Θέμος Αναστασιάδης

Το εφεύρημα «δεν πιστεύω αυτό που ψηφίζω αλλά είμαι αναγκασμένος, παρότι ξέρω ότι δεν θα χει και αποτέλεσμα» που χει υιοθετήσει η κυβέρνηση απ’ την κορυφή ως τα νύχια, δεν είναι ούτε υπεύθυνη στάση, ούτε καν επιτρεπτός κομματικός τακτικισμός.

Είναι μια πολιτική αθλιότητα άνευ προηγουμένου που δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνεται εσαεί αποδεκτή απ’ την αντιπολίτευση και την κοινή γνώμη. Ποτέ άλλοτε δεν έχουν ειπωθεί τέτοια αίσχη, με τόση επίφαση αθωότητας και εθνικής τάχα μου ευθύνης!

Θα μπορούσαμε να συζητήσουμε ότι υπάρχει το στοιχείο της εθνικής αναγκαιότητας αν δεν ανεβοκατέβαζαν συνεχώς το κερασάκι της τούρτας «δεν πιστεύω-αλλά δεν ψηφίζω, που είναι το θα «ΚΑΝΕΙ ΖΗΜΙΑ». Η ακόμη, όπως έχει πει ο πρωθυπουργός εκτιμά ότι αυτά που προωθεί θα βλάψουν τελικά την οικονομία και την κοινωνία. Αν είν’ έτσι, και εφόσον βρίσκεται υπό καθεστώς πραξικοπηματικού εκβιασμού όπως λέει, γνωρίζει και συνειδητά βλάπτει το συμφέρον της χώρας.

Σ’ αυτή την περίπτωση η μοναδική συνταγματικά και ηθικά υπεύθυνη στάση είναι να πάει στον πρόεδρο της κυβέρνησης και να ζητήσει κυβέρνηση εθνικής ενότητος. Αλλιώς ούτε και ο διαβόητος νόμος περί ευθύνης υπουργών δεν μπορεί να καλύψει όποιον δημόσια διαβεβαιώνει ότι γνωρίζει πως αυτό που πράττει αναγκαστικά ζημιώνει την χώρα! Οποιος το καίει είτε είναι συνειδητός επαγγελματίας εκτελεστής του λαού, είτε πολιτικά σχιζοφρενής. Δυστυχώς όμως δεν είναι τρελοί. Πουλάνε τρέλα για να δικαιολογήσουν την αδιανόητη στροφή τους.

Τώρα μας λένε ότι δεν θα εγκαταλείψουν με τίποτα την κυβέρνηση που θεωρούν σαν…ΟΧΥΡΟ της Αριστεράς; Τι διάολο οχυρό άπαξ και οι «ΟΧΤΡΟΙ» είναι μέσα στην πόλη, και η Τρόικα ήδη είναι εδώ και διοικεί χωρίς αυτούς; Τι σόι οχυρό όταν το 1/3 του ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι συντελείται προδοσία, ενώ οι κερκόπορτες είναι πιο πολλές απ’ τα παράθυρα; 
Ο πρωθυπουργός έκανε μια ειλικρινή όπως λένε ομολογία: Ηττηθήκαμε είπε. Ε, άπαξ και έχεις ηττηθεί τι κάθεσαι και κάνεις στο οχυρό; Δεν είσαι καν πολιορκημένος, είσαι όμηρος και μαριονέτα των κατακτητών.

Αυτό που δεν θέλουν να πουν είναι ότι παρά την ανείπωτη καταστροφή που επέφεραν, θέλουν να μείνουν στις καρέκλες τους ακόμη και με τις ευλογίες της Μέρκελ. Να χουν την πίτα ολόκληρη, κι ας μην είν’ ο λαός χορτάτος. Αυτή η κοροϊδία πρέπει να σταματήσει με πρωτοβουλία της αντιπολίτευσης που μαζί με την υπογραφή επιβίωσης της χώρας (έτσι που την κατάντησε η πρώτη φορά αριστερά) πρέπει να συνδέσει το θέμα με άμεσο ξεκαθάρισμα πολιτικού σκηνικού.

Ο πιο αισχρός παπατζίδικος πολιτικός εκβιασμός όλων των εποχών ελληνικού κοινοβουλευτισμού πρέπει να τελειώσει.

Ας τολμήσει ο πρωθυπουργός να αναλάβει αληθινά τις ευθύνες του, να πάει στον λαό κι ότι βγει-βγήκε. Να ξέρουμε τουλάχιστον ποιος κάνει τι, και για λογαριασμό ποιανού. Η τρέλα «δεν πιστεύω – όμως ψηφίζω – παρότι ξέρω ότι ζημιώνει» αλλού. Εκτός κι αν ο άνθρωπος φοβάται – και δικαίως – ότι θα τιμωρηθεί με τον πιο οδυνηρό τρόπο…Με ανανεωμένη λαϊκή εντολή να συνεχίσει προσωπικά τον σφαγιασμό του λαού που παραπλανημένος τον εμπιστεύθηκε. Τι σαδιστές που ν’ αυτοί οι δανειστές.