Ντέιβιντ Νίλμαν ο …Ρίτσαρντ Μπράνσον της Βραζιλίας

Οι Βραζιλιάνοι είναι σαφώς φτωχοί, ειδικά σε σύγκριση με τους Αμερικανούς. Κι όμως, πληρώνουν 70% ακριβότερα τα αεροπορικά εισιτήρια! Αυτό σκέφτηκε ο 50χρονος πρώην ιεραπόστολος και πρώην CEO της «JetBlue» και αποφάσισε να ιδρύσει μία αεροπορική χαμηλού κόστους στη γενέτειρά του. Δεν ήταν δύσκολο. Πήρε 150 εκατ. δολάρια από Αμερικανούς και Βραζιλιάνους επενδυτές και έβαλε από την τσέπη του άλλα 10. Ετσι, η «Azul» έκανε τις πρώτες παραγγελίες στην Embraer και οδεύει προς το Χρηματιστήρι

Οταν πριν από έναν περίπου χρόνο ο κ. Ντέιβιντ Νίλμαν αποχωρούσε από την «JetBlue», ορκίστηκε ότι δεν θα αναμιγνυόταν πια σε business με αεροπορικές εταιρείες. Ο υπερδραστήριος επιχειρηματίας, ωστόσο, ο οποίος είχε συμμετάσχει μέχρι τότε στην ίδρυση τριών αερομεταφορέων, δεν άργησε να υποκύψει στον πειρασμό και να θέσει σε εφαρμογή το νέο του εγχείρημα: την ίδρυση μιας αεροπορικής εταιρείας χαμηλού κόστους, αυτή τη φορά στη γενέτειρά του, τη Βραζιλία.

Βέβαια, πολλά έχουν αλλάξει από την τελευταία φορά που ο 50χρονος Βραζιλιάνος επισκέφθηκε την πατρίδα του. Τότε ήταν μόλις 19 χρόνων και είχε αφήσει τις σπουδές του για να επιστρέψει στη Βραζιλία και να ενταχθεί σε μια ιεραποστολή Μορμόνων, στην οποία ανήκαν και οι γονείς του. Κατά τη διάρκεια των δύο χρόνων που έμεινε εκεί πέρασε πολλές ώρες με ξυπόλυτα παιδιά και άπορους ηλικιωμένους, εμπειρία που καθόρισε σε μεγάλο βαθμό το πώς αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα.

Ο ίδιος, ωστόσο, έχει μεγαλώσει σε μια πολύ διαφορετική γειτονιά από εκείνη της ιεραποστολής. Σε μία από τις πιο πλούσιες περιοχές του Σάο Πάολο, με χλιδάτες παραλίες, μπάρμπεκιου και ιδιωτικές λέσχες. Το χάσμα μεταξύ αυτών των δύο κόσμων, βέβαια, έχει κατά ένα μέρος γεφυρωθεί και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο ο κ. Νίλμαν θεωρεί ότι η Βραζιλία αποτελεί ιδανικό μέρος για να πραγματοποιήσει τα νέα του επιχειρηματικά σχέδια.

Η μεσαία τάξη της Βραζιλίας έχει μεγαλώσει, γεγονός που σημαίνει ότι έχει αυξηθεί και ο αριθμός όσων έχουν την οικονομική δυνατότητα να χρησιμοποιούν αεροπλάνο για τις μεταφορές τους. Και μόλις το 5% από τα 200 εκατομμύρια των κατοίκων της χώρας να πετάει, τα αεροπλάνα απογειώνονται γεμάτα, τα αεροδρόμια έχουν κίνηση και οι πτήσεις συχνά καθυστερούν. Τα περιθώρια, λοιπόν, για περισσότερους «παίκτες» στην εγχώρια αγορά αεροπλοΐας είναι μεγάλα.

Οι δύο εθνικοί αερομεταφορείς, η «TAM Linhas Aereas» και η «Gol Linhas Aereas Inteligentes S.A.», είχαν μέχρι πρόσφατα το έλεγχο περίπου του 90% της εγχώριας αγοράς, διατηρώντας τις τιμές 70% υψηλότερα σε σχέση με την Αμερική, και μάλιστα σε μία χώρα που είναι σημαντικά φτωχότερη. Ολα αυτά δελέασαν τον κ. Νίλμαν να επιστρέψει στη Βραζιλία και να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: να στήνει αεροπορικές εταιρείες.

