Κόντρες για το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου

Τα πάνω –κάτω  φέρνει στο Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο  Αλοννήσου η διοίκηση του νέου φορέα διαχείρισης, προκαλώντας  σεισμούς στην τοπική κοινωνία από  τις παρεμβάσεις της συμβούλου  της υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Τίνας Μπιρμπίλη.  

Ο λόγος για την βιολόγο κυρία Ευγενία Ανδρουκάκη, πρώην στέλεχος της ΜOm (Μη Κυβερνητική Οργάνωση για την προστασία της Μεσογειακής φώκιας) και πρόσφατα σύμβουλο της υπουργού στον τομέα της φύσης και των προστατευόμενων περιοχών, η οποία από τα τέλη του περασμένου Δεκεμβρίου είναι και η νέα Πρόεδρος του Φορέα διαχείρισης.  

Το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου Βορείων Σποράδων, όπως ονομάζεται, θεσμοθετήθηκε για πρώτη φορά το 1986 σε νομαρχιακό επίπεδο και είναι η μεγαλύτερη προστατευμένη θαλάσσια περιοχή στην Ευρώπη (περίπου 2.220 χιλιόμετρα). Καλύπτει τη νήσο Αλόννησο, 6 μικρότερα νησιά (Περιστέρα, Κυρά Παναγιά, Ψαθούρα, Πιπέρι, Σκάτζουρα και Γιούρα) και 22 βραχονησίδες. 

Η επιλογή της κυρίας Ανδρουκάκη από το ΥΠΕΚΑ ήταν επεισοδιακή καθώς η τοποθέτησή της στο φορέα διαχείρισης συνοδεύτηκε με προσπάθεια απόλυσης όλου του προσωπικού και χρειάστηκε η επέμβαση του υπουργείου για να εκτονωθεί η κρίση και να παραμείνουν στη θέση τους, οι επτά εργαζόμενοι. 

Άλλωστε η βούληση  της νέας Προέδρου για μεγάλες αλλαγές πήγαινε κόντρα στο πνεύμα της εγκυκλίου που είχε σταλεί πριν τις γιορτές από την κ. Μπιρμπίλη, με την οποία αποσαφηνιζόταν ότι έχουν εξασφαλιστεί όλοι οι εργαζόμενοι των φορέων διαχείρισης από τα κονδύλια του ΕΣΠΑ.  

Η κ. Ανδρουκάκη αναγκάστηκε να συμμορφωθεί εν μέρει  με τις υποδείξεις του ΥΠΕΚΑ, όχι  όμως και με την απόλυση του  κ. Βασίλη Κουρούτου, εκ των ιδρυτών  της Mom που τα τελευταία χρόνια κατείχε τη θέση του επιστημονικού υπεύθυνου του φορέα διαχείρισης. 

Προκαλεί μάλιστα  εντύπωση η επιμονή στο πρόσωπο  του πρώην συνεργάτης της, με τον οποίο είχαν κοινή πορεία στο παρελθόν στην ΜΚΟ, δίνοντας τροφή στις φήμες ότι η κόντρα ξεκινά από την απόφαση του τελευταίου να υπάρξει αυστηρός έλεγχος στα ερευνητικά προγράμματα που υλοποιούσε τα τελευταία χρόνια η Μom.  

Ο κ. Κουρούτος  έχει αποχωρήσει από τη ΜΚΟ εδώ και πολλά χρόνια και τη διοίκηση ασκούσε ο σύζυγος της κ. Ανδρουκάκη και σημερινό στέλεχος μεγάλου τραπεζικού ομίλου αλλά και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της WWF Hellas.

Την περασμένη  Παρασκευή που στο διοικητικό συμβούλιο του φορέα, θα ερχόταν το θέμα της απόλυσης, η συζήτηση δεν έγινε λόγω έλλειψης απαρτίας. Οι εκπρόσωποι του υπουργείου δεν προσήλθαν στην συνεδρίαση ενώ αντιδράσεις προκαλεί και η άλλη απόφαση της κ. Ανδρουκάκη να αντικαταστήσει τον δήμαρχο Αλοννήσου που μέχρι σήμερα ήταν μέλος του ΔΣ του φορέα διαχείρισης με τον Νομάρχη Μαγνησίας κ. Απόστολο Παπατόλια, στη θέση του Αντιπροέδρου.       

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι για την τοποθέτηση της κυρίας Ανδρουκάκη στη θέση της Προέδρου υπήρξε ένα επικοινωνιακό αλαλούμ! 

Αρχικά το ΥΠΕΚΑ  είχε ανακοινώσει την παραμονή του τέως Προέδρου (σ.σ του Πανεπιστημιακού κ. Χρήστου Νεοφύτου) που ως δια μαγείας, μερικές ώρες αργότερα εξαφανίστηκε από τις λίστες, για να γίνει γνωστό ότι νέα Πρόεδρος θα είναι η κ. Ανδρουκάκη.  

Για το θέμα υπήρξε μάλιστα και επιστολή προς την υπουργό τόσο του απερχόμενου Προέδρου όσο και από το τέως μέλος του φορέα διαχείρισης κ. Γιάννη Βλάικο, η οποία φωτογραφίζει κομματικές παρεμβάσεις στην επιλογή της βιολόγου από τη Μοm.  

Στην επιστολή του ο κ. Βλάικος, αποκαλύπτει  ότι στο εθνικό πάρκο η ΜΚΟ συμμετέχει με τρία μέλη και καυτηριάζει το αδύναμο επιστημονικό και ερευνητικό της έργο «παρά τα εκατομμύρια που έχει καρπωθεί από εθνικούς και κοινοτικούς πόρους». 

Περιγράφοντας τις «επιστημονικές» δραστηριότητες της ΜOm τονίζει ότι η οργάνωση είναι γνωστή «από ένα κυριολεκτικά όργιο επικοινωνιακής τακτικής με πανάκριβες διαφημίσεις, λουστραρισμένες, φανφαρόνικες  τελετές επανένταξης μικρών φωκιών, παρουσία υπουργών, βουλευτών, νομαρχών και λοιπών» και προσθέτει «το να ξέρεις να ταίζεις ένα ορφανό φωκάκι δεν σημαίνει ότι μπορείς να διοικείς και να διαχειρίζεσαι ένα ολόκληρο οικοσύστημα».  

Υπενθυμίζεται ότι στα μέσα της δεκαετίας  του ’90 υπήρξε καταγγελία στην ΕΕ από  τον κ. Βλάικο για το επιστημονικό έργο της ΜΚΟ αλλά από τους ελέγχους που έγιναν δεν διαπιστώθηκαν  αξιομνημόνευτα συμπεράσματα.