Μιχάλης Στούκας

Ή πρόκειται για σατανική σύμπτωση ή η Άγκυρα άρχισε ξανά, μετά από μία περίοδο αρκετών μηνών αποχής, τις προκλητικές ενέργειες σε βάρος της χώρας μας.

Ο ποταμός Έβρος, όπως είναι γνωστό, αποτελεί το φυσικό σύνορο ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία. Η διευθέτηση των συνόρων εκεί έγινε το 1926 και τότε αποφασίστηκε η συνοριακή γραμμή να παραμείνει σταθερή και να μην ακολουθεί τις μετατοπίσεις του ποταμού. Και σε αυτό το θέμα συχνά οι Τούρκοι δημιουργούν προβλήματα. Οι εντάσεις μεταξύ των δύο χωρών στην περιοχή του ποταμού είναι διαχρονικές. Σε καμία περίπτωση βέβαια δεν υπήρχαν εισροές λαθρομεταναστών, τα προβλήματα ήταν διαφορετικής φύσης.

Από τα τέλη της άνοιξης η στάθμη του νερού στον Έβρο πέφτει και βγαίνουν στην επιφάνεια νησίδες, ορισμένες από τις οποίες βρίσκονται στο ελληνικό τμήμα του ποταμού και άλλες στο τουρκικό. Όταν η κατάσταση ανάμεσα στις δύο χώρες ήταν τεταμένη, οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις στον Έβρο βρίσκονταν σε κατάσταση συναγερμού! Ωστόσο οι Τούρκοι προκαλούσαν και χωρίς να υπάρχει ένταση... Χαρακτηριστικά, Τούρκοι χωρικοί έστελναν αγελάδες να βοσκήσουν στις νησίδες που αναδύθηκαν το καλοκαίρι του 1978 στον Έβρο. Αποτέλεσμα: ένα ολόκληρο ελληνικό Τάγμα Πεζικού είχε κατασκηνώσει για σχεδόν έξι μήνες δίπλα στην κοίτη του ποταμού (βλ. σκηνάκια, για όσους υπηρέτησαν τη θητεία τους στον Στρατό Ξηράς), για αποτροπή άλλων πιο επικίνδυνων κινήσεων από τουρκικής πλευράς.

Πάντοτε υπήρχαν επίσης προβλήματα στον Έβρο με εμπόρους ναρκωτικών και διάφορες συναλλαγές μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων, που αφορούσαν όμως τσιγάρα, κολόνιες κλπ. Μια τέτοια, φαινομενικά ακίνδυνη συναλλαγή του στρατιώτη Ζήση Καραγώγου με Τούρκους συναδέλφους του στις 19 Δεκεμβρίου 1986 κατέληξε στην εν ψυχρώ δολοφονία του άτυχου νέου και σε συμπλοκή μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων, οι οποίοι έχασαν περισσότερους από πέντε άνδρες (δείτε σχετικά σε άρθρο μας στις 5/11/2018).

Τα τελευταία χρόνια οι προκλήσεις των Τούρκων πέρασαν σε άλλη πίστα... Εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι η συνοριακή γραμμή με την Ελλάδα στη Θράκη φτάνει τα 203 χλμ. και το γεγονός ότι υπάρχουν πολλά δύσβατα σημεία που είναι αδύνατον να φυλαχτούν άρχισαν να προωθούν παράτυπους μετανάστες σε ελληνικό έδαφος. Το 2011 – 12 τοποθετήθηκε στο χερσαίο τμήμα του τριγώνου Κάραγατς, ένας φράχτης μήκους 10,3 χιλιομέτρων για να αποτραπεί η παράνομη είσοδος μεταναστών στη χώρα μας. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τότε αρνήθηκε να χρηματοδοτήσει το έργο, χαρακτηρίζοντάς το «αναποτελεσματικό» και «βραχυπρόθεσμο».

Το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας του 2020 δόθηκαν πραγματικά ομηρικές μάχες μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων στην περιοχή και αποτράπηκε και με τη συνδρομή Ευρωπαίων αστυνομικών, εισβολή λαθρομεταναστών υποκινούμενων από την Τουρκία. Για όσους δεν έχουν καλή μνήμη, να θυμίσουμε την αποστομωτική απάντηση των ανδρών της αυστριακής ομάδας ειδικών επιχειρήσεων, σε στελέχη των τουρκικών ειδικών δυνάμεων: «Τι θέλετε εσείς εδώ που δεν είναι η πατρίδα σας;», ρώτησαν οι Τούρκοι, για να λάβουν μια πραγματικά ιστορική απάντηση: «Εδώ είναι η πατρίδα μας και προστατεύουμε τα ευρωπαϊκά σύνορα».

