«Όντως Φιλιούνται;», το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Γιάννη Κορρέ

Μετά την πρεμιέρα του στο περσινό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και μία πετυχημένη πορεία σε διάφορα φεστιβάλ του κόσμου (Μπουένος Άιρες, Σαγκάη, Ντουρμπάν, Σαντιάγκο κ.α.) το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Γιάννη Κορρέ σε φιλμ μεγάλου μήκους, με τον αφοπλιστικό τίτλο «Όντως φιλιούνται;», βρίσκει τον δρόμο του αυτήν την Πέμπτη (19/10) και σε μία αθηναϊκή αίθουσα, τον κινηματογράφο «Άστορ». Πρόκειται για μία μετα-ρομαντική ιστορία αγάπης, αστεία και τρυφερή, όπως και οι ήρωές της, που ζουν, ερωτεύονται και... δυσλειτουργούν λίγο πριν από τα τριάντα στην Αθήνα του σήμερα.

«Το “Όντως Φιλιούνται;” είναι μια ταινία για τους ανθρώπους που ξέρω. Είναι φτιαγμένη από ανθρώπους που ξέρω και από ανθρώπους που γνώρισα στη διαδικασία» σημειώνει ο Γιάννης Κορρές. «Με ελάχιστα μέσα και ακόμα λιγότερα χρήματα, με ανενδοίαστο ρομαντισμό και αυτοκαταστροφικές τάσεις (αν και τα δύο συνήθως πάνε παρέα), με τη θέληση να κοιτάξω προς τα μέσα και όχι προς τα έξω. Κάπως έτσι έγινε αυτή η ταινία. Και εκεί, μέσα, οι άνθρωποι που ξέρω είναι αδιανόητα αμήχανοι, όμορφα αφελείς, συνήθως καλοπροαίρετοι, λίγο εγωιστές, βαθιά περίπλοκοι και περήφανα γελοίοι. Το “Όντως Φιλιούνται;” φτιάχτηκε για να τους αγκαλιάσει. Για όλα τα παραπάνω αλλά κυρίως για τα υπόλοιπα».

Με πρωταγωνιστές τους Θανάση Πετρόπουλο (βραβείο Αντρικού Ρόλου στις Νύχτες Πρεμιέρας), Ηρώ Μπέζου και Όµηρο Πουλάκη, το «Όντως Φιλιούνται;» ρίχνει φως στις ζωές και τους έρωτες της νέας γενιάς μέσα από τη σχέση δύο νέων, του Ντάνυ και της Στέλλας, υπό τους ήχους της μουσικής του The Boy (Αλέξανδρος Βούλγαρης).

«Ο βασικός λόγος που θέλησα να κάνω αυτή την ταινία είναι απλά διότι αποφάσισα να κάνω μία ταινία» αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Γιάννης Κορρές. «Η ιστορία της άρχισε να διαμορφώνεται σκεπτόμενος πως θα ήθελα να είναι κωμωδία. Από εκεί και έπειτα υπήρξαν πολλές ιδέες, κάποιες εκ των οποίων πετάχτηκαν και κάποιες άλλες εξελίχθηκαν μέσα από τη γραφή του σεναρίου και τις πρόβες. Τις μεγαλύτερες αποφάσεις για το ποια είναι η ιστορία της ταινίας τις πήρα στο μοντάζ. Βάσει σεναρίου είχα στα χέρια μου κάτι πολύ διαφορετικό και αρκετά downbeat. Τους τελευταίους μήνες του μοντάζ όμως, μάλλον επειδή είχα περάσει πάρα πολύ χρόνο με το υλικό αυτό, μου φάνηκε πιο όμορφο να φτιαχτεί κάτι πιο ανοιχτό και γλυκό».
Οι σύγχρονες σχέσεις και οι δυσκολίες τους είναι κάτι που απασχολεί ιδιαίτερα τον νεαρό σκηνοθέτη. «Είναι ενδιαφέρον το να βγεις από το στάνταρ πλαίσιο μίας ρομαντικής κομεντί όπου συνήθως τα προβλήματα σε μία σχέση είναι εξωγενή και να προσπαθήσεις να δείξεις πως τα πιο θεμελιώδη προβλήματα είναι ιδιοσυγκρασιακά. Η ιστορία της ταινίας λοιπόν, ένα ζευγάρι που τραβάει ζόρια στην αρχή της σχέσης του, δεν είναι κάτι ιδιαίτερο από μόνο του. Η προσέγγιση όμως είναι κάτι που με ενδιέφερε πολύ να ερευνήσω. Σε γενικές γραμμές όλοι οι χαρακτήρες της ταινίας είναι κάπως χαομένοι. Δηλαδή είναι άνθρωποι που προσπαθούν να καταλάβουν πώς τους αρέσει να ζουν. Ο καθένας το αντιμετωπίζει με τον δικό του τρόπο και έχει τις δικές του άμυνες αλλά το βασικό πρόβλημα είναι κοινό».

Η ταινία από την αρχική γραφή του σεναρίου έως την τελική διαδικασία του μοντάζ πήρε δύο χρόνια για να ολοκληρωθεί και γυρίστηκε σε διάφορες περιοχές της Αθήνας. Από την εμπειρία της πρώτης μεγάλου μήκους ταινίας, ο Γιάννης Κορρές κρατά πρώτα και κύρια την «αξία των συνεργατών». «Χωρίς αυτούς η ταινία δεν θα υπήρχε. Επίσης, μιας και πριν το “Όντως Φιλιούνται;” δούλευα κυρίως ως βοηθός σκηνοθέτη, μπήκα στη διαδικασία να δω και πώς κινείται μία ταινία μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων. Ακόμη, κατάλαβα την αξία του χρόνου στο γύρισμα και της οργάνωσης στα πάντα».

Σκηνοθέτης που από μικρός ζούσε μέσα στο σύμπαν του σινεμά βλέποντας ασταμάτητα ταινίες, ο Γ. Κορρές θεωρεί ότι το ελληνικό σινεμά βρίσκεται σε μία πολύ ενδιαφέρουσα φάση. «Από τη μία γυρίζονται όλο και περισσότερες καλές ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους. Και αρχίζει να σχηματίζεται μία πολυμορφία που είναι εξαιρετικά όμορφη και ιδιαίτερη. Από την άλλη, υπάρχει το γνωστό πρόβλημα των χρημάτων και των προβλημάτων των κρατικών φορέων που μας χρηματοδοτούν, στο οποίο δεν θέλω να αναφερθώ ιδιαίτερα καθώς είναι κάτι που ούτως ή άλλως συζητιέται εδώ και πολλά χρόνια. Το μόνο που δεν θα ήθελα να ξανακούσω από κανέναν είναι πως η κρίση βοηθάει τη δημιουργία».

Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