( ** ) Γνήσιο αντίγραφο / Copie conforme

Τάμα πρέπει να κάνει ο Κιαροστάμι στην Ζιλιέτ Μπινός που τον βγάζει  και με το παραπάνω από τη δύσκολη θέση εδώ και του σώζει την ταινία εξ’ ου και κέρδισε το βραβείο ερμηνείας στο τελευταίο φεστιβάλ των Καννών.

Μια γυναίκα αντικέρ συναντά έναν άντρα  (ο βαρύτονος Γουίλιαμ Σίμελ) στην παρουσίαση του βιβλίου του στην Τοσκάνη και μετά πηγαίνουν μια βόλτα στο γραφικό χωριουδάκι του Λουτσινιάνο, κι αρχίζουν να μιλάνε, και να μιλάνε και να μιλάνε. Α, πίνουν κι ένα κρασί.
 
Το μόνο ενδιαφέρον της υπόθεσης εδώ, πέρα από τον τσάμπα τουρισμό του Αμπάς και της παρέας του, είναι πως το ζευγάρι, που δεν ξέρουμε ποια είναι η μεταξύ τους σχέση, παίζει ένα παιχνίδι εναλλαγής ρόλων, τη μία εμφανίζονται σαν παντρεμένοι, μετά σαν δύο ξένοι που προσποιούνται τους παντρεμένους, κι εσύ δεν ξέρεις ποια είναι η αλήθεια, ενώ μέσα από την κουβέντα τους, και δυο τρεις συναντήσεις με άλλους ανθρώπους, αναλύουν την τέχνη, συγκρούονται, απογυμνώνονται, μιλάνε για την πάλη των φύλων και τις αντιγραφές προτύπων, απελευθερώνονται, ξαναοχυρώνονται κλπ.

Κάτι που είναι πιο πολύ one woman show για την Μπινός σε χειμαρρώδεις εναλλαγές διαθέσεων και συναισθημάτων και κινηματογραφικό παιχνίδισμα ανάμεσα στο ψέμα και την αλήθεια, της ζωής, της τέχνης, των σχέσεων, της μυθοπλασίας, και λέγονται και πέντε έξι ωραία πράγματα, αλλά ως εκεί αυστηρά.

Μπορεί να είσαι ποιητής Αμπάς μου, αλλά άμα είναι να δω δοκίμιο, κάθομαι και το διαβάζω και βάζω και μια μουσική από πίσω για ατμόσφαιρα κι ανοίγω κι ένα κρασί, να θολώσω και να παρασυρθώ από μόνος μου.

Του Αμπάς Κιαροστάμι, Δράμα, 2010, Γαλλία / Ιταλία / Ιράν
Διάρκεια: 1 ώρα και 46 λεπτά