Κατερίνα Βόγλη: Ενα τραπεζικό στέλεχος στη λογοτεχνία

Παρότι σπούδασε Οικονομία και Διοίκηση Επιχειρήσεων και εργάστηκε ως τραπεζικός υπάλληλος επί μια δεκαπενταετία η Κατερίνα Βόγλη στράφηκε, από νωρίς, στη γραφή. Εκτός από τα δυο βιβλία της “Τα μάτια του Δάσους” και τις “12 Σταγόνες” που μόλις κυκλοφόρησαν-αμφότερα από τις εκδόσεις PUBBUH, η συγγραφέας διατηρεί ιστοσελίδα-katerinaoeiropagida και επίσημη σελίδα στο www.facebook.com/author.kv/. Με αφορμή την έκδοση των βιβλίων της μας μιλάει στο “Πρώτο Θέμα” για τις προσωπικές της αναζητήσεις, για την αναζήτηση του Απόλυτου μέσα από τον έρωτα, για την πρωταρχική της ιδιότητα που είναι αυτή του συγγραφέα.


Ε. Φαίνεστε μια πολυσχιδής προσωπικότητα: εκτός από συγγραφέας μυθιστορημάτων και θεατρικών έργων, παρακολουθείτε και ειδικά σεμινάρια για τις προσωπικές σχέσεις ενώ έχετε εργαστεί επί σειρά ετών σε έναν άκρως ανταγωνιστικό τομέα. Σε ποιο βαθμό η ιδιότητα συγγραφέας υπερτερεί έναντι των άλλων;


Α Η ιδιότητα του συγγραφέα πάντα υπερτερεί , εξάλλου για να μπορεί κάποιος να ακουμπάει τις ποιο βαθιές στοιβάδες του είναι του αναγνώστη του, πρέπει να μπορεί η πένα του να είναι πολύπλευρη, να έχει την ιδιότητα της ποικιλομορφίας. Να αντέχει την διαφορετικότητα αλλά και να έχει την πλήρη προσαρμογή στη ροή της φαντασίας. Έτσι ώστε να τροφοδοτεί μέσα σε λέξεις και εικόνες τα αμπάρια της ψυχής τους, να ακουμπάει αέρινα τα μονοπάτια της φαντασίας τους και να περνάει τα νοήματα που σαν διάφανοι ιστοί θα κάνουν τα μάτια τους να λάμπουν . Ναι όλο αυτό απορρέει από την ιδιότητα του χαρακτήρα του δημιουργού, ίσως γι αυτό και η ιδιότητα που νικάει … σε μένα είναι η ιδιότητα της συγγραφέως και όχι της επιστήμης που έχω σπουδάσει.

Ε. Η ιστοσελίδα σας katerinaoneiropagida συνιστά κάτι πρωτότυπο καθώς ενέχει όλα τα φραγκμέντα του συγγραφικού και εσωτερικού σας κόσμου. Πώς, αλήθεια, λειτουργεί σε σχέση με το έργο σας;

Α. Η Katerinaoneiropagida , είναι το σπίτι που τα κείμενα μου ζούνε. Εκεί μπορούν οι αναγνώστες μου να ταξιδεύουν στη χώρα του πουθενά. Μπορούν να γευτούν σοκολατένια μυρωδικά με γεύση βανίλια… να μπούνε στο σπίτι του φεγγαριού και να χορέψουν με τα αστέρια και τα σύννεφα… Να δούνε μέσα σε λέξεις πως ο έρωτας συνάντα το θέλω, πως το αντέχω διαλύει το ίσως… πως η στιγμή μπορεί να γίνει ζωή…


Ε. Οι δυο πρωταγωνιστές-η Τζέιν και ο Ρότζερ-δείχνουν να εκπροσωπούν δυο διαφορετικούς κόσμους και αντιθετικές δυνάμεις. Τελικά αυτή είναι η φύση του ίδιου του έρωτα;


