Μιχάλης Στούκας

Μία από αυτές τις συνήθειες είναι τα τατουάζ ή τατού, που κάνουν στο σώμα τους νέοι, ως επί το πλείστον, άνθρωποι. Η ελληνική λέξη δερματοστιξία για τα τατουάζ είναι άγνωστη σε πολλούς και γενικότερα, χρησιμοποιείται ελάχιστα.

Και καθώς όσες και όσοι «χτυπούν» τατουάζ στο σώμα τους αυξάνονται, πληθαίνουν και όσοι, ειδικοί και μη, «δημιουργούν» τατουάζ. Είναι γνωστοί κυρίως ως tattoo artists, που σαφώς ακούγεται βαρύγδουπο σε σχέση με το «τατουατζής». Και βέβαια είναι τέχνη το τατουάζ, καλό είναι όμως να αποφεύγονται οι υπερβολές…Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τις «nail artists». Η ελληνική λέξη νυχούδες, σίγουρα ηχεί λίγο άσχημα στα αφτιά.

Επανερχόμενοι στο τατουάζ, έχει ιστορία τεσσάρων χιλιάδων χρόνων και κατά καιρούς απέκτησε διάφορους συμβολισμούς. Δεν θα ασχοληθούμε εδώ με την ιστορία του τατουάζ, θα αναφέρουμε απλά ότι διαδόθηκε ιδιαίτερα χάρη στα ταξίδια του Άγγλου θαλασσοπόρου Τζέιμς Κουκ(γύρω στο 1769), ο οποίος ήρθε σε επαφή με Ινδιάνους και Πολυνήσιους. Αρχικά όμως τα τατουάζ αποτελούσαν σημάδια στιγματισμού. Αμερικανοί φυλακισμένοι, λιποτάκτες του βρετανικού στρατού τον 19ο αιώνα, φυλακισμένοι στη Σιβηρία και κρατούμενοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί, ήταν μερικοί από όσους έφεραν τατουάζ στο σώμα τους.

Το 1891 κατασκευάστηκε στις Η.Π.Α. το πρώτο ηλεκτρικό όργανο για τη δημιουργία τατουάζ, στις αρχές του 20ου αιώνα έγινε σύντομη μόδα στους αριστοκρατικούς κύκλους της Μεγάλης Βρετανίας, ενώ αργότερα αποτελούσε έμβλημα ορισμένων επαγγελμάτων(ναυτικών, ξυλουργών, ξυλοκόπων και άλλων).

Τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να γίνεται μόδα, κυρίως ανάμεσα στους νέους, σε Ευρώπη, Αμερική και όχι μόνο. Γύρω στα 100 εκατομμύρια Ευρωπαίοι έχουν τατουάζ στο σώμα τους. Μεγάλο είναι και το ποσοστό στις Η.Π.Α., όπου 25% των κατοίκων τους, ίσως και περισσότερο, έχουν τατουάζ. Ανάλογο είναι το ποσοστό και στην Αυστραλία. Κάποιες και κάποιοι έχουν τατουάζ στο δέρμα τους για ιατρικούς λόγους, συνήθως όμως τα τατουάζ γίνονται εκούσια. Ως μιμητικά όντα οι άνθρωποι ακολουθούν και σε αυτό τον τομέα, τη μόδα, τον «συρμό».

Έχουμε δει άτομα με ένα-δύο διακριτικά τατουάζ στο σώμα τους, τα οποία έχουν κάποιον ιδιαίτερο συμβολισμό γι’ αυτά, άλλα άτομα με περισσότερα τατουάζ, μείξη διάφορων στοιχείων θα λέγαμε, ενώ δεν λείπουν και κάποιοι που φτάνουν στην υπερβολή. Το σώμα τους από τα πολλά τατουάζ θυμίζει ταπετσαρία ή φτηνιάρικο χαλί αγορασμένο από πλανόδιους πωλητές ή από λαϊκή αγορά…Σε κάθε περίπτωση, η καθεμία και ο καθένας έχουν το δικαίωμα να κάνουν όσα τατουάζ θέλουν στο σώμα τους, αλλά και εδώ, βλέπουμε υπερβολές…

Υπάρχουν πάλι κάποιοι, που κάνουν τατουάζ με το έμβλημα της αγαπημένης τους ομάδας, κάποιου μουσικού συγκροτήματος που λατρεύουν κ.λπ. Ένα ενδιαφέρον ερώτημα είναι «γιατί να κάνει κάποιος τατουάζ;». Έχουν διατυπωθεί απόψεις από ψυχολόγους και κοινωνιολόγους, σύμφωνα με τις οποίες η «προσφυγή» στην πρακτική του τατουάζ μπορεί να ερμηνευθεί ως ένδειξη άρνησης για κοινωνική προσαρμογή ή ακόμη και ως ένδειξη συναισθηματικών εξάρσεων. Δεν ενστερνιζόμαστε αυτές τις απόψεις, οφείλουμε όμως να τις καταθέσουμε.

