Γιάννης Μακρυγιάννης

Ας παραβλέψουμε το γεγονός ότι η γιορτή της έλευσης της αριστεράς στην εξουσία είναι… κινητή εορτή - οι ίδιοι οι Συριζαίοι πότε επικαλούνται την 25η Ιανουαρίου και πότε την 20η Σεπτεμβρίου, ανάλογα την κριτική που δέχονται κάθε φορά - και ας μείνουμε στην πρώτη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, σαν σήμερα πριν δύο χρόνια. Τι παρέλαβαν και τι συμβαίνει (μέχρι) σήμερα. Παραθέτοντας μερικά μόνο από τα βασικά στοιχεία αυτής της πορείας:

-Το δεύτερο μνημόνιο το έσκισαν όντως. Κι έφεραν ένα τρίτο, σκληρότερο και βαρύτερο, ενώ υπάρχει κίνδυνος να μας προκύψει και τέταρτο.

-Στη θέση ενός ριζοσπαστικού, προοδευτικού προγράμματος παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, υλοποιείται ένα ακραίο φορμπηχτικό και αντιοικονομικό πρόγραμμα, με πλήρη αδυναμία ανάταξης της παραγωγικής βάσης της χώρας.

-Αντί για να ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας, έχουμε παράταση επ’ αόριστον της επικυριαρχίας και εποπτείας από τους δανειστές.

- Κορυφαία απόδειξη της απώλειας εθνικής κυριαρχίας, είναι και η παραχώρηση της δημόσιας περιουσίας για εκατό χρόνια στους δανειστές. Αντί για ανάκτηση του εθνικού πλούτου, έγινε η πιο εξευτελιστική εκχώρησή του στην ιστορία.

-Αντί για την αμφισβήτηση των πολιτικών λιτότητας, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ ενίσχυσε κι άλλο και αναγνώρισε με κάθε δυνατό τρόπο την κυριαρχία της Μέρκελ και του Σόιμπλε στο Βερολίνο. Συνθλίβοντας και τις ελπίδες άλλων λαών για αντίσταση.

-Αντί για ανακατανομή του πλούτου, κάνει πολιτική με βοηθήματα.

-Ακολουθείται η ολοκληρωτική διάλυση της μεσαίας τάξης και μάλιστα με πιο γρήγορους ρυθμούς που το έκαναν οι προηγούμενοι.

-Ισοπέδωσε την εργασία με τους ίδιους ρυθμούς που έκαναν οι προηγούμενοι: ελαστικές μορφές, πλήρης εργοδοτική ασυδοσία, εξευτελιστικές αμοιβές. Ένας στους δύο πληρώνεται με κάτω από 800 ευρώ στον ιδιωτικό τομέα.

-Αντί να ανατρέψει τη φυγή των νέων στο εξωτερικό, την ενέτεινε – αν δεν την επιτάχυνε κιόλας.

-Διέλυσε στην πράξη τα δύο τουλάχιστον από τα τρία σκέλη του λεγόμενου τριγώνου της διαπλοκής «τράπεζες – πολιτικό σύστημα – μέσα ενημέρωσης»: Τις τράπεζες τις εκχώρησε στα ξένα funds, με τεράστιο οικονομικό κόστος, ενώ τα μέσα ενημέρωσης τα ελέγχει η ίδια (αρκετά έστω) - και όποια δεν ελέγχει τα κυνηγάει να τα κλείσει.

-Από άποψη πολιτικής αφήγησης, κάνει ό,τι και οι προηγούμενοι, απλώς δεν χρησιμοποιεί τόσο πολύ τα αγγλικά: αντί για success story, μιλά για έξοδο από την κρίση με κοινωνική δικαιοσύνη, την ώρα που επιβάλλει επιπλέον 2 δις έμμεσους φόρους, για παράδειγμα και μείωσε το αφορολόγητο!    

-Πάταξε το φαύλο κράτος του ΠΑΣΟΚ και της δεξιάς, επιβάλλοντας τη θέση του το δικό της φαύλο κράτος. 

-Ο ΣΥΡΙΖΑ μετατράπηκε ραγδαία σε κακέκτυπο του ΠΑΣΟΚ, στη θέση του παλιού ΠΑΣΟΚ. Μόνο το ροζ χρώμα διαφέρει και ο ήλιος.

-Με την μετάλλαξή του σε ένα μνημονιακό σοσιαλφελιλελέ οδηγεί το πολιτικό σκηνικό στην παλινόρθωση ενός αδιέξοδου δικομματισμού.

Κι αυτά είναι μόνο μερικά από τα κατορθώματα του ΣΥΡΙΖΑ (και των ΑΝΕΛ) στην διετή τους διακυβέρνηση.

Δύο χρόνια μετά την 25η Ιανουαρίου του 2015, η ελπίδα ήρθε κι έφυγε… Να ζήσουμε να τη θυμόμαστε την Πρώτη Φορά Αριστερά και να διηγούμαστε ότι «ήταν κάποτε μία Αριστερά».