Θέμος Αναστασιάδης

Σύγκρουση με όλη την Ευρώπη για την οικονομία, κρίση με τις ΗΠΑ για τα Σκόπια και «στραβές» με τη Ρωσία λόγω Τουρκίας! Στα σοβαρά, τώρα, είμαστε για διχασμό για... τον Ρωμανό, ζωή να ’χει ο άνθρωπος; (Κι εκείνοι που τους είχε και τους έχει για «σκότωμα» επίσης...)

Αλλο πράμα και τούτο, ανεξάρτητα απ’ το τι έγινε με τον νεαρό φοιτητή-ληστή τραπεζών ή τον σαλταρισμένο Αλβανό πολυβολητή του Πειραιά που υποστηρίζει ότι αυτός είναι το θύμα - και μάλιστα ερωτικής απόρριψης! (Επικαλούμενος το τραύμα που έχει υποστεί γι’ αυτόν τον λόγο προκειμένου να δικαιολογήσει το πιστολίδι που έριξε στο μπαρ του Μικρολίμανου.) Τελικά, μήπως πρέπει να νομιμοποιήσουμε την κατοχή καλάσνικοφ, κάπως σαν τη μαριχουάνα και τα μαλακά ναρκωτικά που προωθούνται προς... αποποινικοποίηση από τους ίδιους περίπου φορείς; Απ’ ό,τι κατάλαβα, το γεγονός ότι φέρεις έτσι, καλού κακού, ένα καλάσνικοφ πάνω σου δεν αποτελεί αυταπόδεικτη πρόθεση φονικού, αλλά έχει γίνει πια κάτι τόσο συνηθισμένο, που στο μέλλον μπορεί να ισχύει και ως ελαφρυντικό! Οπως ας πούμε ότι «ήταν τόσες πολλές οι αδικίες της κοινωνίας πάνω μου, κύριε εισαγγελεύ, ώστε σκεφτείτε ότι χρειαζόταν να κουβαλάω και ολόκληρο καλάσνικοφ μαζί μου!». Ε, ας το ’χει ο κάθε νοικοκύρης σπίτι του για παν ενδεχόμενο προκειμένου να αντιμετωπίζει τους γνωστούς κινδύνους. Αλλά, χμμμμ, συγχωρέστε με, λάθος κάνω. Αν είσαι συνταξιούχος, όπως εκείνοι που τους τελευταίους μήνες κακοποιήθηκαν, σιδερώθηκαν ή έχασαν τη ζωή τους από ξένες συμμορίες μπουκαδόρων, και προλάβεις να χρησιμοποιήσεις επιτυχώς την κυνηγετική σου καραμπίνα, τότε ΔΙΩΚΕΣΑΙ με τον νόμο. (Αν επιζήσεις. Αν σε φάνε, τη γλίτωσες.) Αντιθέτως, όταν ξεκινάς να πας να ληστέψεις μια τράπεζα κουβαλώντας μαζί και κάνα καλάσνικοφ και όχι τίποτε 38άρι περιστροφάκι, ξέρω γω, δεν θεωρείται -απ’ ό,τι φαίνεται- αυτονόητο ότι είχες στο μυαλό σου να φας καμιά δεκαριά, αν και εφόσον προέκυπτε. Το είδες κατά τύχη μπροστά σου στην οπλοθήκη της γιάφκας σου, φόρεσες ό,τι πρόχειρο είχες και βγήκες για το αντάρτικο πόλης και τελικά ΔΕΝ πυροβόλησες; Ε, τι μεγαλύτερη απόδειξη ότι είσαι ο πιο φιλήσυχος πολίτης άπαξ και με ολόκληρο οπλοπολυβόλο δεν άνοιξε μύτη!

