Σπύρος Γκουτζάνης

Οι εκλογές εκ των πραγμάτων αποκτούν δημοψηφισματικό χαρακτήρα για την αντιστροφή του αποτελέσματος της 5ης Ιουλίου. Τα δεδομένα είναι γνωστά: τα βασικά συστημικά κόμματα ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ, έχουν ψηφίσει και συμφωνούν ότι η υλοποίηση του μνημονίου είναι ο μόνος δρόμος που έχει η χώρα. Το μόνο ερώτημα που αφήνουν στην κοινωνία είναι να επιλέξει ποιός θα το εφαρμόσει.

Εταίροι και δανειστές, η διεθνής του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου με τις πολιτικές της συμμαχίες - η λεγόμενη Αυτοκρατορία - έχει κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένη: μετέτρεψε τον βασικό της πολέμιο στην ΕΕ, που απειλούσε να δημιουργήσει ρήγμα στο εσωτρικό της, σε όργανο και υποχείριό της. Υπ αυτή την έννοια επέβαλε στην χώρα, η οποία τελεί εδώ και χρόνια υπό δημοσιονομική κατοχή και πολιτική δικτατορία. Είτε το θέλει είτε δεν το θέλει ο κ. Τσίπρας αυτό είναι: το όργανο επιβολής της πιο σκληρής και αποκρουστικής συμφωνίας που επέβαλαν με τιμωρητικό και παραδειγματικό τρόπο, οι πιο ακραίοι νεοφιλελεύθεροι κύκλοι της Ευρωπαικής Ένωσης -συμφωνα με τις δικές του καταγγελίες. Η απείθεια του ελληνικού λαού την οποία υπέθαλψε για να γίνει πρωθυπουργός, θα τιμωρηθεί παραδειγματικά, και εκείνος θα υλοποιεί την τιμωρία. Τηρουμένων πάντα των αναλογιών είναι σαν ο Μεταξάς μετά το “όχι”, να συνθηκολογούσε και να διεκδικούσε την υλοποίηση των όρων της υποταγής.

Την επομένη των εκλογών τα πράγματα θα είναι ακόμη χειρότερα. Η ελληνική κοινωνία θα έχει συμφωνήσει -δίνοντας την πλειοψηφία στα μνημονιακά κόμματα, με πρώτον βέβαια τον ΣΥΡΙΖΑ- στην αυτοκτονία της που συνιστά η υλοποίηση του μνημονίου.

Γι αυτό και την εξαγγελία των εκλογών την υποδέχθηκαν ασμένως μεταξύ Βρυξελλών και Βερολίνου. Όπως είπε η κα Μέρκελ η παραίτηση Τσίπρα -και ότι συνεπάγεται με τις εκλογές και ενδεχόμενη επανεκλογή του -δεν είναι μέρος της κρίσης αλλά μέρος της λύσης. Της λύσης του δικού της προβλήματος βέβαια και όχι της ελληνικής κοινωνίας.

Μόνο το πλήθος μπορεί να ανατρέψει τους υπολογισμούς εκπλήσσοντας για άλλη μία φορά με την ψήφο του -όχι βέβαια δίνοντας μεγάλο ποσοστό στους λεβέντηδες που προωθεί ένα άθλιο παρηκμασμένο σύστημα.