Ζωή Μακρυγιάννη

Ένα πράγμα που σίγουρα δεν μας έλειψε είναι η trash tv της «χρυσής» δεκαετίας, την οποία βλέπουμε σχεδόν καθημερινά να αναβιώνει στις μικρές οθόνες των σπιτιών μας. Τσακωμοί, ξεμαλλιάσματα, εκφράσεις και συμπεριφορές προερχόμενες από άλλη εποχή που –θες δεν θες– σε… τρομάζουν και ξυπνάς.

«Παντελονάτοι» από τη μία, γυναίκες που ψάχνουν τον τέλειο άνδρα από την άλλη, ζωντανή μετάδοση του bullying λίγο πιο δίπλα. Όλα κομμάτια ενός παζλ που… σπάει τα ρολόγια και μας γυρίζει σε άλλες δεκαετίες, όταν οι γυναίκες ζούσαν μόνο για να φτιάξουν την προίκα τους και να παντρευτούν, πιο μάγκες ήταν αυτοί που άνηκαν σε κλίκες και σχεδίαζαν καψόνια για όσους απομόνωναν και τα παντελόνια ήταν μόνο για τους άντρες.

Το 2021, όμως, συμπεριφορές που κάποτε θεωρούνταν ανεκτές, προκαλούν αντιδράσεις. Στο κάδρο έχουν μπει έννοιες όπως ο σεξισμός και το bullying, οι οποίες όταν μετουσιώνονται σε πράξεις οδηγούν ουκ ολίγες φορές σε τραγικές συνέπειες, καταστρέφοντας τις ζωές ανθρώπων. Και είναι τουλάχιστον λυπηρό, τέτοιες συμπεριφορές να προβάλλονται στην ελληνική τηλεόραση, μη λαμβάνοντας υπόψη τις επιπτώσεις που μπορεί να έχουν και στην πραγματική –εκτός ριάλιτι- ζωή.

Είναι μια φορά κακό να απομονώνεται ένας άνθρωπος που ξαναμπαίνει σε ένα ριάλιτι, να χλευάζεται, να υπάρχουν συμπαίκτες του που γελάνε μπροστά του, είναι μια φορά κακό σε ένα ριάλιτι επιβίωσης που οι παίκτες παλεύουν καθημερινά με την πείνα να τρώνε κάποιοι δίπλα σου και να μη σου δίνουν ούτε μπουκιά, είναι μια φορά κακό να τσακώνεσαι με κάποιον και να σου απαντάει με απαξιωτικές εκφράσεις όπως το «άσε μας κουκλίτσα μου» και το «γελάω», είναι όμως χίλιες φορές χειρότερο, το εκάστοτε κανάλι να επιλέγει να προβάλλει τα συγκεκριμένα πλάνα και τις συγκεκριμένες συμπεριφορές, που είτε μπορεί να αποτελέσουν –κακώς– παραδείγματα προς μίμηση, είτε μπορεί να «ξυπνήσουν» ή και να «γεννήσουν» άσχημες μνήμες και αναμνήσεις στα θύματα.

Ας κρατήσουμε, λοιπόν, από τα 90´s και όσες δεκαετίες προηγήθηκαν τα καλά και ας κοιτάξουμε μπροστά, για μια κοινωνία αλληλοσεβασμού. Ας θυμόμαστε τον Τριαντάφυλλο που δεν θέλει να τον «τρυπάνε σαν το τριαντάφυλλο» και ας ξεχάσουμε τον (παπά) Ντάφι που θέλει «να δει όλη η Ελλάδα» τα χαΐρια τα δικά του, των συμπαικτών του και λοιπών συναδέλφων του από τα ριάλιτι της… νέας (;) εποχής.