Φώφη Γιωτάκη

Η χθεσινή δημοσκόπηση που διενήργησε η εταιρία Marc και παρουσιάστηκε στο κεντρικό δελτίο του ΑΝΤ1 εμφανίζει μάλιστα τη Νέα Δημοκρατία να μην χάνει …πόντο από την εσωκομματική αντιπαράθεση που προκαλεί το σχέδιο νόμου για την ισότητα στο γάμο και ως εκ τούτου να μην απειλείται από την «εικόνα» των αναμενόμενων «όχι» ή της αποχής από κάποιους -και όχι λίγους- «γαλάζιους».

Αντιθέτως, τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ειδικά το ΠΑΣΟΚ που πάντως κατέλαβε τη δεύτερη θέση, αδυνατούν να προσεγγίσουν το στόχο- δηλαδή να αρχίσουν να μειώνουν το ανθεκτικό άνοιγμα της ψαλίδας που τους χωρίζει από το πρώτο κόμμα. Η Νέα Δημοκρατία στη δημοσκόπηση της Marc και συγκεκριμένα στην εκτίμηση ψήφου, με αναγωγή επί των εγκύρων, κινείται κοντά στο 39%, το ΠΑΣΟΚ στο 15% και ο ΣΥΡΙΖΑ (φαίνεται ότι «μονιμοποιείται» στην τρίτη θέση) στο 12%.

Η κυβερνητική παράταξη διατηρεί στην πρόθεση ψήφου ισχυρό προβάδισμα 21 ποσοστιαίων μονάδων έναντι του ΠΑΣΟΚ- έχουν 33,7% και 12,7% αντίστοιχα, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ 10%, το ΚΚΕ 8%, η Ελληνική Λύση 5,8% και ακολουθούν η«Νίκη» με 2,8%, οι Σπαρτιάτες και η Πλεύση Ελευθερίας με 2,7%, η Νέα Αριστερά με 2% και το ΜέΡΑ25 με 2%. Δεν έχει αποφασίσει, όπως δηλώνει, το 10,1% των ερωτηθέντων.

Στην πραγματική ζωή και σε αυτή που αποτυπώνεται στα ποιοτικά ευρήματα των γκάλοπ φαίνεται και κάτι άλλο: η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών αναμένει δραστικές λύσεις για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που συναντά σε καθημερινή βάση- όχι εμβαλωματικές κινήσεις που στο «τέλος της ημέρας» την αφήνει ανήμπορη και απογοητευμένη.

Σύμφωνα με την ετήσια έρευνα του Ινστιτούτου Μικρών Επιχειρήσεων της ΓΣΕΒΕΕ για το εισόδημα και τις δαπάνες διαβίωσης των νοικοκυριών, έξι στα δέκα νοικοκυριά στην Ελλάδα δυσκολεύονται να βγάλουν το μήνα με το διαθέσιμο εισόδημά τους, το οποίο επαρκεί μεσοσταθμικά για 19 ημέρες. τη στιγμή που η ελληνική οικονομία αναπτύσσεται πολύ ταχύτερα από τον μέσο όρο της ευρωζώνης, προβάλλει ο «γκρίζος» χάρτης που επιβεβαιώνει και χτυπά «καμπάνες» για την επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης των νοικοκυριών λόγω της πολύμηνης κρίσης ακρίβειας και για την μείωση της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών.

Στην ίδια έρευνα του Ινστιτούτου, οι προσδοκίες για το μέλλον έχουν αρνητικό πρόσημο για δεύτερο συνεχόμενο έτος καθώς ένα στα δύο νοικοκυριά (53,7%) θεωρεί ότι η κατάστασή του θα επιδεινωθεί το 2024. Το 72,7% των νοικοκυριών πιστεύει ότι είναι οι τιμές στα είδη διατροφής που επηρεάζουν περισσότερο και προς το χειρότερο την οικονομική του κατάσταση- το 66,6% εντοπίζει τη λύση κυρίως στην αύξηση των μισθών και των συντάξεων, το 51,3% στον έλεγχο των τιμών και την αντιμετώπιση της αισχροκέρδειας και το 47,2% στην μείωση των φόρων και τελών.

Είναι προφανές ότι όσο κι αν είναι δύσκολη η εξίσωση, χρειάζεται ένας συνδυασμός πολιτικών και σε κάθε περίπτωση η συντονισμένη διάθεση από την πλευρά της κυβέρνησης να προωθήσει λύσεις που μειώνουν τις κοινωνικές ανισότητες. Ο ρόλος της αντιπολίτευσης δεν είναι να παρατηρεί τα φαινόμενα, αλλά να πιέζει με συνεχείς δράσεις της την κυβέρνηση προς την κατεύθυνση που δείχνουν οι πολίτες. Μπορεί η αξιωματική αντιπολίτευση να περνά τις χειρότερες μέρες της και το ΠΑΣΟΚ να μην έχει κάνει το δημοσκοπικό «άλμα» που επιδιώκει, έχουν όμως την ευθύνη να εντάξουν στην στρατηγική τους την ανάδειξη πολιτικών που θα εξασφαλίσουν καλύτερες μέρες για τους πολλούς για τα πολλά επόμενα χρόνια.

Σωστά η κυβέρνηση άνοιξε το ζήτημα της επιστολικής ψήφου και της ισότητας στο γάμο. Πρέπει να αποδείξει ωστόσο ότι ανοίγει την μεταρρυθμιστική ατζέντα για να αφήσει αποτέλεσμα σε όλα τα πεδία και σε βάθος χρόνου. Η επιλογή να αιφνιδιάσει τους πολιτικούς της αντιπάλους, που έδωσαν χέρι συναίνεσης για την επιστολική ψήφο, μοιάζει περισσότερο με μια κίνηση επιβεβαίωσης και χρήσης της κυριαρχίας της και λιγότερο με μια κίνηση αυτοπεποίθησης που απορρέει από τη συνθήκη της πολιτικής ηγεμονίας.

Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση μπορεί σήμερα να κλωτσά τη συναίνεση- ήξερε ότι όταν επιτάσσει το Σύνταγμα 200 ψήφους, οφείλεις από θέση ισχύος να απλώσεις πρώτα το δικό σου χέρι- αλλά αύριο και μεθαύριο θα την χρειαστεί για να επιβεβαιώσει, όχι τη δύναμη των 158 βουλευτών, αλλά τη δυνατότητά της να πετύχει τις αναγκαίες τομές στα επίσης κρίσιμα πεδία, της Υγείας, της Παιδείας, της στεγαστικής πολιτικής και φυσικά της αυξανόμενης ακρίβειας. Οι ευρωεκλογές έρχονται, αλλά οι εθνικές εκλογές αργούν και στο μεσοδιάστημα δεν είναι ένα- είναι πολλά τα «στοιχήματα» και κάποια από αυτά επιτυγχάνονται πιο γρήγορα και αποτελεσματικά με τη συνθήκη της εθνικής συνεννόησης.