Είναι προφανέστατο ότι από τη λεγόμενη «νομιμότητα» έχει χαθεί τελείως η μπάλα. Οι «αδικημένοι» τσαμπουκάδες στο τέλος «επιβραβεύονται» και οι ήσυχοι νομοταγείς, ας πούμε, αδικούνται συστηματικά με διάφορα προσχήματα. Αυτό ισχύει ανεξάρτητα από την ιδιότυπη περίπτωση του Ρωμανού, ο οποίος έκανε τη χώρα άνω κάτω για να έχει το δικαίωμα να… δώσει εξετάσεις για τα ΤΕΙ (σκέψου να ’ταν και κάνα Χάρβαρντ δηλαδή, τότε τι θα κάναμε, θα τον απελαύναμε στις ΗΠΑ;). Κανονικά για κάθε νεαρό κρατούμενο πρέπει να υπάρχει δυνατότητα επανένταξής του στην κοινωνία και στο πλαίσιο αυτό να έχει το δικαίωμα με κάποιον τρόπο να σπουδάσει, να μάθει έστω κάποια δουλειά κ.λπ. Ακόμη και για στυγνούς εγκληματίες, όπως ο Φραντζής που κατακρεούργησε την αγαπημένη του, εφαρμόστηκε αυτή η πρακτική. Αρα, βάσει κοινής λογικής, γιατί όχι και για τον Ρωμανό; Από την άλλη, όμως, υπάρχει και ο αντίλογος. Σε ΚΑΜΙΑ χώρα της Ε.Ε. δεν δίνονται άδειες σπουδών σε κρατούμενους που δεν έχουν εκτίσει μεγάλο μέρος της ποινής τους. Διέπραξε ληστεία με καλάσνικοφ, έπιασε ομήρους, αντάλλαξε πυροβολισμούς με αστυνομικούς -κατά τύχη δεν είχαμε θύματα-, δεν έχει δείξει καμία απολύτως μεταμέλεια και επιπλέον όλοι οι ομοϊδεάτες του που πήραν διάφορες άδειες την κοπάνησαν. Από όσους τον καλοπιάνουν, ποιος μπορεί να υπογράψει ότι δεν θα το ξανακάνει; Μακάρι να ’ναι η εξαίρεση, όμως... έχει πέσει ΠΟΛΥ ΘΕΑΤΡΟ ΜΕ ΤΗΝ ΟΛΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ. Δεν κάνει απεργία πείνας ο Κουφοντίνας -και δεν ξέρω γω ποιος άλλος σκληρός, νεαρός ή όχι, αναρχικός- και κάνει ο Ρωμανός για να… μη χάσει κάνα εξάμηνο στα ΤΕΙ; Στη Διοίκηση Επιχειρήσεων; Τόση δίψα για μάθηση για ένα αντικείμενο που ιδεολογικά μισεί; Προς τιμήν του πάντως κι ο ίδιος αποδοκίμασε τους επαγγελματίες «συνηγόρους» του, τα συνήθη συριζο-γεροφρικιά. Οπως ξεφτίλισαν την έννοια της απεργίας γενικά οι συνδικαλιστές, έτσι και οι επαγγελματίες προστάτες του Ρωμανού ξεφτιλίζουν την έννοια της απεργίας πείνας. Μεγάλοι αγωνιστές έχουν πεθάνει στη φυλακή για διάφορους ιστορικά σοβαρούς λόγους (όπως η μεγάλη θανατηφόρα απεργία των βομβιστών του IRA ή του Μπάαντερ - Μάινχοφ), αλλά κανένας δεν έφτασε στο σημείο να το κάνει… για να πάει ΤΕΙ. Αραγε το εννοεί ή ψάχνει υποσυνείδητα αφορμή να γίνει μάρτυρας σαν τον φίλο του τον δολοφονημένο Γρηγορόπουλο; Μία εκδοχή που δεν πρέπει να αγνοηθεί.  

