Χρ. Ι. Στεφανάδης

Η ιστορία ξεκινάει το 1966, όταν ένας ερευνητής μελέτησε το ημερολόγιο των Μάγια και διαπίστωσε πως με βάση αυτό μια περίοδος του χρόνου, όπως τον μετρούσαν αυτοί, τελείωνε στις 21-12-2012. Αυτό το εύρημα ερμηνεύτηκε από διαφόρους ότι προαναγγέλλει το τέλος του κόσμου, που θα ερχόταν τη συγκεκριμένη ημερομηνία του Δεκεμβρίου.
Αλλά ποιοι ήταν οι Μάγια; Ο λαός των Μάγια κατοίκησε στην Κεντρική Αμερική και εξαφανίστηκε με μυστηριώδη τρόπο, το ίδιο αινιγματικά όπως εμφανίστηκε στην περιοχή του σύγχρονου Μεξικού και της Γουατεμάλας.
Πριν εξαφανιστούν, όμως, οι Μάγια άφησαν κληρονομιά στην ανθρωπότητα εντυπωσιακές αστρονομικές και μαθηματικές γνώσεις και τα πολύπλοκα ημερολόγιά τους. Τα ημερολόγια αυτά μετρούσαν τον χρόνο μέσα από μεγάλες επαναλαμβανόμενες περιόδους. Μαζί με αυτά μας κληροδότησαν και έναν γρίφο που ερμηνεύτηκε ως το τέλος του μεγάλου χρονικού κύκλου, αλλά και ως προφητεία για το τέλος του κόσμου.

Η περίοδος που διανύουμε ξεκίνησε στις 11 Αυγούστου του 3.144 π.Χ. και ολοκληρώθηκε στις 21 Δεκεμβρίου του 2012, μια χρονική στιγμή για την οποία γράφτηκαν πολύ απαισιόδοξες προβλέψεις. Για τους επιστήμονες, αστροφυσικούς, ιστορικούς και γεωλόγους η συγκεκριμένη ημερομηνία του Δεκεμβρίου δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από μια απλή ολοκλήρωση ενός μεγάλου κύκλου, με τον οποίο οι Μάγια μετρούσαν τον χρόνο. Με δεδομένο ότι ο κόσμος δεν καταστράφηκε στις 21 Δεκεμβρίου του 2012, αρκετοί αναρωτιούνται γιατί ήταν τόσο σημαντική αυτή η ημερομηνία…

Πιθανόν οι Μάγια, προτού εξαφανιστούν μέσα στην πυκνή τροπική ζούγκλα, να προέβλεψαν όχι το τέλος του φυσικού κόσμου όπως αυτό ερμηνεύτηκε, αλλά του πραγματικού κόσμου. Ενός κόσμου όπου κυριαρχεί η αδικία.
Οπου οι κοινωνικές ανισότητες περισσεύουν... Οπου οι οικονομικές ανισότητες διευρύνονται. Οπου διεξάγονται επιθετικοί πόλεμοι στο όνομα -αν είναι δυνατόν- της ειρήνης! Οπου επαναστάσεις ανατρέπουν τυραννικά καθεστώτα και τα αντικαθιστούν με άλλα, πιο τυραννικά... και που, εντέλει, η κάθε είδους καταπίεση κυριαρχεί στον καθημερινό βίο...

Αυτά συμβαίνουν και στην Ευρώπη, στην ήπειρο που μέσα από ατελείωτες κοινωνικές ανακατατάξεις, ολοκληρωτικούς πολέμους και ιδεολογικές αλλά και ουσιαστικές επαναστάσεις διατυπώθηκαν και δοκιμάστηκαν στην πράξη οι πανανθρώπινες αξίες.

Αυτά συμβαίνουν και στην περιοχή μας, τη Μεσόγειο, τη θεωρούμενη ως κοιτίδα του πολιτισμού. Αυτά συμβαίνουν και στη χώρα μας, στην οποία γεννήθηκαν το Πνεύμα και ο Λόγος του Αριστοτέλη, του Πλάτωνα, του Σωκράτη και τόσων άλλων. Στην πρώτη χώρα της Δύσης που πάτησε ο Απόστολος Παύλος το 49 μ.Χ. στην αρχαία Νεάπολη, τη σημερινή Καβάλα. Και κατά πολλούς, τότε ήταν που άλλαξε η Ιστορία του κόσμου...

Παρακμιακός, ατελείωτος κατήφορος... Οικονομική δυσπραγία, πνευματική ραστώνη, παραγωγική έκπτωση, θυσία της αξιοκρατίας στον βωμό της ευνοιοκρατίας, εγκλωβισμός και περιχαράκωση των πολιτών σε τεχνητά ιδεολογικά τείχη, εσωστρέφεια, επιθετικότητα.

Η Δημοκρατία, που θεωρείται αλλά και είναι το ασφαλέστερο καταφύγιο κυρίως των αδυνάτων, σε πολλές περιπτώσεις -και όλο και συχνότερα- κλονίζεται. Γιατί έντεχνα και όλο πιο συχνά σε αυτή βρίσκουν καταφύγιο και οι παρανομούντες...

Ισως οι Μάγια προέβλεψαν το τέλος αυτού του κόσμου - και την αφετηρία για έναν καινούριο, σε νέες βάσεις, κτισμένες στις τραυματικές εμπειρίες χιλιετιών...

Εναν καινούριο κόσμο ισονομίας, ισοπολιτείας, δικαιοσύνης και ευημερίας.
Μια καινούρια Ευρώπη δομημένη επάνω στις αξίες που η ίδια διακήρυξε και σε κάποια ιστορική φάση εφάρμοσε...
Μια καινούρια Ελλάδα, όπου γεννήθηκαν αυτές οι ευρωπαϊκές αξίες.

Οι οιωνοί για την πατρίδα μας μπορεί να μην είναι άριστοι, είναι όμως ελπιδοφόροι.
Ετσι ερμηνεύω τις τελευταίες προσπάθειές μας...

*Ο Χριστόδουλος Ι. Στεφανάδης είναι καθηγητής
Καρδιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών