Γιώργος Χελάκης

Της έδινα λίγα μακαρόνια σκέτα βρασμένα στο νερό γιατί δεν είχα κάτι άλλο να της δώσω. Είμαι απλήρωτη, δεν μπορώ να μπω ούτε σε αναστολή εργασίας. Τι να κάνω; Τι να προσφέρω στα παιδιά μου», επεσήμανε. «Η κατάσταση είναι πάρα πολύ άσχημη, καθώς αρκετές τουριστικές επιχειρήσεις στη Ρόδο παραμένουν κλειστές ή δεν θα ανοίξουν καν» δήλωσε αφοπλιστικά η μητέρα της εννιάχρονης στη Ρόδο που λιποθύμησε από την πείνα πηγαίνοντας στο σχολείο.

Όπως τόνισε μετά τη δημοσιοποίηση του περιστατικού κάποιοι έσπευσαν να της προσφέρουν τρόφιμα για να μπορέσει να ταΐσει τα παιδιά της, όμως στη συνέχεια της έκοψαν και το ρεύμα, δυσκολεύοντας ακόμα περισσότερο τη διαβίωσή της. Μέχρι πριν από λίγες μέρες δεν είχε βρει δουλειά . Από το σωματείο των ξενοδοχοϋπαλλήλων του νησιού στο οποίο ανήκει μας ενημερώνουν ότι έξω από το Εργατικό Κέντρο της Ρόδου συγκεντρώνονται κάθε πρωί δεκάδες άνεργοι ξενοδοχοϋπάλληλοι που πουλούν τα όποια τιμαλφή τους για να αποφύγουν αυτό που έπαθε η εννιάχρονη μαθήτρια.

Η δεύτερη ιστορία: Σύμφωνα με την τοπική εφημερίδα του Βόλου “Ταχυδρόμος”, ένα ακόμη ανθρώπινο δράμα αποκαλύφθηκε χθες με πρωταγωνιστή έναν 74χρονο που ζει σε άθλιες συνθήκες εξασφαλίζοντας ένα πιάτο φαγητό από την τοπική Εκκλησία και από κάποιους γείτονες. Όπως αναφέρει η εφημερίδα, γείτονες που πηγαίνουν φαγητό στον ηλικιωμένο άντρα τον βρήκαν σε ημιλιπόθυμη κατάσταση. Στη συνέχεια επικοινώνησαν με τους υπεύθυνους του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» ζητώντας βοήθεια για τον συνάνθρωπό τους που αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα. Όπως αποκαλύφθηκε ο ίδιος ζούσε στην Αθήνα.

Αντιμετώπιζε οικογενειακά προβλήματα και αποφάσισε να έρθει στη Μαγνησία προκειμένου να μείνει μαζί με την αδερφή του. Όταν εκείνη πέθανε η ζωή του πήρε αντίστροφη πορεία. Ξεχασμένος, όπως ανέφερε, από παιδιά και άλλους συγγενείς ζει με μηδενικά έσοδα. Έχει να υποβάλει φορολογική δήλωση επί σειρά ετών με αποτέλεσμα να μην μπορεί να κάνει δήλωση για να πάρει το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης. Όπως προκύπτει, καμιά από τις δυο περιπτώσεις δεν την πιάνουν τα ραντάρ της όποιας επιδοματικής κυβερνητικής πολιτικής.

Οποιος από τους αναγνώστες αυτού του κειμένου θέλει, μπορεί να πιστέψει ότι αυτές οι δυο περιπτώσεις συνιστούν μεμονωμένα περιστατικά. Δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι έτσι. Το πόσο θα κρατήσει αυτή η κατάσταση δεν το γνωρίζουμε. Μακάρι να επιβεβαιωθούν όσοι λένε πως η κρίση αυτή θα είναι σύντομη και αναστρέψιμη. Αν έχουμε τέτοια φαινόμενα τώρα, τι μπορούμε να υποθέσουμε για το φθινόπωρο και το χειμώνα που έρχεται. Πάμε για κοινωνικό εφιάλτη που όμοιό του ίσως να μην έχουμε γνωρίσει από την κατοχή και μετά.

Ο Ιούλιος στον οποίο έχουμε ήδη μπει φαίνεται πως θα είναι ο μήνας απολύσεων θα λήγει το 45ήμερο απαγόρευσης μετά την αναστολή. Οι ενδείξεις από τις κοινοποιήσεις των απολύσεων την πρώτη ημέρα του μήνα προμηνύουν έναν πολύ δύσκολο μήνα για χιλιάδες εργαζόμενους κυρίως από τον τουριστικό κλάδο και το λιανεμπόριο. Μεγάλα πολυκαταστήματα ανακοίνωσαν ήδη εκατοντάδες απολύσεις, ενώ δεκάδες είναι τα ξενοδοχεία που ζητούν από τους λογιστές να κοινοποιήσουν καταγγελίες συμβάσεων προτιμώντας να συνεχίσουν την αναστολή λειτουργίας παρά να ανοίξουν με λειτουργικό κόστος που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν. Καταγγελίες συμβάσεων προετοιμάζουν μεγάλες εταιρείες και ηχηρά ονόματα ιδιοκτητών στον τομέα των αεροπορικών μεταφορών, ενώ στον χώρο της εστίασης η μείωση του προσωπικού αγγίζει ήδη το 30%.

Στην κυβέρνηση γνωρίζουν ήδη πως πολλές επιχειρήσεις αρνούνται να κάνουν χρήση του πολυδιαφημισμένου μηχανισμού «Συν-Εργασία», με το οποίο το Δημόσιο επιδοτεί μέρος της αμοιβής και των εισφορών. Μάλιστα χθες, το υπουργείο Εργασίας, σε μια προσπάθεια να προβάλει ακόμη περισσότερο τα πλεονεκτήματα αυτού του μηχανισμού, ανάρτησε νέα εγκύκλιο με την οποία παρέχει νέα κίνητρα στις επιχειρήσεις σχετικά με τον χρόνο εργασίας ο οποίος μια εβδομάδα μπορεί να έχει 25 ώρες, την επόμενη 14, την άλλη 8, την τέταρτη 7. Πολλές τουριστικές επιχειρήσεις αρνούνται να επαναλειτουργήσουν παρά τις εκκλήσεις του υπουργού Εργασίας προς τους ξενοδόχους με αφορμή τις ανακοινώσεις για τα αποτελέσματα των αιτήσεων στο νέο πρόγραμμα Κοινωνικού Τουρισμού. Αιτήσεις σε αριθμό ρεκόρ για συμμετοχή στο Πρόγραμμα υπάρχουν. Ανοιχτά ξενοδοχεία δεν υπάρχουν για να πάει ο κόσμος! Κι ας εγγυάται ο κ. Βρούτσης ότι η αποπληρωμή των ξενοδόχων θα γίνει μέσα σε ένα μήνα…

Όλα αυτά είναι σημάδια μιας τρομακτικής ύφεσης στην οποία εισερχόμαστε. Τι σημασία έχει αν δεν παρελαύνει με την μορφή ρεπορτάζ από τις τηλεοπτικές οθόνες όταν οι πολίτες την παρατηρούν στην καθημερινότητά τους να επελαύνει απειλητική και ανεμπόδιστη. Κατά τα άλλα η «δημόσια σφαίρα» κινείται στους ρυθμούς συνομιλιών που έχουν μαγνητοφωνηθεί παράνομα και της διαπίστωσης ότι οι δυο όψεις του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος είναι ίδιες και απαράλλαχτες όπως και οι πολιτικές που εφαρμόζουν