Όταν η Κριστίν Λαγκάρντ κάθισε απέναντι από τον Καρλ Μαρξ

Το ιδανικό πάνελ στο Παγκόσμιο Οικονομικού Φόρουμ που διεξάγεται κάθε χρόνο στην Ελβετία περιλαμβάνει τέσσερα… φαντάσματα του παρελθόντος .

 «Μεγάλα κεφάλια» της διανόησης του 19ου και 20ου αιώνα επιστρατεύτηκαν από τον Λάρι Ελιοτ, οικονομικό συντάκτη της βρετανικής εφημερίδας «Guardian” για να δώσουν τα… φώτα τους στην ευρωπαϊκή οικονομική  κρίση.

Σε ρόλο συντονιστή, η «σιδηρά κυρία» του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ διαιτητεύει την συζήτηση με πρωταγωνιστές τον Γερμανό θεμελιωτή του Κομμουνισμού και συγγραφέα του «Κεφαλαίου», Κάρολου Μαρξ, τον Αμερικανό διανοούμενο υποστηρικτή του αχαλίνωτου νεοφιλελευθερισμού, Μίλτον Φρίντμαν, τον Γερμανό οπαδό της ανθρώπινης κλίμακας στην οικονομία και συγγραφέα του βιβλίου «Το μικρό είναι όμορφο», Ερνστ Φρίντριχ Σουμάχερ και τον Βρετανό υπέρμαχο της ανάπτυξης με ελεγχόμενο κρατικό παρεμβατισμό, Τζον Μέιναρτ Κέινς.

Απευθυνόμενη στον «γηραιότερο» ομιλητή της φανταστικής στρογγυλής τραπέζης, η Λαγκάρντ ζητά από τον Μαρξ να σχολιάσει την τωρινή κατάσταση στην γηραιά ήπειρο.

Για τον συγγραφέα του «Κεφαλαίου» , για την σημερινή κατάσταση ευθύνεται η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας.

«Υπάρχει μία τάση για υπερεπενδύσεις και υπερπαραγωγή και μία ταυτόχρονη πτώση του κέρδους , την οποία, οι εργοδότες προσπαθούν να εξισορροπήσουν μειώνοντας τους μισθούς και δημιουργώντας μία εφεδρική στρατιά εργαζομένων.  Για το λόγο αυτό υπάρχουν πάνω από 200 εκατ. άνθρωποι υπό καθεστώς ανεργίας σε όλο τον κόσμο και μία διαρκής τάση για κοινωνική ανισότητα.

Επίσης εξέφρασε την πεποίθηση ότι πιθανόν το 2013 θα είναι καλύτερο από το 2012, ωστόσο, θα είναι ένα μικρό διάλειμμα.

Ο Μαρξ τόνισε επίσης πως, αν και οι αναδυόμενες αγορές αναπτύσσονται με γοργούς ρυθμούς, και αυτοί οσονούπω  θα αντιμετωπίσουν τα ίδια προβλήματα με τις υπόλοιπες χώρες του κόσμου.

Αντίθετη άποψη έχει ο Βρετανός υπέρμαχος της ανάπτυξης με ελεγχόμενο κρατικό παρεμβατισμό.

Ο Κέινς, ναι μεν παραδέχεται  ότι η κατάσταση είναι ιδιαίτερα  σοβαρή, πιστεύει όμως πως για όλα τα προβλήματα υπάρχει λύση.

«Όταν εμείς  βρεθήκαμε  σε ανάλογη θέση, απαντήσαμε με επιθετική χαλαρότητα της νομισματικής μας πολιτικής μειώνοντας τα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα επιτόκια.

Για τον Κέινς, η ισορροπία μεταξύ δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής είναι λανθασμένη, οι νομισματικοί πόλεμοι συνεχίζονται και ο οικονομικός τομέας παραμένει χωρίς μεταρρυθμίσεις.

 Ο Αμερικανός οικονομολόγος, ένθερμος υποστηρικτής του αχαλίνωτου νεοφιλελευθερισμού, εξέφρασε την αντίθεσή τους στις προτάσεις του Κέινς, επισημαίνοντας ότι θα έπραττε αυτό ακριβώς που κάνει ο Μπεν Μπερνάνκι, πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ με την αμερικανική νομισματική πολιτική προωθώντας ακόμη πιο δραστικά μέτρα.

Από την πλευρά του,  ο Γερμανός οπαδός της ανθρώπινης κλίμακας στην Οικονομία υπογραμμίζει την εμμονή στην ανάπτυξη με κάθε κόστος ανεξάρτητα από το περιβαλλοντικό κόστος.

 « Το θέμα της κλιματικής αλλαγής δεν συζητήθηκε καθόλου στο Νταβός αφού όλοι αδιαφορούν για την υπερθέρμανση του πλανήτη και η παρούσα ύφεση δεν νοιάζεται για τις πράσινη πολιτική. Όλα γίνονται στη λογική των μπίζνες και του κέρδους», υποστήριξε ο Σουμάχερ επικαλούμενος προβλέψεις επιστημόνων σύμφωνα με τις οποίες οι παγκόσμιες θερμοκρασίες θα επιστρέψουν σε επίπεδα μεγαλύτερα από αυτά που επικρατούσαν στην Βιομηχανική Εποχή.