Την ίδια ώρα πάντως, απλά καθημερινά παιδιά, που δεν κουβαλάνε μαζί τους καλάσνικοφ αλλά βιβλία και περνάνε ατέλειωτες ώρες μελέτης, ΔΕΝ μπορούν να σπουδάσουν γιατί οι αυτόκλητοι υπερασπιστές του Ρωμανού έχουν αφήσει τα πανεπιστήμια βρώμικα και κλειστά, αδειάζοντας για διαμαρτυρία σακούλες σκουπιδιών πάνω στα γραφεία των πρυτάνεων! Ενα εκατομμύριο νέοι με 10 πτυχία ο καθένας στην πλάτη πέφτουν θύματα της πιο σκληρής ανεργίας που έχει δει ποτέ η χώρα, χάνοντας μέσα από τα χέρια τους το μέλλον, αλλά δεν τρέχουν με την πρώτη ευκαιρία να πάρουν τα όπλα και να ληστέψουν τράπεζες. Ή μήπως θα έπρεπε να το κάνουν τελικά; Οχι, τι, φλώροι είμαστε; Αραγε όταν πουλάς τρέλα με την ασφάλεια του καλάσνικοφ και τη σιγουριά του ατιμώρητου, βρίσκεις πιο εύκολα το δίκιο σου απ’ ό,τι ο συνομήλικός σου που έχει καταλήξει στα χάπια γιατί με τρία μεταπτυχιακά παρακαλάει για part time δουλειά με 300 ευρώ τον μήνα; Μήπως γενικά το σύστημα -και χαρακτηριστικά η Εφορία και η Πολεοδομία- ΤΙΜΩΡΕΙ τους συνεπείς και βολεύει κάθε λίγο και λιγάκι με διάφορα κόλπα όσους δεν πληρώνουν μία; Μήπως οι αληθινά εργαζόμενοι σ’ αυτό τον τόπο έχουν χάσει το 50% του εισοδήματός τους, ενώ οι κρατικοδίαιτοι παίρνουν και αναδρομικά από πάνω επειδή έχουν τα δικά τους «όπλα» του νόμου στα χέρια τους; 
Επειδή, λοιπόν, αυτή είναι η μαύρη αλήθεια, καταλήγω κι εγώ αλλού από κει που νόμιζα! Καλύτερα τελικά να αφήσουν τον εμφανώς αποπροσανατολισμένο ψυχοσυναισθηματικά Ρωμανό που αυτή την περίοδο δείχνει ικανός να βλάψει όχι μόνο τους «εχθρούς» του, αλλά και τον ίδιο τον εαυτό του, χωρίς να υπολογίζει τις συνέπειες, να σπουδάζει στο ΤΕΙ με Ιντερνετ, ηλεκτρονικά βραχιόλια, ρομπότ εξεταστές και ό,τι άλλο χρειαστεί. Να βρεθεί τρόπος, λοιπόν, πρώτον και κύριον, γιατί δεν θέλουμε τζάμπα νεκρούς (έστω κι αν όλοι όσοι κουβαλάνε καλάσνικοφ δεν το σκέφτονται και τόσο) και, δεύτερον, έτσι για να δούμε αν πράγματι θέλει να σπουδάσει ή ψάχνει ευκαιρία για να την κάνει. Πλην όμως, και σ’ αυτή την περίπτωση, γιατί να τον παιδεύουμε άδικα; Αφού, όπου να ’ναι, όλο και κάποια άλλη άδεια θα του δοθεί κι έτσι αν θέλει να αποδράσει, θα το κάνει χωρίς καμία αμφιβολία... Ας κάνει η ανερμάτιστη πολιτεία την ξεφτίλα της φιλοτιμία. Δεν θα σκοτωθούμε τώρα μεταξύ μας για τον Ρωμανό όταν απειλούμαστε με οικονομικό και εθνικό αφανισμό. Αυτός ζει όντως το δράμα του, αλλά και όλη η άλλη Ελλάδα έχει τα δικά της.