Η εγκατάλειψη του Πειραιά σε εικόνες

Είναι το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, ο μοναδικός διαμετακομιστικός κόμβος της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και ένας από τους κυριότερους θαλάσσιους σταθμούς παγκοσμίως.

Κι όμως η πόλη του Πειραιά, όπως κατάντησε επί των ημερών του Βασίλη Μιχαλολιάκου, αποτελεί τη χυδαιότερη μορφή αστικού ιστού, που δεν συναντά κανείς ούτε στα πλέον παρηκμασμένα κράτη ανά την υφήλιο. Η χαίνουσα πληγή στην καρδιά μιας Ελλάδας που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της και ο κάθε Μιχαλολιάκος κάνει ό,τι μπορεί, για να ξεριζώσει και την τελευταία προσδοκία ανάκαμψης, και την τελευταία ελπίδα των Πειραιωτών ότι μπορούν να ξαναδούν την πόλη της στο πολιτισμικό μέγεθος που της αξίζει.



 
Οι φωτογραφίες από το σημερινό οδοιπορικό του parapolitika.gr δεν μιλούν από μόνες τους. Ο λόγος αδυνατεί να περιγράψει την μπόχα που αποπνέουν η μούχλα, οι ακαθαρσίες, τα σαπισμένα θεμέλια των εγκαταλελειμμένων ιστορικών μνημείων όπως των Αστικών Τειχών και του 1ου Δημοτικού Σχολείου.

Αδυνατεί να περιγράψει τις μίζερες ψυχές που «έρπουν» σαν τους τυφλοπόντικες ανάμεσα στα σκουπίδια, το λαθραία εμπορεύματα, τις πλατείες-χαβούζες.  



Ακόμη και στα Μανιάτικα, την περήφανη αυτή γειτονιά που προσπαθεί να «καπελώσει» ο Μιχαλολιάκος, η εγκατάλειψη μοιάζει με τη γυμνή φωτιά. 

Μια φωτιά που ρημάζει συνειδήσεις και γεμίζει απογοήτευση τις ψυχές όσων μένουν στις πειραϊκές γειτονιές κι όσων ελάχιστων πλέον τις επισκέπτονται. 



Το 2014 ο Πειραιάς μπορεί να μπει στο «ζύγι» με την πόλη που άφησαν πίσω τους οι  Γερμανοί δυνάστες. Βομβαρδίστηκε από ανεπάρκεια, αδιαφορία, απαξίωση.