Δυστυχώς, όπως αποδείχτηκε πρόσφατα με αυτό δεν συμφωνούν κάποιοι άλλοι Ευρωπαίοι, με πρώτο και καλύτερο τον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαδημούλη, ο οποίος κατέθεσε στο Ευρωκοινοβούλιο τροπολογία, προσπαθώντας να μπλοκάρει τη χρηματοδότηση από ευρωπαϊκά κονδύλια της επέκτασης του φράχτη στον Έβρο (Μάρτιος 2023). Τελικά, η τροπολογία αυτή «κατέπεσε» τον Απρίλιο, ανοίγοντας τον δρόμο για την παροχή οικονομικής βοήθειας από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την επέκταση του φράχτη.

Για όσους παρακολουθούν διαχρονικά την όλη στάση του ΣΥΡΙΖΑ και των στελεχών του στο θέμα τη λαθρομετανάστευσης, η στάση του κύριου Παπαδημούλη δεν προκάλεσε καμία εντύπωση. Εντύπωση προκαλεί, για μία ακόμα φορά, η παρουσία ΜΚΟ οι οποίες «δραστηριοποιούνται» στα ελληνοτουρκικά σύνορα και εμφανίζονται ως προστάτες των κατατρεγμένων μεταναστών. Αυτή η παρουσία προκαλεί κάποια ερωτήματα: Ποιες είναι αυτές οι Μ.Κ.Ο; Ποιοι τις ελέγxουν; Με ποιο δικαίωμα έχουν «λόγο» στα όσα συμβαίνουν στα ελληνοτουρκικά σύνορα; Δρουν και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες ή μόνο η Ελλάδα έχει το «προνόμιο» να τις «φιλοξενεί»; Υπάρχουν Μ.Κ.Ο. π.χ. και στα ελληνοαλβανικά σύνορα;

Απ’ όσο γνωρίζουμε όχι. Αποδέχθηκε πρόσφατα ότι η δράση Μ.Κ.Ο. (δεν γνωρίζουμε αν είναι οι ίδιες...) στο Αιγαίο, ήταν καθαρά προβοκατόρικη και ανθελληνική. Δεν θα πρέπει κάποια στιγμή η όλη αυτή ιστορία με τις Μ.Κ.Ο. να τελειώσει, με ένα γενναίο ξεσκαρτάρισμα και διαγραφή όσων από αυτές δεν πληρούν κάποια αυστηρά κριτήρια λειτουργίας;

Το τραγικό είναι ότι κάποιες από τις Μ.Κ.Ο. αυτές επιδοτούνται αδρά από το ελληνικό κράτος, δηλαδή από τους Έλληνες φορολογούμενους. Με μια πρόχειρη αναζήτηση στο διαδίκτυο, βρήκαμε ότι το 2016, Μ.Κ.Ο. που δραστηριοποιούνταν στους τομείς της λειτουργίας ξενώνων φιλοξενίας και ασυνόδευτων ανηλίκων προσφυγόπουλων, εισέπραξαν γύρω στα 3,5 εκατομμύρια ευρώ από το κράτος. Σε αυτά τα χρήματα δεν υπολογίζουμε όσα χρήματα εισέπραξαν η «Αποστολή« της Εκκλησίας της Ελλάδας και ο «Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός» (απάντηση της Θεανώς Φωτίου στον βουλευτή της ΝΔ Μ. Κόνσολο)

Το βέβαιο είναι ότι η Τουρκία εργαλειοποιούσε και εργαλειοποιεί τις μεταναστευτικές ροές και στον Έβρο. Η επέκταση του φράχτη στον ποταμό είναι αυτονόητη. Δυστυχώς υπάρχουν αρκετοί πεμπτοφαλαγγίτες στην Ελλάδα που δεν ορρωδούν προ ουδενός. Προκειμένου να πετύχουν τους δικούς τους στόχους, αδιαφορούν για τα συμφέροντα της ίδιας τους της χώρας. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον, το επόμενο χρονικό διάστημα να μην έχουμε ανεξέλεγκτες μεταναστευτικές ροές στο Έβρο. Οι καταστάσεις που ζήσαμε το 2020, ένας υβριδικός πόλεμος δηλαδή, είναι άγνωστο, αν επαναληφθεί, τι επιπτώσεις θα έχει...