Σοφία Νικολάου

Παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες της κυβέρνησης να καταδείξει, ως «ενόχους» της τιτάνιας καθυστέρησης, τον όγκο της δικογραφίας και τη σοβαρότητα της υπόθεσης, ουδείς μπορεί να δώσει λογικές εξηγήσεις για τον λόγο που τα μέλη της σύνθεσης δεν είχαν εξαρχής απαλλαγεί από τις έτερες υπηρεσιακές τους υποχρεώσεις, ή γιατί η δεύτερη αίθουσα ορίστηκε μετά από πολύ καιρό.

Η προβληματική αυτή στην ταχύτητα απονομής της δικαιοσύνης σε μία τόσο κρίσιμη υπόθεση για την ποιότητα, ακόμα και της ίδιας της Δημοκρατίαςστην πατρίδα μας, ακουμπά και τη γενικότερη συζήτηση, γύρω από το ακανθώδες ζήτημα αναφορικά με τον βαθμό που η ταχύτητα στην απονομή της Δικαιοσύνης επηρεάζει και σε ποιο βαθμό την οικονομία μας.

Σε πρόσφατη έρευνα, η χώρα μας κατατάσσεται στην 132η θέση μεταξύ 190 χωρών, στο θέμα της ταχύτητας στην απονομή της δικαιοσύνης, αναφορικά με υποθέσεις που άπτονται διαφορών που ανακύπτουν σε επιχειρηματικό επίπεδο. Σε ακριβείς αριθμούς, για να υπάρξει τελική έκβαση, είτε με θετικό, είτε με αρνητικό τρόπο, για μία υπόθεση που αφορά επενδυτική δραστηριότητα και φτάνει στην πόρτα του Δικαστηρίου, απαιτούνται κατά μέσο όρο, όχι ένας ή δύο μήνες, όπως θα θέλαμε και θα περιμέναμε σε μία χώρα που υποτίθεται «διψάει» για επενδύσεις, αλλά 1.580 ημέρες..!

Την ίδια στιγμή, αναλογούν 3 Δικαστήρια ανά 100.000 κατοίκους, τη στιγμή που ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 1,9, αλλά οι εκκρεμείς διοικητικές υποθέσεις, δηλαδή αντιδικίες των φορολογουμένων με το κράτος, έχουν φτάσει στις 2,2 ανά 100 κατοίκους, όταν στη γειτονική Βουλγαρία ο αριθμός πλησιάζει στο 0 (0,1)!

Τι φταίει για την κακοδαιμονία μας; Αρχικά, ο μεγάλος αριθμός Δικαστηρίων, που διασπά το, ούτως ή άλλως, μειωμένο προσωπικόκαι «καταπίνει» χρηματικά διαθέσιμα για τη συντήρηση πολυδάπανων κτιριακών εγκαταστάσεων, αντί αυτά τα χρήματα να χρησιμοποιούνται σε τομείς που θα επιταχύνουν την απονομή της δικαιοσύνης. Αντ’ αυτού, η κυβέρνηση ψήφισε νόμο για τη διάσπαση του Πρωτοδικείου Αθηνών στα τρία, προκειμένου να χαρίσει προεκλογικά δωράκια στους φίλους της τοπικούς άρχοντες των περιοχών, όπου θα ιδρύονταν τα σχετικά «υποκαταστήματα».

Περαιτέρω, οι νέες τεχνολογίες, που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη βελτίωση, όχι μονάχα της ταχύτητας στην απονομή, αλλά και των ίδιων των συνθηκώνστην απονομή της δικαιοσύνης, είναι σε τέτοιο εμβρυακό στάδιο, που κάποιος θα έλεγε ότι είμαστε πολλά χρόνια πίσω για να μιλάμε για υιοθέτησή τους.

Η δέσμευση της Νέας Δημοκρατίας, που εντάσσεται στο συνολικό πλάνο και στον συνολικό στρατηγικό μας σχεδιασμό για την επόμενη μέρα της πατρίδας μας, εάν θέλουμε να καταστήσουμε τη χώρα μας έναν ελκυστικό επενδυτικό προορισμό, είναι η δημιουργία ενός ειδικού τμήματος των Δικαστηρίων, με εξειδικευμένους και έμπειρους Δικαστές στα ζητήματα επίλυσης τέτοιων διαφορών, με κλειστές προθεσμίες, όχι μονάχα στην κατάθεση των ενδίκων μέσων, αλλά και στην έκδοση αποφάσεων. Και, φυσικά, παράλληλα με την προσπάθεια ανάπτυξης εξωδικαστικών μορφών επίλυσης των διαφορών.

Όλα αυτά, βέβαια, θα πρέπει να ενταχθούν σε μία κουλτούρα φιλοεπενδυτικής δραστηριότητας, όπου οι κυβερνητικές επιλογές δεν θα θυσιάζουν την πρόοδο και την ανάπτυξη του τόπου, στον βωμό της εξυπηρέτησης μικροπολιτικών και μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. Τον τελευταίο καιρό, όμως, μάθαμε ότι το επιχειρείν είναι έγκλημα, οι επενδύσεις εχθρικές εξαγορές και οι επιχειρηματίες πρέπει να στηρίζονται μόνο εάν είναι κολλητοί ή φίλοι μας.

Ο τρόπος για να κλείσουμε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας αυτές τις λογικές, δεν είναι άλλος από την ψήφο μας στις 7 Ιουλίου.


*Η Σοφία Νικολάου είναι υποψήφια Βουλευτής ΝΔ Α΄ Αθήνας και Δικηγόρος