου έμαθε να έχω προτεραιότητες και αξίες στη ζωή μου, η μητέρα μου, που με το παράδειγμά της με έκανε να είμαι τολμηρή και αυτόνομη, και ο Αντώνης (Τρίτσης), που μου έμαθε να τραβάω μπροστά μόνη μου και να μη δίνω σημασία στους κακοπροαίρετους.
G.: Η ιστορία που θυμάμαι όταν κοιτάζω μια συγκεκριμένη φωτογραφία από το αρχείο στο σπίτι μου…
Μ.Ν.: Βλέποντας μια φωτογραφία μου με κοντά, κολλημένα με τζελ μαλλιά, θυμάμαι πάντα μια αστεία ιστορία. Οταν η Μαριτίνα ήταν τεσσάρων με πέντε ετών με έβλεπε συχνά να βάζω τζελ. Ετσι κάποια στιγμή, την ώρα που έλειπα στο θέατρο, έβαλε στα μαλλάκια της ένα βαζάκι βαζελίνη. Οταν γύρισα και την είδα, σε μια προσπάθεια να την αποτρέψω από το να το επαναλάβει της είπα: «Αυτό δεν θα το ξανακάνεις ποτέ γιατί θα σου πέσουν τα μαλλιά». Την άλλη μέρα είχα ένα επαγγελματικό ραντεβού στο σπίτι με έναν παραγωγό, ο οποίος ήταν σχεδόν φαλακρός. Μόλις τον είδε η Μαριτίνα, λοιπόν, του είπε: «Αχ! Εβαλεθ κρέμα και θυ».
G.: Η δυσκολότερη στιγμή της ζωής μου ήταν...
Μ.Ν.: Οταν έχασα τον πατέρα μου και έπρεπε το ίδιο βράδυ να παίξω στο θέατρο.
G.: Ο αποχαιρετισμός που δεν άντεξα ήταν...
Μ.Ν.: Οταν έφυγε από τη ζωή ο Αντώνης Τρίτσης.
G.: Η Αλίκη με έμαθε...
Μ.Ν.: Ερήμην της, να μην πέσω στην παγίδα να κάνω αυτά που περιμένει το κοινό από εμένα, αλλά να κάνω αυτά που πραγματικά πιστεύω εγώ.
G.: Οι προσωπικότητες που λείπουν και μου λείπουν...
Μ.Ν.: Ο Τρίτσης, η Μελίνα, ο Βολανάκης, ο Βουτσινάς, ο Τσαρούχης, ο Χατζιδάκις, ο Χορν, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Και τόσοι άλλοι όμως...
G.: Η εποχή μας έχει ένδεια προτύπων γιατί…
Μ.Ν.: Γιατί έγιναν πρότυπα άνθρωποι χωρίς πνευματικότητα και χωρίς προσωπικότητα. Εγιναν πρότυπα για την εμφάνιση, για τα εύκολα κερδισμένα λεφτά τους, για την απόλυτα εκτεθειμένη προσωπική ζωή τους.
G.: Τα ιστορικού περιεχομένου έργα που έχω ανεβάσει με έκαναν...
Μ.Ν.: Να αντιληφθώ το μέγεθος της ανάγκης του κόσμου να έρθει κοντά στην Ιστορία μας, να τη γνωρίσει αληθινά, χωρίς ωραιοποιήσεις, με τα λάθη και τα σωστά μας. Με έκαναν να σκεφτώ πολύ για την Ελλάδα, να διαπιστώσω τα ατελείωτα λάθη, ηθελημένα και αθέλητα, που έκαναν οι πολιτικοί μας, τη διαστρέβλωση πολλών γεγονότων της Ιστορίας μας, καθώς και τη διαρκή εκμετάλλευση της Ελλάδας από τους συμμάχους της.
G.: Αν είχα απέναντι μου τη Θεοδώρα θα τη ρωτούσα…
Μ.Ν.: Πώς θα ένιωθε αν άκουγε τον μουεζίνη να ψέλνει μέσα στην Αγία Σοφία.
G.: Τον Ελευθέριο Βενιζέλο θα τον ρωτούσα...
Μ.Ν.: Γιατί έκανε τις εκλογές του 1920. Γιατί ήθελε να ρωτήσει τον λαό αν επιθυμούσε τη συνέχεια του πολέμου. Γιατί φοβήθηκε πως θα έπαιρνε άσχημη τροπή η Μικρασιατική Εκστρατεία. Γιατί απογοητεύτηκε μετά την απόπειρα που έγινε εναντίον του αμέσως μετά την υπογραφή της συνθήκης των Σεβρών. Για μένα ήταν μια απόφαση καταστροφική, παρόλο που τον θεωρώ τον μεγαλύτερο Ελληνα πολιτικό.
G.: Σκέφτομαι τα γυρίσματα της κινηματογραφικής μου ταινίας στη Μυτιλήνη και...
Μ.Ν.: Νομίζω πως τα βλέπω κιόλας μπροστά μου, καθώς ολόκληρη η Λέσβος είναι ένα φυσικό σκηνικό για το «Σμύρνη μου Αγαπημένη».
G.: Θεωρώ ότι η ταινία αυτή θα είναι...
Μ.Ν.: Το καλύτερο που μπορεί να γίνει για την επέτειο των 100 χρόνων από την καταστροφή της Σμύρνης. Είναι ο μόνος τρόπος να γίνει διεθνώς γνωστό το θέμα του ξεριζωμού των Ελλήνων από τη Μικρασία μετά από παρουσία 3.000 ετών. Και καθώς ο Ερντογάν θα κάνει μια σειρά από εθνικιστικές φιέστες, ταινίες, σειρές για να γιορτάσει το κατόρθωμα της Τουρκίας να αφανίσει όλους τους χριστιανικούς πληθυσμούς από τη Μικρασία και τον Πόντο, η ταινία θα αποτελέσει αντικειμενική απάντηση.
G.: Το επόμενο θεατρικό μου έργο θα αφορά...
Μ.Ν.: Θα έχω χρόνο να το σκεφτώ κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Πιθανότατα θα σχετίζεται με τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821.