Αν και ήταν εκείνος που έδωσε σάρκα και οστά στην «JetBlue», την έβαλε στο χρηματιστήριο και εκτόξευσε την αξία της στα 1,6 δισ. δολάρια, η αποχώρησή του από την εταιρεία δεν έγινε υπό τις καλύτερες συνθήκες. Ηδη έναν χρόνο προτού αποχωρήσει οριστικά, είχε πάψει να είναι διευθύνων σύμβουλος, ύστερα από ατοπήματα που άφησαν πολλούς πελάτες δυσαρεστημένους από τις υπηρεσίες της αεροπορικής.

Λίγο μόλις καιρό μετά την επεισοδιακή αποχώρησή του από την «JetBlue», ο κ. Νίλμαν πήρε την απόφαση να επιστρέψει στη Βραζιλία και να μυήσει τους ντόπιους στα αεροπορικά ταξίδια χαμηλού κόστους, αποκομίζοντας παράλληλα κέρδος για τη νέα του εταιρεία, την «Azul» (στη γλώσσα του «Μπλε»). Σε κάποια από τα δρομολόγια, μάλιστα, τα εισιτήρια είναι φθηνότερα και από εκείνα του λεωφορείου για τον ίδιο προορισμό.

Ένας Μορμόνος με 9 παιδιά

Για την ίδρυση της αεροπορικής εταιρείας χαμηλού κόστους «Azul» ο κ. Νίλμαν συγκέντρωσε 150 εκατ. δολάρια από Αμερικανούς και Βραζιλιάνους επενδυτές, συμπεριλαμβανομένων 10 εκατομμυρίων δολαρίων που έβαλε από την τσέπη του.

Η ανάπτυξη της εταιρείας υπήρξε γοργή. Αν και ξεκίνησε χωρίς υπαλλήλους, μέσα σε εννέα μήνες το προσωπικό της έφτασε τα 1.300 άτομα, ενώ τον Μάρτιο υπέγραψε συμβόλαιο 3 εκατ. δολαρίων με την τοπική κατασκευάστρια «Embraer» για την προμήθεια αρχικά 36 αεροσκαφών, γεγονός που ευχαρίστησε ιδιαίτερα την κυβέρνηση της χώρας, ενώ στα σχέδια ήταν να προσθέτει ένα καινούριο κάθε μήνα μέχρι να φτάσει τα 76.

Διατηρώντας διπλή υπηκοότητα, βραζιλιάνικη και αμερικανική, ο κ. Νίλμαν κατάφερε να ξεπεράσει και τον νόμο που εμποδίζει τους αλλοδαπούς πολίτες να ελέγχουν πάνω από το 20% μιας αεροπορικής εταιρείας. Ετσι κράτησε ο ίδιος τον έλεγχο της «Azul», την οποία σκοπεύει σύντομα να εισαγάγει στο χρηματιστήριο.

Μεταξύ των νέων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του και της πολυπληθούς οικογένειάς του (ναι, έχει εννέα παιδιά!), ο κ. Νίλμαν βρίσκει και αφιερώνει χρόνο στην Επισκοπή των Μορμόνων, της οποίας εξακολουθεί να αποτελεί μέλος. Αν και αυτή τη φορά η ίδια η εμπορική δραστηριοποίησή του στη χώρα αναμένεται να αποφέρει και το μεγαλύτερο όφελος για την ανάπτυξή της.

Who is Who

# Ο Ντίβιντ Νίλμαν γεννήθηκε το 1959 στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας

# Στα δεκαεννιά του υπηρέτησε ως ιεραπόστολος ενός θρησκευτικού τάγματος στο Ρίο ντε Τζανέιρο

# Υπήρξε συνιδρυτής και πρόεδρος της «Morris Air», μιας αεροπορικής εταιρείας χαμηλού κόστους

# Στη συνέχεια έγινε διευθύνων σύμβουλος της «Open Skies», της γνωστής εταιρείας ηλεκτρονικής κράτησης αεροπορικών εισιτηρίων, ενώ παράλληλα συμμετείχε στην ίδρυση της «WestJet»

# Το 2000 αποκάλυψε σε συνέντευξή του στο CNN ότι πάσχει από σύνδρομο έλλειψης συγκέντρωσης

# Ως διευθύνων σύμβουλος της «JetBlue Airways» το 2002 δώρισε τον μισθό του στο Ταμείο Κρίσης των Υπαλλήλων της εταιρείας

# Τον Μάρτιο του 2008 παραιτήθηκε από πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της «JetBlue» για να αφοσιωθεί στο νέο του εγχείρημα, την ίδρυση της βραζιλιάνικου αερομεταφορέα «Azul»