Μηνάς Τσαμόπουλος

Εκατομμύρια τουρίστες επισκέπτονται τα  ελληνικά νησιά κάθε χρόνο, πολλοί εκ των οποίων επιλέγουν τα πλοία της ακτοπλοίας. Όμως οι έλληνες ακτοπλόοι δεν μπορούν να συμφωνήσουν στο πως θα τους εξυπηρετήσουν!

Κορυφή του παγόβουνου είναι  το λιμάνι της  Ραφήνας όπου συνωστίζονται 10 πλοία   τα οποία αναχωρούν και καταπλέουν σε αυτό με διαφορά λεπτών.  Ο ένας πάνω στον άλλον που λένε. Μετά ακολουθεί συνωστισμός στους στενούς δρόμους της πόλης και μέχρι να φθάσει κάποιος Αθήνα με το αυτοκίνητό τα ου μπορεί να κάνει όσο να φθάσει με το πλοίο από τις Κυκλάδες στη  Ραφήνα. Μπάχαλο.

Το πρόβλημα βέβαια με το λιμάνι της Ραφήνας και όχι μόνο με αυτό είναι χρόνιο. Δεν δημιουργήθηκε τώρα.  Όμως καμία κυβέρνηση δεν έκανε αυτό που πρέπει παρά τις  συχνές διαμαρτυρίες των  καπεταναίων που ζουν κάθε καλοκαίρι τον Μύθο τους στο Αιγαίο προσπαθώντας να δέσουν το πλοίο σε λιμάνια αφύλακτα από τον καιρό, σε προβλήτες που είναι κατασκευασμένες λανθασμένα και αντί να διευκολύνουν, δυσκολεύουν την προσέγγιση ενός πλοίου, σε λιμάνια που δεν έχουν το κατάλληλο βάθος, σε λιμάνια που δεν έχουν δρόμους από και προς αυτά.

 Η ναυτοσύνη των πλοιάρχων της ελληνικής ακτοπλοίας είναι κάτι το ξεχωριστό. Περνάνε καμήλα μέσα από το μάτι της βελόνας.

Παρά τον έντονο ανταγωνισμό που  δέχεται η ακτοπλοία από τις αεροπορικές εταιρείες στις οποίες θα προστεθούν και τα υδροπλάνα,  παρά τη μείωση του επιβατικού έργου, την ίδια ώρα,  στη Ραφήνα είναι δρομολογημένα 10 επιβατηγά-οχηματαγωγά πλοία.  Και οι πλοιοκτήτες αντί να συνεργάζονται, βρίσκονται σε συνεχή κόντρα-εξόντωσης όπως οι ίδιοι την έχουν χαρακτηρίσει.

Αντί να καθίσουν όλοι μαζί να βρουν λύσεις,  ο ένας κυνηγάει τον άλλον και όποιος αντέξει.  Επιχειρήματα υπάρχουν πολλά από όλες τις πλευρές των εμπλεκομένων αλλά δεν είναι αυτό το θέμα.  

Χαρακτηριστικό της κατάστασης είναι το γεγονός ότι το ΣΑΣ συνεδρίασε την 1η Αυγούστου για να εξετάσει αιτήματα των εταιρειών για νέα δρομολόγια και τροποποιήσεις δρομολογίων!!!! Αυγουστιάτικα. Στην κορύφωση της επιβατικής κίνησης, εκείνοι συζητούσαν   θέματα τα οποία έπρεπε να έχουν κλείσει από την άνοιξη.  Απίστευτες καταστάσεις.

Και τρέχουν όλοι στον υπουργό Ναυτιλίας, να τους δώσει λύση. Είναι οι ίδιοι, οι άνθρωποι της ακτοπλοίας που δώσανε αγώνα  για να μην υπάρχει κρατικός παρεμβατισμός και  τώρα από μόνοι τους θέλουν να βάλουν το κράτος στο παιχνίδι.

Τους άφησε το κράτος να δραστηριοποιηθούν στον ελεύθερο ανταγωνισμό αλλά αποδείχθηκε ότι δεν μπορούν ή δεν το αντέχουν. 

Ένα από τα πιο έμπειρα και σεβαστά στελέχη της ελληνικής  ακτοπλοίας όταν άκουσε, στη διάρκεια εκδήλωσης για τις θαλάσσιες μεταφορές  κάποιους  συναδέλφους του να λένε ότι για να λυθούν τα θέματα πρέπει να πάνε στο υπουργείο, είπε-μονολόγησε: «Μα είναι δυνατόν; Κάναμε τόσες προσπάθειες να απεγκλωβιστούμε από τον σφιχτό κρατικό εναγκαλισμό και τώρα θα τρέξουμε μόνοι και πάλι στην αγκαλιά του; Θα ξαναβάλουμε  το κράτος στο κάδρο;»

Πριν από δύο ημέρες,  ο υπουργός Παναγώτης Κουρουμπλής κάλεσε στο γραφείο του  εκπροσώπους όλων των ακτοπλοϊκών εταιρειών   και   κάθισαν όλοι μαζί μήπως και βρεθεί  λύση στο πρόβλημα της Ραφήνας

Και ξέρετε τι συζήτησαν; ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ. Ο τρόπος που δένουν τα πλοία στο λιμάνι  και ενδεχόμενη τροποποίηση των δρομολογίων ώστε να μη συμπίπτουν τα πλοία στα λιμάνια και να μην σημειώνονται καθυστερήσεις.

Και σε πρώτη φάση  συμφωνήθηκε  το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ.  Δηλαδή, τα πλοία στο λιμάνι της Ραφήνας, να δένουν σε απόσταση 3-4 μέτρων το ένα από τα άλλο, ώστε να τηρούνται οι ώρες των αναχωρήσεων.  Θα ακολουθήσει και άλλη συνάντηση.

Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι  ότι τελικά  η ακτοπλοία θέλει τον …. «πατερούλη» της για να λειτουργήσει. Δυστυχώς.  Εκτός αν βάλουν όλοι μυαλό από τα εφετινές «περιπέτειες» και ξαναπάρουν την τύχη στα χέρια τους. Οψόμεθα.