Α. Ζούμε σε μια εποχή που ο έρωτας είναι ανύπαρκτος, αόρατος, άνθρωποι κλεισμένοι, εγκλωβισμένοι πίσω από πληκτρολόγια νομίζουν ότι ζούνε το απόλυτο… όμως πόσοι αλήθεια αντέχουν να κοιτάξουν τον άλλον στα μάτια και να πούνε μόνο δύο λέξεις…; «Θέλω… Θέλεις…;» , γιατί ο απόλυτος έρωτας δεν ρωτάει τίποτα άλλο… έτσι απλώς τίποτα άλλο. Η φύση του έρωτα είναι το εγώ… ο απόλυτος και αληθινός έρωτας έχει μόνο το εγώ. Γι αυτό το λόγο χρησιμοποιώ δυο διαφορετικούς κόσμους στους πρωταγωνιστές μου. Εκείνος στον κόσμο της σιωπής… Εκείνη στον κόσμο που θόρυβο έχει… Όμως και οι δυο ζουν την απολυτή στιγμή, αυτή που σαν μεταξένιος μανδύας ντύνει για πάντα τα άυλα σώματα των εραστών που πάνω σε μαργαριταρένια περιβόλια περπάτησαν… Όποτε ναι για μένα αυτή είναι η φύση του έρωτα, είναι η στιγμή που θες μόνο το εγώ σου να ικανοποιήσεις, είναι η στιγμή που η επιδερμίδα διαλύεται και δεν ζητά σταγόνα νερό να ξεδιψάσει.


Ε. Αυτό που χαρακτηρίζει την Τζέιν είναι η έντονη δύναμη της φαντασίας. Σε ποιο βαθμό ταυτίζεστε με την ηρωίδα σας;


Α. Η Τζείν είναι μια ιδιαίτερη γυναίκα, μια γυναίκα που ξέρει τι θέλει όπως επίσης και τι αντέχει για να έχει τα θέλω της όπως εκείνη θέλει.
Αντέχει να φτιάξει μια χώρα ονείρου όπου μέσα στην πραγματική ζωή της να την μεταφέρει. Αντέχει να πάει σε ένα δημόσιο χώρο ένα δειλινό και μέχρι το πρώτο χάραμα να ξεδιπλώσει τη χώρα του θέλω της που απλά… πραγματικότητα ήθελε να είναι.

Αντέχει να φαντάζεται, αντέχει να διεκδικεί … και ναι σίγουρα αντέχω να φαντάζομαι και να διεκδικώ μέσα από την γραφή μου, ίσως γιατί αγαπώ να ονειρεύομαι. Ίσως γιατί ο δημιουργός μου απλόχερα μου έδωσε ένα χάρισμα … να μπορούν οι λέξεις μέσα από την πένα μου να δημιουργούν κόσμους που δεν υπάρχουν…
Μιλήστε μας για τις “12 Σταγόνες” από που αφορμώνται, την ιστορία;


Οι 12 Σταγόνες είναι το νέο μου βιβλίο που κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο είναι 11 ιστορίες… 11 στιγμές . Κάθε ιστορία είναι μια σταγόνα , κάθε σταγόνα είναι μια στιγμή. Κάθε στιγμή- ιστορία συνοδεύεται από μια φωτογραφία , ο λόγος είναι ότι όπως όταν με ένα φωτογραφικό κλικ «κλειδώνουμε», «κλέβουμε», τα δευτερόλεπτα του χρόνου έτσι ακριβώς είναι και μια στιγμή μας. Οι ιστορίες αυτές , οι σταγόνες είναι στιγμές που μέσα στο άυλο σώμα της ψυχής μπαίνουν και κουρνιάζουν. Η λέξη σταγόνα που διάλεξα είναι γιατί… όπως η σταγόνα ωριμάζει και πέφτει έτσι είναι και μια στιγμή μας. Στο τέλος του βιβλίου μου ενώνω τις 11 ιστορίες και δημιουργώ την 12η Σταγόνα , σαν τελική σταγόνα του όλου. Στο πρώτο μου βιβλίο Τα Μάτια του Δάσους κλείνω το βιβλίο μου με 2 ήρωες που δεν είναι οι πρωταγωνιστές του, τη Νόρα και τον Δημήτρη , το ίδιο κάνω και στις 12 Σταγόνες . Η Νόρα και ο Δημήτρης γίνονται ξανά οι ήρωες που δίνουν το τέλος και σε αυτό το βιβλίο μου, και ναι στόχος μου είναι κάθε βιβλίο μου να κλείνει με αυτούς. Τα Μάτια του Δάσους τα λατρεύω, όμως για τις 12 Σταγόνες θα έδινα και τη ζωή μου …