Τα ουγγρικά ψάρια: Γιατί και τα αστυνομικά θέλουν την παρωδία τους

Οταν η Ελενα Ακρίτα γράφει για ένα βιβλίο ότι το διάβασε και ζήλεψε, σίγουρα αυτό μας κινεί την περιέργεια. Οταν, δε, μαθαίνουμε ότι πρόκειται για παρωδία αστυνομικού μυθιστορήματος, δεν μας μένουν αμφιβολίες για το επόμενο βιβλίο που θα διαβάσουμε. Ο λόγος για  «Τα ουγγρικά ψάρια» του Γιάννη Πλιώτα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Η υπόθεση: Μια μυστηριώδης υπόθεση απαγωγής στη μέση του καλοκαιριού. Ένας παραγνωρισμένος ποιητής που οδηγεί Lada. Ένας ανένταχτος μπάρμαν που οργανώνει επαναστάσεις. Ένας πρώην παλαιστής κατς που δακρύζει όταν χρειάζεται. Μια μικρή τραγουδίστρια που τραγουδάει σε πανηγύρια. Ένας τίμιος ρέφερι που έχει αποδράσει απ’ το Αλκαζάρ. Όλοι ενώνουν τις δυνάμεις τους απέναντι σε έναν σκοτεινό, αόρατο εχθρό που απειλεί την ηρεμία της μικρής μας πόλης. Σφηνάκια, ροκ, πιστολιές, ματ, χρεοκοπίες, μεθυσμένοι χειρουργοί, γιορτές πατάτας, οφσάιντ, πίτες με γύρο, μυστικοί πράκτορες, πιράνχας, αναρχικοί, ο Ρήγας Φεραίος, τα ΠΑΣ Γιάννινα, η αγάπη, ο θάνατος. Γιατί, όπως είχε πει και ένας σπουδαίος Ρώσος φιλόσοφος, «Μερικές φορές δεν έχει σημασία πόσο δυνατά μπορείς να χτυπήσεις, αλλά πόσο δυνατά μπορεί να σε χτυπήσουν και να συνεχίσεις να προχωράς».

Διαβάστε ένα απόσπασμα εδώ