Θεωρούμε ότι το τατουάζ είναι μια μόδα, την οποία ακολουθούν, για να μην διαφέρουν από τους συνομηλίκους τους οι νέοι. Υπάρχουν βέβαια και μεγαλύτεροι ηλικιακά με τατουάζ, κάποιοι μάγκες παλαιάς κοπής ή…γεροντόμαγκες. Γι’ αυτούς το τατουάζ είναι φιλοσοφία και δείγμα στάσης ζωής. Πάντως, μια φιλική συμβουλή από κάποιον που δεν έχει κάνει ποτέ του τατουάζ (και δεν σκοπεύει να κάνει όσο υπάρχει…), προς τους νεότερους, είναι να σκεφθούν πολύ καλά πριν κάνουν τατουάζ. Δεν είναι υποχρεωτικό να έχουμε όλοι τατουάζ.

Και στην περίπτωση που αποφασίσουν να κάνουν, να μην εμπιστευθούν τον οποιοδήποτε tattoo artist. Σαφώς υπάρχουν πολύ καλοί επαγγελματίες, οι οποίοι κάνουν εξαιρετική «δουλειά». Και να σκεφτούν επίσης, ότι το τατουάζ που κάνουν στα 18 ή στα 25 τους, θα τους «συνοδεύει» σε ολόκληρη τη ζωή τους. Τα τελευταία χρόνια βέβαια, με τη χρήση λέιζερ, είναι εφικτή η αφαίρεση των τατουάζ, κάτι που ήταν αδύνατο μέχρι πριν λίγο καιρό. Η βελτίωση των τεχνικών έχει μεγάλη συμβολή και στο να εκλείψουν ή να περιοριστούν στο ελάχιστο τα προβλήματα που δημιουργούνταν από τα τατουάζ και έφταναν ακόμα και στη μετάδοση επικίνδυνων νοσημάτων.

Δυστυχώς υπάρχουν κάποιοι άντρες, που θεωρούν ότι τα τατουάζ είναι μαγκιά. Πρόσφατο παράδειγμα ο δολοφόνος της άτυχης Κυριακής στους Αγίους Αναργύρους. Με σώμα γεμάτο τατουάζ, προφανώς για να αυτοεπιβεβαιωθεί, παρίστανε τον μάτσο άντρα, τον (ψευτο)παλικαρά στην άτυχη κοπέλα. Και ο «μάγκας» αυτός τώρα, προσπαθεί να εμφανιστεί ως ψυχοπαθής, θέλοντας να ελαφρύνει τη θέση του. Δυστυχώς γι’ αυτόν, η οργή της κοινωνίας προς το πρόσωπό του είναι τεράστια. Αν «πέσει στα μαλακά», οι αντιδράσεις, ακόμα κι από φιλήσυχους ανθρώπους θα είναι έντονες…Το ίδιο ισχύει και για κάποιους άλλους που «χτυπάνε» τατουάζ για να παραστήσουν τον μάγκα. Πολλοί από αυτούς, φιγουράρουν στα δελτία Τύπου της Αστυνομίας, όταν συλλαμβάνονται για διάφορα αδικήματα που διέπραξαν. «Κύριοι», μαγκιά δεν είναι τα τατουάζ. Μαγκιά είναι η τιμιότητα, η ειλικρίνεια, ο σεβασμός στις συντρόφους σας, υπάρχει και ο χωρισμός αν έχετε προβλήματα ή διαφωνίες, «κανείς δεν είναι κανενός», όπως τραγουδούσε η Ελένη Δήμου και η αξιοπρέπεια. Όταν κάποιος είναι κακός χαρακτήρας, μοιραία θα ξεφύγει κάποια στιγμή…Το τραγικό είναι ότι συνήθως όλοι αυτοί βλάπτουν άλλες ή άλλους και όχι τους εαυτούς τους. Και όσα τατουάζ κι αν έχουν στο σώμα τους, το ξεγύμνωμά τους είναι αναπόφευκτο…

ΥΓ. Και μια ακόμη συμβουλή σε όσες και όσους είναι… in love. Τίποτα στη ζωή δεν κρατά για πάντα. Ειδικά οι έρωτες είναι κατά κανόνα εφήμεροι. Γι’ αυτό αποφύγετε τατουάζ με ονόματα αγαπημένων σήμερα, που αύριο μπορεί να είναι ανεπιθύμητα πρόσωπα. Αρκεστείτε σε ουδέτερα θέματα ή φροντίστε οι επόμενοι αγαπημένοι σας, να έχουν τα ίδια ονόματα με τους προηγούμενους. Δύσκολο μεν, σίγουρο και αποτελεσματικό δε…