Μαθήματα αμερικανικής ιστορίας από τον Σπίλμπεργκ, στο Lincoln

Το μαύρο χάνεται από την οθόνη και βλέπουμε μια ομάδα ανδρών να μιλούν έντονα. Ένας άνδρας είναι γυρισμένος με την πλάτη στο φακό. Καθώς γυρίζει σιγά-σιγά, το προφίλ είναι πολύ γνώριμο.Ένα προφίλ από το άγαλμα που έχουμε δει σε πάρα πολλές αμερικάνικες ταινίες που έχουν γυριστεί στην Washington… Είναι ο Αβραάμ Λίνκολν.

Η αλήθεια είναι πως η ομοιότητα του Daniel Day Lewis με τον πραγματικό Πρόεδρο είναι εντυπωσιακή. Και αυτό το ξέρουμε με βεβαιότητα, γιατί παρ’ ότι έχουν περάσει πάνω από 150 χρόνια από τότε που ζούσε, είναι ο πρώτος Πρόεδρος που φωτογραφήθηκε και κινηματογραφήθηκε εκτενώς.. Η απαράμιλλη υποκριτική μέθοδος του Ντάνιελ Ντέι Λιούις βέβαια, κάνει τις ομοιότητες ακόμα πιο κοντινές.

Η ταινία είναι μια εξαιρετικά πιστή αναπαράσταση της περιόδου του Εμφυλίου πολέμου στην Αμερική, μεταξύ Βορείων και Νοτίων. Την πρώτη εβδομάδα προβολής της, «έβγαλε» όλα τα έξοδα παραγωγής της, περίπου 62 εκατομμύρια δολάρια δηλαδή. Φαίνεται πως οι Αμερικανοί ενδιαφέρονται να μάθουν την ιστορία τους καλύτερα, και ο πιο εύκολος τρόπος είναι μέσω μιας ταινίας. Ετσι δεν είναι τυχαίο ότι το Λίνκολν έγινε αμέσως blockbuster.  Η ταινία είναι αρκετά «εγκεφαλική» : δεν έχει σκηνές action και δεν είναι πλούσια σε μουσική (δυστυχώς είναι ελάχιστη παρότι γραμμένη από τον υπέροχο συνθέτη John Williams) και ίσως πολλές φορές μια σκηνή μπορεί να φαίνεται ατελείωτη, αλλά αυτό μάλλον συμβαίνει γιατί η ταινία αυτή μοιάζει σαν ένα ταξίδι στον χρόνο. Σαν ο Στίβεν Σπίλμπεργκ να γύρισε πίσω στην εποχή του Λίκολν και κρυμμένος με μια κάμερα κατάφερε να περιγράψει την Ιστορία όπως ήταν.
Η πλοκή του Λίνκολν περιστρέφεται γύρω από πολιτικές μανούβρες, πισώπλατα μαχαιρώματα, και την πολιτική πίεση που προσπαθούσε να δαμάσει ο Πρόεδρος ώστε να περάσει την 13η τροπολογία του Αμερικανικού Συντάγματος και να καταργήσει την δουλεία. Τον πλαισιώνει μια εκπληκτική Sally Field στον ρόλο της γυναίκας του, ευαίσθητης αλλά και ραδιούργας όταν πρέπει να τον προστατέψει από τους πολιτικούς του αντιπάλους.

Ο Σπίλμπεργκ δεν έχει αναγνωριστεί αρκετά από την Ακαδημία για αυτά που έχει προσφέρει στον κινηματογράφο, και με την τρίτη του υποψηφιότητα για το ιστορικό δράμα του Abe όπως αποκαλούν τον Λίνκολν οι Αμερικάνοι, ίσως να τα καταφέρει και να μπει στο κλαμπ των «σημαντικών σκηνοθετών με 3 υποψηφιότητες». Όσο για τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις, απλά επιβεβαιώνει αυτό που ήδη ξέρουμε: ότι είναι ο πιο σημαντικός ηθοποιός αυτή τη στιγμή στο Χόλιγουντ.