Αγκυλώσεις της κινεζικής χρηματοδότησης

Από την κρίση  του 2008 και μετά η παγκόσμια ναυτιλία εισήλθε σε μία περίοδο αγωνίας  αλλά και έντονου προβληματισμού για την μελλοντική της πορεία. Η απότομη κάμψη του διεθνούς εμπορίου αφενός αλλά και διάλυση των πηγών χρηματοδότησής  της αποτέλεσαν τα δύο στοιχεία που επηρέασαν την ανάπτυξή της.

Ήταν βέβαιο  ότι η προβλεπόμενη από πολλούς  ναυτιλιακή κρίση δεν θα αργούσε.   

Το δύσκολο  αυτό περιβάλλον περιπλέκεται ακόμη  πιο πολύ από το γεγονός ότι για πρώτη φορά η παγκόσμια ναυτιλία αντιμετωπίζει κρίση σε έναν νέο κόσμο όπου οι παραδοσιακές συντεταγμένες της έχουν αλλάξει και κινηθεί πλέον πολύ ανατολικότερα. Η Κίνα γίνεται σε ένα μεγάλο βαθμό ο ρυθμιστής  της παγκόσμιας ναυτιλιακής βιομηχανίας επηρεάζοντας τόσο την προσφορά όσο και την ζήτηση των ναυτιλιακών αγορών. Νέα ναυπηγεία ικανά να κατασκευάσουν πλοία ίδιας ποιότητας με αυτά της Κορέας και της Ιαπωνίας και στον ίδιο χρόνο, ζήτηση για μεταφορές πρώτων υλών με σκοπό να καλύψουν τις απαίτησες της αλματώδους ανάπτυξης της οικονομίας αλλά και να ενισχυθούν οι εξαγωγές της.

 Πάνω απ  όλα όμως η Κίνα είναι ή  μόνη οικονομία στο κόσμο με  μεγάλη ρευστότητα αποτέλεσμα  της συσσώρευσης του πλεονάσματος  συναλλαγών με τον παγκόσμια  αγορά την τελευταία δεκαετία. Αναμφισβήτητα ο «Κόκκινος Δράκος» πέρα από δυνατότητα έχει πραγματική δίψα για επενδύσεις και ασφαλή τοποθέτηση των κεφαλαίων της στο εξωτερικό.  

«Σε αυτό το περιβάλλον ήταν αναγκαίο να σκύψει κάποιος και  να δει από πού θα αντλήσει νέα κεφάλαια για την ελληνική ναυτιλία. Τα τελευταία 2 χρόνια και κυρίως μετά το σοκ της χρηματοπιστωτικής κρίσης ήταν πασιφανή η αδυναμία της δυτικής τραπεζικής αγοράς να στηρίξει την ανάπτυξη της ελληνικής ναυτιλίας από μόνη της. Να σκεφτείτε ότι για πρώτη φορά από το 1985 παρατηρήθηκε μείωση του παγκόσμιου ναυτιλιακού χαρτοφυλακίου και αυτή η μείωση ήταν ιδιαίτερα αισθητή αφού άγγιξε το 10%» επισημαίνει ο Γιώργος  Ξηραδάκης Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας χρηματοδοτικών συμβούλων ναυτιλίας   XRTC Business Consultants:  

« Έπρεπε να ανοιχτούν  νέοι δρόμοι και αυτό ήταν που είδαμε από την πρώτη στιγμή και επικεντρωθήκαμε στην ανάπτυξη της ναυτιλιακής χρηματοδότησης στην Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Το εγχείρημα δεν ήταν εύκολο και τολμώ να πω ότι ακόμη και τώρα παραμένει δύσκολο αφού η εμπειρία δεν υπάρχει και η ναυτιλιακή χρηματοδότηση απαιτεί εμπειρία» και προσθέτει:  

«Υπάρχουν όμως και αγκυλώσεις στην προσπάθεια της  Κίνας να διεθνοποιηθεί στο παγκόσμιο  χρηματοδοτικό στερέωμα. Είναι αντίθετοι  στις προσλήψεις μη κινέζων στις τράπεζές τους γεγονός που εμποδίζει την συσσώρευση εμπειριών και την επιτάχυνση των διαδικασιών. Το μεγαλύτερο πρόβλημα στις τραπεζικές σχέσεις μέχρι σήμερα ήταν η υπερβολική καθυστέρηση στην ανταπόκριση των αιτήσεων δανεισμού από τις Κινέζικες Τράπεζας. Αυτό όμως αλλάζει και πιστεύω ότι πολύ σύντομα, μέσα στα επόμενα δύο τρία χρόνια θα έχει φτάσει στο επίπεδο των ευρωπαϊκών τραπεζών.»

Στην  Ευρώπη  

Στη ευρωπαϊκή  ναυτιλία οι κινέζικες τράπεζες άρχισαν  τις εργασίες τους κατ’ αρχάς από  την Σκανδιναβική χερσόνησο και  ύστερα χρηματοδοτώντας γερμανικές εταιρείες. Η ουσιαστική αρχή για την ελληνική ναυτιλία έγινε το 2009 όταν πρωτοεπισκέφτηκαν την Ελλάδα αρκετοί Κινέζοι τραπεζίτες και μελέτησαν την δυναμική της ελληνικής αγοράς. Τα πρώτο ουσιαστικά δάνειο ήταν αυτό της CDB που δόθηκε στον ναυτιλιακό όμιλο του Γιώργου Οικονόμνου ενώ την ίδια στιγμή η ΕΧΙΜ χρηματοδοτούσε μέσω της Νορβηγικής τράπεζας DNB τους ομίλους Diana του Συμεών  Παλιού και του Ιωάννη  Αγγελικούση.  Παλαιότερα οι κινέζικες τράπεζες ήταν γνωστές στην ελληνική αγορά από τις εγγυήσεις που παρείχαν προς αυτούς εκ μέρους των ναυπηγείων (refund Guarantees).